ارائه گزارش‌های غلط امام را مجبور به قبول قطعنامه کرد

به گزارش خبرنگار ایلنا کامران غضنفری در نشست هم‌اندیشی «آدرس غلط» دلواپسی از گره زدن چرخ زندگی مردم به مذاکرات هسته‌ای که عصر امروز به همت کمیته حفظ و صیانت از منافع ملی ایران در تالار دانشگاه تهران برگزار شد، در خصوص مقابله هم جانبه غرب با کشور و بزرگ‌نمایی مشکلات اقتصادی برای رسیدن به توافق نامه ژنو خاطر نشان کرد: آنجه در دوران دفاع مقدس به خصوص در دوران پایانی دفاع مقدس شاهد آن هستیم که در نهایت منجر به پذیریش قطعنامه ۵۹۸ از سوی امام خمینی(ره) شد؛ این سوال را به وجود آورد که چه شرایطی باعثپذیرش قطعنامه ۵۹۸ از سوی امام(ره) شد.

این نویسنده و محقق تاریخ ادامه داد: سوالی که آن زمان برای ما مطرح بود‌، این بود که چه طور می‌شود که امام خمینی که ۸ سال یک خط مستقیم را در پیش گرفته بود و بر آن خط مستقیم هم همچنان تا پایان باقی می‌ماند، در جلسه بیست و سه تیر ماه سال ۶۷ که بعضی از آقایان خدمت امام می‌روند و چند دسته گزارش در مقابل امام می نهند، امام وادار به پذیرش قطعنامه و سرکشیدن جام زهر می‌شوند.

وی با بیان این مطلب افزود: در سیزده تیر ۶۷ امام در پیامی خطاب به مردم آنها را به حضور در جبهه و جنگ با آمریکا دعوت می‌کند و هر گونه تردید در جنگ را به مثابه خیانت به رسول الله عنوان می‌کنند. که بر اساس این شواهد ما این سوال را مطرح کردیم که چه شرایطی امام را ناگهان این گونه از حرف خود بر می‌گرداند؟

وی با اشاره به گزارشات متعددی که در جلسات مذکور به امام(ره) ارائه شده بود، توضیح داد: در این جلسه یک دسته از گزارشات مربوط به گزارشات اقتصادی بود که از سوی وزیر وقت اقتصادی مبنی بر این که خزانه کشور خالی شده است، خدمت امام ارائه شد و گزارش دیگر مربوط به وزیر فرهنگ و ارشاد وقت بود که ادعا می کرد مردم دیگر تمایلی برای رفتن به جبهه‌ها ندارند و همچنین اعلام شد که توان نظامی کشور نیز برای مقابله با عراق ضعیف شده است.

این نویسنده و محقق تاریخ افزود: وقتی چنین گزارش‌هایی پیش روی امام گذاشته شد، امام چاره‌ای جز پذیرش قطعنامه نداشتند.

غضنفری با بیان این که آقای هاشمی رفسنجانی قبل از پذیرش قطعنامه توسط امام چندین بار نزد امام رفته بود و از ایشان خواسته بود که قطعنامه را بپذیرد، خاطر نشان کرد: با وجود همه این تکرارها امام به هیچ عنوان زیر بار پذیرش قطعنامه نمی‌رفت، اما با ارائه چنین گزارشهایی در نهایت مجبور به تسلیم شد.

وی گفت: متاسفانه هر سه دسته گزارشی که در بیست و هفتم تیر ماه سال ۶۷ خدمت امام ارائه شد خلاف واقع بود.

غضنفری ادامه داد: حضرت امام دو روز بعد بعد از ارائه این گزارشات در پیامی به مسئولین دلیل پذیرش قطعنامه را توضیح می دهد که در بخشی از این پیام آمده است: «نخست وزیر از قول وزیر اقتصاد وضع نظام مالی نظام را زیر صفر اعلام کرده اند.» در شرایط اقتصادی کشور حتی از خط قرمز هم فراتر رفته است. این در حالی است که طبق آماری که بعدها اعلام می شود مشخص می شود در سال ۵۹ تا ۶۷ ما به طور متوسط تنها ۱۲ درصد بودجه مملکت را برای جنگ هزینه کردیم.

وی گفت: در حالی که امام(ره) بارها تاکید می کرد که جنگ باید اولویت اصلی کشور باشد، تنها ۱۲ درصد بودجه کشور به جنگ اختصاص داده شده است و آقای هاشمی نیز درمصاحبه‌ای سال ۶۱ خود اذعان می‌کند که رژیم صدام در زمان صلح چیزی در حدود ۱۸ الی ۲۰ درصدبودجه کشور برای بودجه نظامی اختصاص می‌داد و الان چیزی حدود ۸۰ درصد بودجه خود را صرف جنگ می‌کند و بعد ادامه می دهد که جمهوری اسلامی در حدود ۱۰ الی ۱۵ درصد بود جه خود را صرف جنگ می کند. رقمی که اگر در زمان صلح هم برای نیروهای مسلح اختصاص می‌یافت قابل، قبول بود.

غضنفری با بیان اینکه از نظر مسئولین کشور هیچ فرقی ندارد که کشور در حال جنگ یا صلح باشد، تصریح کرد: در دی ماه سال ۶۶ گزارشی ارائه می‌شود مبنی بر این که دولت ۶ هزار میلیارد دلار ذخیره ارزی داشته که بنابراین ثابت می شود که ما در آن زمان اصلاً با بحران بی پولی مواجه نبوده ایم.