ادای دین به گزاره‌های رو به نسیان نمایش ایرانی/ کرونا حکایت پدری بازدارنده بین دو عاشق است
یک کارگردان تئاتر، کرونا را حکایت پدری بازدارنده و مشکل‌ساز بین دو عاشق خواند که مانع دیدار حتی حرف و مکالمه بین آنهاست و گفت: همانطور که نه تنها انقطاع و ترک خوردگی بین آنها عارض نشده، بلکه برانگیزنده و موجب نزدیک شدن دل‌های این دو عاشق به یکدیگر نیز شده، کرونا دل‌ها را به هم نزدیک کرده‌است؛ دل مخاطبان برای تئاتر و دل هنرمندان تئاتر برای مخاطبان.
به گزارش خبرنگار ایلنا، نمایش «یک کاست لته/ روی c» عنوان اثری به کارگردانی «محمد اکبری» است که از سبزوار در جشنواره تئاتر فجر و بخش رقابتی صحنه‌ای حاضر شده است.
محمد اکبری درباره اجرای تئاتر در روزگار کرونایی و برپایی جشنواره گفت: با احترام به تمام درگذشتگان و ضایعه‌مندان کرونا در ایران، به نظر من کووید ۱۹ در ۲۰۲۰ مثل طاعون و مرگ سیاه ۱۴۰۰ در اروپا می‌تواند در دل خود بانی تحول و تبدیل و باعث تطور و تغییر باشد.
او خاطرنشان کرد: روال شکنی و منوال گریزی مستتر در دل کرونا می‌تواند فرصتی باشد برای هنرمندان که بتوانند در فرم و قالب‌های جدید و آلامد هنر خود را ارایه دهند. گرچه ممکن است این نظر در تضاد با نفس تئاتر به عنوان یک هنر زنده و حاضر باشد اما این تغییر می‌تواند در راستای حفظ همان ذاتی که از آن نام بردیم، باشد.
این کارگردان تئاتر تصریح کرد: تئاتر همانطور که سالیان سال راه خود را یافته و به ما رسیده است بازهم می‌تواند به‌راهش ادامه دهد و جان سالم به در ببرد و نقش هنرمندان خلاق، آفرینش‌گر و آفریننده در این برهه می‌تواند نقشی شایسته و سزاوار در جان دادن به این موجود به اغما رفته و غش کرده باشد.
اکبری با اشاره به اینکه «حکایت کرونا حکایت پدری بازدارنده و مشکل‌ساز بین دو عاشق است که مانع دیدار حتی حرف و مکالمه بین آنهاست.» ادامه داد: همانطور که نه تنها انقطاع و ترک خوردگی بین آنها عارض نشده، بلکه برانگیزنده و موجب نزدیک شدن دل‌های این دو عاشق به یکدیگر نیز شده، کرونا دل‌ها را به هم نزدیک کرده‌است؛ دل مخاطبان برای تئاتر و دل هنرمندان تئاتر برای مخاطبان.
او یادآور شد: این غیبت منتج به تقرب الزامیت و اجباری تئاتر را نیز برای مخاطبان به ارمغان آورده، خلائی که حال به یمن کووید ۱۹ کاملاً مشهود است و پر کردنش لازم الوجود.
کارگردان «نمایش «یک کاست لته/ روی c» همچنین درباره تمرین و اجرای این اثر گفت: تمرین‌های این نمایش از ابتدا در سبزوار که وضعیتش قرمز نزدیک به کبود بود به‌صورت مجازی و آنلاین و در ادامه بعد از بهتر شدن اوضاع به‌صورت حضوری و با حفظ تمام پروتکل‌ها انجام گرفته است. مگر ما توانستیم زندگی را در سایه کرونا فروگذاریم و بی خیالش شویم؟ مگر کسبه، اصناف، تجار، ارگان‌ها، بانک‌ها واگذار کردند و خانه نشین منتظر بهتر شدن اوضاع ماندند؟ کرونا شاید باعث تعلل کارها شد اما تعطیلی هرگز.
اکبری تشریح کرد: کسی با تعطیلی مقطعی مخالف نیست اما برای همیشه نه می‌شود نه منطقی است؛ همانطور که دیدیم و گذشت. جشنواره تئاتر فجر هم از این قاعده مستثنی نیست، می‌شود در معیت کووید ۱۹ با حفظ صد درصدی پروتکل‌ها، جشنواره داشت، تئاتر داشت و اجرا رفت.
این کارگردان تئاتر که از سبزوار در جشنواره تئاتر فجر حاضر شده، ادامه داد: خوشبختانه دبیرخانه هم با اعتنا و مراعات تمام این موارد از جمله استفاده از نصف ظرفیت سالن‌ها، استقرار گروها به صورت محدود با اقل عوامل، نظارت بر تمرین‌ها و... این مراقبت و ملاحظت را انجام داده است که جا دارد همینجا از دوستان نهایت تشکر و قدردانی را داشته باشم.
اکبری درباره اثری که با آن در سی و نهمین جشنواره تئاتر فجر حضور دارد هم، گفت: «نمایش «یک کاست لته/ روی c» با توجه به انگاره‌ها و گزاره‌های از دست رفته و رو به نسیان نمایش ایرانی شکل و سامان گرفته و در این میانه چارچوب قصه خود را مرسوم بر سه راس، تثلیث‌وار تعریف می‌کند، تثلیثی بین نمودگان که حی و حاضرند در صحنه و نماندگان که غایب هستند؛ نمودگانی شامل مادری که کور مردی گرفته، پسری که دل کوری دارد و دختری که دل دل می‌کند. بین پهلوان‌زادگی و پهلوان‌زدگی.
این کارگردان تئاتر ادامه داد: ضمن اینکه سه گوشه نماندگان و شاید نمردگانی متشکل از پهلوانی لوطی مرام، لوطی‌ای پهلوان مسلک و پیرمردی پیزوری دارد که برای برد و پیروزی دست به هر تقلبی می‌زند. روی c این کاست فارغ از رویگان دیگر بیشتر رویکردی فاصله‌مند و بیگانه با دیگر روی‌های نمایش دارد. اتفاقی به نوبه خود نو و جدید اخص در شیوه اجرایی.
اکبری در پایان خاطرنشان کرد: «یک کاست لته / روی c» با همان دارندگی و برازندگی رهن گرفته از نمایش‌های ایرانی سعی کرده است با اتکا بر خلق تصاویر بکر، بازی بازیگران و موسیقی و طراحی موجز و کمین، اغلاط اسلاف گذشته در غلتیدن به ورطه عوام‌زدگی و خواص نمایی را به نحوی پوشش داده و در لایه‌مندترین شکل ممکن هر دو طرف ماجرا را راضی نگه دارد.
