تصمیم نهایی مردم
پیک چهارم کرونا هم آمد. پیش از آن عده ای صدای آژیر قرمز را نشنیدند و یا شنیدند و به روی خود نیاوردند و با سفرهای نوروزی و دورهمی های عیدانه، ایرانی را که به سوی مهار کرونا می رفت برای بار چندم و سخت تر از قبل ، به دام مرگبار این ویروس کشنده انداختند. حالا در پیک چهارم، دیگر همه می دانند که پروتکل ها چیست و فاصله اجتماعی چه معنایی دارد. اما رفتارهای اجتماعی، اینطور نشان می دهد که بسیاری از مردم تصمیم خود را گرفته اند و مرگ برای آنها عادی شده است و این عادی انگاری نه تنها در خوشی ها و سفرها، که در بهشت زهرا و تا آخرین لحظه سپردن عزیزی به اعماق قبر، کاملا مشهود است. قبرهایی که به سرعت پر می شوند و قطعات جدید با خاکبرداری و آماده سازی، به شمارگان قطعات دیگر اضافه می شوند و مردمی که در بهشت زهرا حضور دارند شاهد آن هستند اما تاثیری روی آنها ندارد. مراسم فوت شدگان کرونایی در کنار مراسم فوت شدگان عادی، عدم استفاده درست از ماسک، عدم رعایت فاصله اجتماعی، پخش خیرات و امثالهم کاملا نشان از عادی انگاری کرونا حتی در بهشت زهرا دارد و این عادی انگاری درست در پشت دیوارهای بهشت زهرا و در فضای سرسبز روستاهای اطراف آن به نوعی دیگر در جریان است و به نظر می رسد که مردم نه از خوشی ها و سنت هایش و نه از ناخوشی ها و سنت هایش نمی خواهند بگذرند و تنها چیزی که مانع این خودکشی آگاهانه و البته دیگر کشی می شود اعمال محدودیت ها و جریمه های سنگین است. این تصاویر، حال و هوای بهشت زهرا تهران را در روزجمعه بیستم فروردین ماه نشان می دهد.
