شرایط قبول و رد برات در قراردادهای تجاری مشخص شد

به گزارش ایلنا، نمایندگان در جلسه علنی امروز (سه‌شنبه، ۲۸ آبان ماه) مجلس شورای اسلامی در جریان بررسی لایحه تجارت – کتاب دوم با ماده ۳۴۰ این لایحه با ۱۶۸ رأی موافق، ۶ رأی مخالف و ۳ رأی ممتنع از مجموع ۲۳۰ نماینده حاضر در جلسه موافقت کردند.

ماده ۳۴۰- دارنده برات به تاریخ معین تا سررسید می‌تواند آن را برای قبول به برات‌‌گیر ارائه کند. ارائه برای قبول در اقامتگاه برات‌گیر و به وسیله دارنده یا شخصی که سند به او سپرده شده است، به عمل می‌آید.

همچنین نمایندگان با ماده ۳۴۱ این لایحه با ۱۷۰ رأی موافق، ۷ رأی مخالف و ۳ رأی ممتنع از مجموع ۲۳۱ نماینده حاضر در جلسه موافقت کردند.

ماده ۳۴۱- برات‌دهنده می‌تواند شرط کند که سند در مهلت معین یا بدون آن برای قبول به برات‌گیر ارائه گردد یا پیش از گذشت مدت زمان معین برای قبول ارائه نشود. هر ظهرنویس نیز می‌تواند با تعیین مهلت یا بدون آن شرط کند که سند برای قبول به برات‌گیر ارائه شود.

برات‌دهنده می‌تواند ارائه سند برای قبول را منع کند، مگر در مورد برات قابل پرداخت در اقامتگاه شخص ثالث یا در محل دیگری به غیر از اقامتگاه برات‌گیر.

بر اساس این گزارش نمایندگان با ماده ۳۴۲ این لایحه با ۱۶۵ رأی موافق، ۵ رأی مخالف و ۶ رأی ممتنع از مجموع ۲۳۰ نماینده حاضر در جلسه موافقت کردند.

ماده ۳۴۲- در صورت ارائه برات برای قبول، برات‌گیر می‌تواند تقاضا نماید که سند فردای پس از رویت، برای بار دوم، به وی ارائه شود. ایراد ذی‌نفعان مبنی بر عدم ترتیب اثر به تقاضای قبول قابل استناد نیست، مگر اینکه برات‌گیر آن را در واخواست‌نامه قید کرده باشد. دارنده ملزم نیست به هنگام ارائه برات برای قبول آن را به برات‌گیر تسلیم نماید.

همچنین نمایندگان خانه ملت با ماده ۳۴۳ لایحه تجارت - کتاب دوم با ۱۶۰ رأی موافق، ۶ رأی مخالف و ۷ رأی ممتنع از مجموع ۲۲۸ نماینده حاضر در جلسه موافقت کردند.

ماده ۳۴۳- قبول برات با درج عباراتی نظیر "قبول" و امضاء قبول کننده محقق می‌شود. صرف وجود امضای برات‌گیر در برات دال بر قبول است، مگر اینکه وی عبارت صریحی مبنی بر نکول در سند درج کرده باشد. امتناع از قبول و نکول در حکم نکول است.

بر اساس این گزارش نمایندگان همچنین با ماده ۳۴۴ این لایحه موافقت کردند.

ماده ۳۴۴- قبول باید بی‌قید و شرط باشد و قبول مشروط در حکم نکول است. با وجود این، قبول کننده به شرط در حدود شرطی که نوشته است، مسئول پرداخت وجه برات است.

همچنین نمایندگان با ماده ۳۴۵ این لایحه با ۱۶۵ رأی موافق، ۶ رأی مخالف و ۵ رأی ممتنع از مجموع ۲۲۷ نماینده حاضر در جلسه موافقت کردند.

ماده ۳۴۵- چنانچه برات در اقامتگاه برات‌گیر قابل پرداخت باشد، وی می‌تواند ضمن قبول نشانی دیگری در همان محل را برای پرداخت وجه برات تعیین نماید.

گفتنی است نمایندگان با ماده ۳۴۶ لایحه با ۱۵۷ رأی موافق، ۶ رأی مخالف و ۸ رأی ممتنع از مجموع ۲۲۵ نماینده حاضر در جلسه موافقت کردند.

ماده ۳۴۶- چنانچه محلی غیر از اقامتگاه برات‌گیر به عنوان محل پرداخت وجه برات تعیین گردیده و شخص ثالثی که باید وجه را در آن محل بپردازد مشخص نشده باشد، برات گیر به هنگام قبول می‌تواند محل پرداخت را معین کند. در صورت عدم تعیین محل پرداخت در فرض مذکور، برات‌گیر شخصا مسئول پرداخت وجه در محل پرداخت مندرج در سند است.

بر اساس این گزارش نمایندگان با ماده ۳۴۷ این لایحه با ۱۵۷ رأی موافق، ۷ رأی مخالف و ۵ رأی ممتنع از مجموع ۲۲۳ نماینده حاضر در جلسه موافقت کردند.

ماده ۳۴۷- قبول جزئی صحیح است و برات نسبت به مبلغ مازاد نکول شده محسوب می‌شود.

همچنین نمایندگان با ماده ۳۴۸ این لایحه با ۱۶۱ رأی موافق، ۶ رأی مخالف و ۳ رأی ممتنع از مجموع ۲۲۶ نماینده حاضر در جلسه موافقت کردند.

ماده ۳۴۸- چنانچه برات بر اساس شرط مندرج در آن باید در فاصله زمانی مشخصی برای قبول به برات‌گیر ارائه شود، درج تاریخ روز قبول‌ الزامی است، مگر اینکه دارنده تقاضا نماید که تاریخ روز رویت به عنوان تاریخ قبول درج گردد. اگر قبول بدون تاریخ باشد، دارنده، برای حفظ حق رجوع به ظهرنویسان و برات دهنده، باید عدم ذکر تاریخ را از طریق واخواست در موعد قانونی تأمین دلیل نماید.

بر اساس این گزارش نمایندگان با ماده ۳۴۹ این لایحه با ۱۶۱ رأی موافق، ۶ رأی مخالف و ۳ رأی ممتنع از مجموع ۲۲۵ نماینده حاضر در جلسه موافقت کردند.

۳۴۹- قبول کننده برات متعهد است وجه آن را در سررسید پرداخت نماید و حق نکول ندارد.

همچنین نمایندگان با ماده ۳۵۰ این لایحه با ۱۴۵ رأی موافق، ۶ رأی مخالف و ۲ رأی ممتنع از مجموع ۲۲۳ نماینده حاضر در جلسه موافقت کردند.

ماده ۳۵۰- اگر برات‌ گیر برات را قبول، ولی پیش از بازگرداندن سند به دارنده آن را لغو کند، برات نکول شده محسوب می‌شود. فرض بر این است که الغای قبول پیش از بازگرداندن برات واقع شده است، مگر اینکه خلاف آن ثابت شود. با وجود این، اگر برات‌گیر قبول خود را کتباً به دارنده یا یکی از امضاء کنندگان سند اطلاع داده باشد، در حدود عبارات اخطار خود در مقابل آن‌ها مسئول است.