اظهارنظر صریح محمد غرضی درباره ساخت مسکن مهر

محمد غرضی-بنیانگذار سازمان نظام مهندسی در جهان اقتصاد نوشت: با کمال تاسف زلزله مهیبی یکشنبه شب گذشته درغرب کشور خسارات زیادی را به لحاظ مادی و معنوی به‌وجود آورد صد‌ها خانه ویران شدند و بالغ بر ۳۰۰ نفر از هموطنان ‌کُرد زبان کشورمان دارفانی را وداع گفتند و این حادثه موجب اندوه مردم ایران شد.

هر چند خسارات این زلزله قابل مقایسه با زلزله بم نبود، اما واقعیت آن است که مسکن‌های مهم که در کمتر از یک دهه از عمرآنها میگذرد در این زلزله در غرب کشور فرو ریختند که موجب تعجب مردم عادی شد.

ساخت مسکن مهر اقدامی شتاب زده بود. سیاست‌های احمدی نژاد برای ساخت انبوده مسکن این طرح را اجرایی کرد و سرمایه‌گذاری‌های انوهی بدون برنامه‌ریزی وکنترل‌های معمول که باید در اجرای این پرو‌ژه‌ها صورت بگیرد، صورت گرفت و مسکن مهر کلنگ زنی شد و به بهره‌برداری رسید.

نویسنده خود شاهد است که این پروژه موجب گردید؛ زمین‌های برخی از شهر‌ها از جمله آبادان با رشد غیرمنطقی روبرو شود. به طوری زمین متری۵۰۰۰ تومان برای اجرای این پروژه حدود۱۲ برابر قیمت واقعی خریداری شد و این اقدام باعث‌ گردید در اکثر شهرهای ایران با رشد شدید و یک‌باره زمین و مسکن مواجه شویم.

ضمن اینکه خارج از شهر بودن این پرو‌ژه‌ها عملا هزینه ساخت و ساز و سکونت در این پروژه‌ را با افزایش چشمگیر مواجه کرد.

جانمایی و مکان‌یابی این پروژه‌ها مورد تایید سازمان مسکن وشهرسازی و سازمان نظام مهندسی نبود.

خصوصا چون این پروژه‌ها عمدتا در مکان‌هایی ساخته شد که هیچ‌گونه زیرساخت شهری از قبیل آب برق گاز وتلفون درمکانی که این پرو‌ژه ساخته شد، وجود نداشت و بعد از ساخت این پروژه به فکر ایجاد زیرساخت برای آن افتادند.

تفکر ساخت این پروژه مربوط به شخص آقای احمدی نژاد باز می‌گشت ایشان در جلسه هیات دولت اعلام کرده بودند درگذشته در سمنان در مکانی زندگی می‌کردند که هر مجموعه ۱۰ یا ۲۰ خانوار، تنها دارای یک شیر آب بودند.

این ذهنیت از شهرسازی خروجی جز حدر دادن سرمایه‌های کشور در پروژه‌ای همچون مسکن مهر با سرمایه‌گذاری‌های میلیاردی شد.

ذهنیت بسته‌ای که نباید خروجی جز این هم از آن داشت. به‌همین علت در زمان آغاز به‌کار این پروژه هر بررسی کارشناسی در مورد این پروژه، اصلاع رسانی می‌شد، اما مجریان این پروژه به علت دولتی بودن به توصیه‌های کارشناسان توجه‌ای نداشتند.

واقعیت‌آن است که در پروژه‌های عظیم هیچ‌گاه به بخش نظارت توجه‌ای نمی‌شود و از این منظر هم این پروژه‌ها عموما دارای پایداری نیستند و باگذشت حتی یک چهارم عمر آنها با مشکلات مختلفی روبرو می‌شوند.