در همایش روز جهانی مقابله با بیابان زایی در سمنان مطرح شد:
از بین رفتن جنگلها و بریدن درختان نوعی بیابانزایی جدید است
آب بستن به دریاچه ارومیه فایده ندارد زیرا هرچه آب ببندند از زیر خراب می کند و از نظر اقتصادی و زیست محیطی مفید نیست.
پروفسور پرویز کردوانی، پدر کویرشناسی ایران نجات دریاچه ارومیه را ناممکن دانست و گفت: با وجود اینکه این دریاچه را مثل فرزند خودم دوست دارم، ولی برای نجات این دریاچه از نظر من کاری نمی‌شود کرد.
به گزارش ایلنا، پدر کویرشناسی ایران در همایش ویژه روز جهانی مقابله با بیابانزایی در سمنان، افزود: دریاچه ارومیه مرضی گرفته که دیگر نمی شود زنده نگه‌اش داشت.
وی با تاکید بر اینکه دریاچه ارومیه را نباید آب ببندند و این کار اشتباه است، خاطرنشان کرد: آب بستن به دریاچه ارومیه فایده ندارد زیرا هرچه آب ببندند از زیر خراب می کند و از نظر اقتصادی و زیست محیطی مفید نیست.
کردوانی احداثچاه های آب اطراف دریاچه را در سالهای گذشته، عامل اصلی خشک شدن دریاچه ارومیه عنوان کرد و افزود: گله دارم که چرا به رییس جمهور نمی گویند دریاچه ارومیه قابل زنده نگهداشتن نیست.
وی با اشاره به اینکه دریاچه ارومیه زمانی حوزه آبریز آبهای سطحی و زیرزمینی بوده است اظهار داشت: زمانی آبهای زیرزمینی به دریاچه ارومیه می ریخت، دور دریاچه ارومیه ۵۳ هزار حلقه چاه زده شد و امروز با وجود این تعداد چاه دیگر آبهای زیرزمینی به دریاچه نمی ریزد و به این وضعیت دچار شده است.
وی تخلیه ۲۰۰ روستا و از بین رفتن دو هزار هکتار زمین کشاورزی اطراف دریاچه ارومیه را از نتایج خشک شدن دریاچه ارومیه دانست.
پروفسور کردوانی با اشاره به تالیف منابع و مسائل آب در ایران در سال ۱۳۶۶، تاکید کرد: ۳۰ سال پیش بحثمعایب و نتایج چاه های غیرمجاز در ایران را مطرح کردم و آن را غارت آب نامیدم ولی به آن توجهی نشد.
وی با اشاره به وجود امکان استفاده از کویر، ادامه داد: اگر جمهوری اسلامی به حرف من گوش کند، می شود از مجموع روستاهای حاشیه کویر که با استفاده از آب شور و قنات حیات دارند، زنجیره وار از آنها شهرهای صنعتی و توریستی ایجاد کرد.
