آثار استاد مرتضی حنانه وصی لازم نداشته و ندارد

به نقل از وبلاگ امیرعلی حنانه، فرزند زنده‌یاد مرتضی حنانه موسیقی‌دان و آهنگساز برجسته ایرانی طی انتشار یادداشتی نسبت به حذف نام پدرش از موسیقی کشور و سریال هزاردستان انتقاد کرد و به بیان توضیحاتی درباره اختلافات علی حاتمی (کارگردان سریال هزار دستان) و مرتضی حنانه پرداخت.

فرزند حنانه طی انتشار یادداشتی طولانی در وبلاگ شخصی خود اینگونه نوشته است؛

«ببینید همگی مرا می‌شناسند. اینکه بیست سال است که در این رشته کار «رسمی» نکرده‌ام دلیل بر نفهمی من خدای ناکرده نیست. حتی متعهد بودن من موجبات حسادت و ناراحتی عده‌ای را فراهم آورد. می‌خواهند که تو بروی خودت گم شوی و هزینه آن را هم نمی‌خواهند که بپردازند.

همین الان عده‌ای از خدا بی‌خبر مشغول آزار و اذیت  خودشان، بعد من و خانواده ام وایجاد توطئه برای ترساندن یک هنرمند برتر هستند.

اینجا بوی  گند می‌آید. گندی که موسیقی ایران را رفته رفته با این همه بی‌اعتنایی  فرا می‌گیرد. می‌پرسند چرا کار نمی‌کنی؟ می‌گویم لابد ضعیف هستم. ولی این ابدا درست نیست. نجابت بیش از حد هم صحیح نیست. صبر من هم حدودی داشته و دارد. اگر همه هنرمندان  یک صدا بودند این برکه به مردابی که هم اکنون در حال گندزدن است، تبدیل نمی‌شد. او میگوید حالا برو پیانو بزن. قبلا می‌گفت برو خانه‌ات را بفروش. بعدا می‌گوید چرا دبه و بهانه شغل چیزی نبود که من بدوم دنبالش. آنرا امروز قاطع می‌توانم بگویم که از من دریغ کرده‌اند.

آثار استاد مرتضی حنانه وصی لازم نداشته و ندارد. حرکت کاملا گویای تفکری جمعی است ونه فردی. اینجور اسم‌گذاری «وصی آثار» گویای  حرکتی سازمان یافته و یا سازماندهی شده می‌باشد. شما می‌بینید که من با یک نفر طرف حساب نیستم و چقدر این شیطان‌های کوچک از همه چیز بدشان می‌آید.

 چرا اسم (استاد مرتضی حنانه) نیز در تیتر این  مصاحبه که روز تولد پدرم در سال 1398 با علی برلیانی «وصی آثار او» صورت گرفته، حذف شده و به جای مرتضی حنانه، خالق «نوای هزاردستان» آورده می‌شود.

 چرا جایی برای فرار وجود دارد؟ چرا تا من موضوع را با دید بالاتر بررسی کردم و نظرم را دادم احساس می‌شود، می‌خواهند به افکار من برگردند؟ ولی نمی‌توانند دیگر دیر شده. آنان عادت به تقلب در همه امور دارند. خوب پس آثار خالق «نوای هزاردستان» هرگز آثار مرتضی حنانه نیست چون اگر باشد و ایشان وصی آن باشند، پس لابد من پسر پدرم نیستم و یا اینکه من الان زنده نیستم، و شاید مرده باشم و یا شاید قرار است که از صحنه موسیقی کشور و روزگار حذف فیزیکی بشوم. همانطور که تا به حال هم حذف حضوری شده بودم.

ممکن است خالق «نوای هزاردستان» همان شخصی باشد که همیشه روی سی‌دی موسیقی متن سریال هزاردستان (یعنی مرتضی نی داوود)  که به هیچ طریقی هیچوقت نامش هرگز از قلم نمی‌افتد، پس ممکن است که در آن صورت آن ملت، ملت دیگری باشد و نه ملت سرفراز ایران. سریال تلویزیونی «هزاردستان»  که اسمش چیز دیگری بود یعنی می‌شد که امروز فرضا  سریال تلویزیونی «جاده ابریشم» یا .....باشد که  قبل‌ها حتی «تهران روزگاری نو» نام داشته و این اسم عوض کردن‌ها شاید ریشه اقتصادی برای علی حاتمی داشته. که خودم یادم می‌آید بحث‌ها  بین پدرم و حاتمی زیاد درمی‌گرفت.

تا آنجا که من می‌دانم اسم سریال «تهران  روزگار نو» بوده و بعدا به دلایل گوناگون از قبیل  مالی و .... به «هزاردستان» تبدیل شده. این است ریشه اختلاف آهنگساز و کارگردان. حنانه می‌گفت چرا اسم عوض کردی و حاتمی می‌گفت من بودجه می‌خواهم. پول نیاز دارم.

پس اینکه علی برلیانی با غرور می‌گوید من «وصی آثار» هستم و یک ملت میراث‌دار یک خالقی که هرلحظه می‌تواند اسمش عوض بشود و تا این لحظه نوای مرموز هزاردستان بوده، چیزی جز سو استفاده و رنگ کردن و وصله زدن به هنر ایران نبوده. معلومی به مجهولی و از آنجا دوباره به یک معلوم دیگر شکل عوض کردن. و همه هم ساکت و نظاره گر جنگ بین خیر و شر، ولی با آرزوی برنده شدن شر هستند. اینها مردم نیستند، همان جمعی هستند که ایجاد نامعلومی و مجهولات مانند یک ملت و یک خالق را بوجود آورده‌اند. باید هوشیار باشیم. اینجا ملت حتما  ملت ایران و خالق باید حتما م.حنانه باشد. ولی این طور نشد. چرا؟ این سوالی است که ذهن ایرانیان را مشغول کرده و چیزی بخشودنی هم نیست. من در گذشته در خبرگزاری فارس اعتراض خود را نسبت به شروع اینگونه رفتارها کرده بودم.»