ناصر ملک مطیعی: هرگز خودم را سوپراستار ندانسته‌ام
با اینکه سینمای امروز ایران با دنیا قابل مسابقه است و تکنولوژی در آن بسیار پیشرفت کرده؛ اما سینمای آن زمان بهتر توانست با مخاطب ارتباط برقرار کند و پررونق‌تر بود.
ناصر ملک مطیعی بعداز سال‌ها دوری از سینما حالا با ایفای نقشی در فیلم " نقش نگار " به کارگردانی علی عطشانی؛ امیدوار است بار دیگر میان مردم قرار گرفته و تماشاگر سینما او را بپذیرد. ملک مطیعی در تمام سال‌های دوری از سینما؛ به شیرینی‌فروشی مشغول بوده و هرگز نخواسته مهاجرت کند.
این بازیگر قدیمی درباره حضور دوباره‌اش در سینما به خبرنگار ایلنا می‌گوید: در تمام این سال‌ها دوست داشتم دوباره به میان مردم بیایم و با آن‌ها باشم، هرچند معتقدم با مهاجرت نکردنم این علاقه را نشان داده‌ام و کنار مردم‌ام بوده‌ام اما وقتی فیلمی بازی می‌کنی یعنی حضور داری و یعنی زنده‌ای. سینما مرا زنده می‌کند.
او درباره فیلم " نقش نگار " می‌گوید: سال‌ها پشت دوربین قرار نگرفته بودم مهمتر از همه اینکه تاکنون با این بازیگرهایی که هم‌اکنون در سینما فعالیت می‌کنند؛ همکار نبوده‌ام. این همکاری ضمن اینکه شوق و اشتیاق مرا برای رویارویی دوباره با مردم دوچندان کرده بود؛ نشانم می‌داد بعداز سال‌ها بیکاری بازهم می‌توانم همان ملک مطیعی چهل سال پیش باشم.
او درباره خاطره بازی در فیلم سینمایی " قیصر " ساخته مسعود کیمیایی می‌گوید: آقای کیمیایی در ابتدا می‌خواست من نقش قیصر را بازی کنم اما بعدا در صحبت‌ها و تیپ‌سازی‌هایی که انجام شد؛ این نقش را به بهروز وثوقی عزیز سپرد. من هم نقش فرمان را ایفا کردم. نکته اینجاست که برخی نقش‌ها بسیار تاثیرگذار هستند هرچند هم کوتاه باشد بازهم می‌تواند به نحو احسن تماشاگر را همسو کند.
این بازیگر قدیمی به ماندگاری نقش " فرمان " اصرار دارد و می‌گوید: همیشه برایم این نکته قابل تامل بوده که وقتی یک کارگردان به جزئیات کارش اهمیت بدهد آن وقت ناخودآگاه شاهد این هست که حتی اگر کل بازی‌اش ده دقیقه بیشتر هم نباشد؛ می‌تواند گل کند و بین مردم ماندگار شود. به حق مسعود کیمیایی از آن دست کارگردانانی است که حتی بعد از گذشت این همه سال؛ جزئیات را به هیچ وجه قربانی کلیت فیلم نمی‌کند و بازیگرها هرقدر هم بازی‌شان در فیلم کیمیایی کوتاه باشد؛ اما باز به چشم می‌آیند.
ملک مطیعی درباره محبوبیتش در میان مردم هم می‌گوید: هرگز خودم را سوپراستار ندیدم، هرچند به خاطر حضور من بسیاری از فیلم‌هایی که بسیار به لحاظ هنری حرفی برای گفتن نداشتند؛ خوب فروختند اما من به صرف حضورم برای فروش فیلم‌ها بیمه نبودم مانند مرحوم فردین، به همین خاطر فکر می‌کنم بازیگر تاثیرگذاری بوده‌ام و سوپراستار نبودن منافاتی با تاثیرگذاری در هیچ کجای جهان ندارد. همان موقع که در سینما فعالیت زیادی داشتم و از هر ۴ فیلمی که ساخته می‌شد حتما در ۲ فیلم بازی داشتم؛ بازهم به سوپراستاری فکر نمی‌کردم. فقط اینکه مردم به من لطف داشتند؛ برایم کافی بود. در تمام سال‌هایی که کار سینما نکردم، چه زمانی که شیرینی‌فروشی داشتم چه حالا که گاه کنار دوستانم در بنگاه معاملات ملکی می‌نشینم، مردم لطف دارند و با خبر یا بی‌خبر به من سر می‌زنند.
ملک مطیلی درباره تاثیرگذاری سینمای قبل انقلاب هم می‌گوید: تاثیر سینمای پیش از انقلاب بیشتر از سینمای حالاست. با اینکه سینمای امروز با دنیا قابل مسابقه است و تکنولوژی در آن بسیار پیشرفت کرده؛ اما سینمای آن زمان بهتر توانست با مخاطب ارتباط برقرار کند و پررونق‌تر بود.
به عقیده‌ی او تاکید سینمای آن دوره بر ستاره‌سازی بود: در فیلم‌های قبل از انقلاب به حضور ستاره‌ها اهمیت داده می‌شد در واقع نوعی قهرمان‌پروری در فیلم اتفاق می‌افتاد زیرا مردم از هنرپیشه‌هایی که دوست داشتند؛ تاثیر می‌گرفتند.
