دلنوشته جابری انصاری برای شهدا به بهانه دیدار از موزه جنگ مسکو

به گزارش ایلنا، متن دلنوشته حسین جابری انصاری به شرح زیر است: 

چهارشنبه شب، دوم آبان ۱۳۹۷ در حاشیه دیدار از روسیه برای گفت‌وگو با مقامات این کشور درخصوص تحولات منطقه‌‌ای فرصتی دست داد تا دیداری کوتاه از موزه جنگ مسکو داشته باشم. در این موزه، مرز خیال و واقعیت درهم تنیده است؛ تا آنجا که گاه ناخودآگاه خود را در  میانه معرکه جنگ جهانی دوم حس می‌‌‌کنی. 

در سالن بزرگ ورودی موزه، زنجیر آویزهایی ظریف، سقف را پوشانده و هر حلقه کوچک این زنجیرها نماد یک شهید است. بیست و پنج میلیون حلقه به نشانه بیست و پنج میلیون شهید روسیه و شوروی در جنگ جهانی دوم. 

در این سالن احساسی فراماده و غمی زیبا همه وجودم را فرا گرفت و اشک در چشمانم حلقه زد. گویی فضا، غرق در عطر و بال ملائک بود. چقدر مسئولیت سیاستمداران در برابر ملتها سنگین است. یاد بیست و پنج میلیون شهید روسیه، داغ همیشه سوزان دویست و پنجاه هزار شهید جنگ تحمیلی علیه ایران را برای من دوباره تازه کرد و آتش به جانم زد. 

بهترین فرزندان ایران در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران از میان ما رفتند. من خود برخی از بهترین دوستانم را در جنگ از دست دادم و هنوز که هنوز است از شنیدن بعضی موسیقی‌‌‌‌ها و دیدن برخی فیلم‌‌‌‌ها و عکس‌‌‌‌های جنگ، زار زار گریه می‌‌‌کنم. 

فیلم "از کرخه تا راین" را در همان روزهای پخش، چهار بار در سینما دیدم و هر بار در نیمی از فیلم، هق هق گریه کردم. خیلی از خوب‌‌ها در جنگ به آسمان پر کشیدند و ما را تنها گذاشتند. 

ما در جنگ تحمیلی حدود دویست و پنجاه هزار شهید دادیم و روس‌ها در جنگ جهانی دوم بیست و پنج میلیون شهید. لابد یک کشور و یک ملت باید چیزها در چنته داشته باشند که بتوانند در پیآمد چنین خسارت‌های بزرگ انسانی و از خاکستر چنین ویرانه‌هایی، دوباره سر برافرازند و بایستند و بخوانند.

"دوباه لبخند 

دوباره پیوند 

دوباره پیمان 

دوباره ایران

دوباره ایران 

دوباره ایران"