ژرژ پطروسی از فقدان چنگیز جلیلوند گفت/ همچنان در اوج بود و خلاق+صوت

به گزارش خبرنگار ایلنا، ژرژ پطروسی از هنرمندان پیشکسوت عرصه دوبله و دوست و همکار قدیمی زنده‌یاد چنگیز جلیلوند با انتشار دلنوشته‌ای که به صورت اختصاصی در اختیار ایلنا قرار داده است در فراق دوست و همکار قدیمی‌اش چنگیز جلیلوند از خصوصیات اخلاقی و انسانی او می‌گوید.

پطروسی در این دکلمه با صدای خودش می‌گوید:

چه بگویم و چگونه بگویم؟

گاه واژه‌ها از نفس می‌افتند، ناتوان می‌شوند.

دست یغماگر یک ویروس مرگبار بیگانه این بار یکی از زیباترین گل‌های باغ هنر سرزمین‌مان را بی رحمانه چید و با خود برد.

چنگیز جلیلوند، آنگونه که منوچهر اسماعیلی اسطوره دوبلاژ ایران یکبار او را نامید؛ شاه دوبلاژ ایران بود. صدای استثنایی او به زیبایی و لطافت گل‌های وحشی و با صلابت صخره‌های سخت و استوار کوه‌های البرز بود. چهره‌اش همیشه آراسته به لبخند بود و از چشمانش نور شادی می‌بارید. زیبا بود. خوش‌اندام بود و همواره خوش‌پوش. وجودش و حضورش احترام برانگیز بود. یک تنه اعتبار دوبلاژ ایران به حساب می‌آمد. سرمشق و الگوی همه کسانی بود که هوای گویندگی فیلم در سر می‌پروراندند. از خود میراثی مثال زدنی و بس پر ارج به یادگار گذاشت. صدا و بیان او هنر بازیگران بزرگ و پرآوازه جهان را بی هیچ تردیدی به تمام معنا پاس داشت.

 مارلون براندو، ریچارد برتون، برت لنکستر، پل نیومن و .... با دوبله جلیلوند در زبان پارسی به راستی درخشیدند و اوج گرفتند. حق‌شان به بهترین وجه ادا شد. در سینمای ایران او از کسانی بود که وجودشان مایه رونق این هنر گردید. و بسیاری از بازیگران را محبوب قلوب مردم ساخت. جلیلوند بس بی‌هنگام از ما گرفته شد. چرا که همچنان در اوج بود و خلاق و هنوز خیلی کارهای درخشان از او انتظار می‌رفت. جایش به شدت خالی ماند و ما بی رحمانه از هنرش بی‌بهره گشتیم. با آنکه همچنان زنده است و لبخندش مایه آرامش دلها. روانش شاد و یادش زنده.