به دنبال توجیه بورسیه های غیر قانونی هستند
من تاکید می‌کنم که از نظر من و با توجه به بررسی‌هایی که کرده‌ام، تخلف بارزی که خیلی‌ها می‌گویند صورت نگرفتهU در حد وسیع انجام شده و باید دستگاه‌های ذی ربط که به این موضوع ورود پیدا کرده‌اند، با سرعت و بدون اغماض آن را پیگری کنند.
وزارت علوم بالاخره کمیته بررسی بورسیه‌ها را تشکیل داد، کمیته‌ای که کارش را برای رسیدگی به بزرگ‌ترین پرونده تخلف علمی کشور آغاز کرده است. در کنار همه وعده‌هایی که برای بررسی دقیق این سه هزار و هفتصد پرونده داده شده، یک اظهار نظر از مهدی دواتگری، نماینده مجلس و عضو کمیته وزارت علوم خودنمایی می‌کند. آنجا که دواتگری تاکید دارد بورسیه‌ها بر اساس مقررات و قوانین زمان خود بررسی خواهند شد. همین سیاست هم شاید خیلی‌ها را نگران کند، چرا که امکان توجیه اعطای بورسیه‌های غیر قانونی با این نوع موضع گیری وجود دارد. به هر حال تغییر برخی مقررات و قوانین در دولت احمدی‌نژاد بود که زمینه چنین رانتی را ایجاد کرد و اکنون این سوال مطرح است که آیا می‌توان با تکیه بر همان قوانینی که بستر تخلف و رانت شده‌اند، این موضوع را بررسی کرد. جواد هروی، نماینده عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس و کسی که نامش با پرونده بورسیه‌های غیر قانوین پیوند عمیقی خورده است در گفت‌و‌گو با پیام نو هر چند نسبت به سرنوشت بررسی‌های این کمیته ابراز امیدواری می‌کند، اما نهایتا هم نمی‌تواند نگرانی خود را از برخی موضع گیری‌ها در پیگیری این پرونده و از جمله رسیدگی به بورسیه‌ها با توجه به قاوانین و مقررات سال اعطای آن‌ها عنوان کند.
الان وزارت علوم کمیته‌ای تشکیل داده که آقای پورمختار و دواتگری هم عضو آن هستند و قرار است بحثبورسیه‌ها را پیگیری کنند. نظر شما درباره این اقدام و ترکیب این کمیته چیست و آیا شما هم در این بررسی‌های جدید ورود می‌کنید؟
هم آقای دواتگری و هم آقای پورمختار آدم‌های کارکشته‌ای هستند و خوشحال هستم که چنین افرادی کار بورسیه‌ها را پیگیری می‌کنند. از قبل قرار بود که من هم در این کمیته باشم که بنا به دلایلی صلاح ندیدم که در اینجا هم ورود کنم، چون به هر حال بحثبورسیه‌ها موضوعی است که ابعاد ملی دارد و بهتر است بیش از یک یا چند نفر معدود از نمایندگان، آن را پیگیری کنند و افراد بیشتری درگیر بررسی شوند. یعنی قرار نیست یک پرونده مهم را تنها یک نماینده پیگیری کند.
وضعیت بررسی‌ها را تا الان چطور می‌بینید؟ هم بررسی‌ها و پیگیری‌های دولت و هم مجلس.
به نظر من تعلل در این پرونده نباید اینقدر طول بکشد، من احساس می‌کنم که در برخی مواقع برخی دستگاه‌ها به دنبال توجیه قضیه هستند. الان متاسفم که بگویم خیلی‌ها می‌خواهند اینطور نشان دهند که اتفاقی نیفتاده یا یک اشتباهی بوده که باید چشم پوشی کرد. ولی این موضوع یک اشتباه نیست، یک پرونده عظیم و ملی است که به دلیل اینکه می‌تواند وضعیت علمی کشور را دهه‌ها متاثر از خود بکند اصلا و ابدا قابل اغماض نیست. اعتقاد دارم که اعضای این کمیته‌ها باید طوری عمل کنند که در نهایت به یک راهکار عملی برای نجات حوزه آموزش عالی کشور برسیم. من تاکید می‌کنم که از نظر من و با توجه به بررسی‌هایی که کرده‌ام، تخلف بارزی که خیلی‌ها می‌گویند صورت نگرفتهU در حد وسیع انجام شده و باید دستگاه‌های ذی ربط که به این موضوع ورود پیدا کرده‌اند، با سرعت و بدون اغماض آن را پیگری کنند. من بیم دارم که بررسی‌ها با این هدف انجام شود که به مرور زمان این مساله از یاد برود و کاهش پیدا کند و حق و حقوق مردم و آینده علمی کشور فدای آن شود.
چقدر تشکیل این کمیته جدید توسط وزارت علوم می‌تواند امیدبخش باشد؟ مخصوصا اینکه کمیته مجلس مشخصا دارای هویتی سیاسی است که مجموعه‌ای از مخالفان دولت آن را شکل می‌دهند.
وزارت علوم و دولت هر کار که می‌کنند باید در نهایت طوری اقدام کنند که شرمنده جامعه علمی کشور نشوند، این پرونده به روشنی هاله‌ای از تخلف و رانت را بر خود دارد. شک نکنید در آینده خاطره خوبی از مسئولانی که باعثاین تخلف شدند در تاریخ این کشور باقی نخواهد ماند و اگر کسانی که الان موضوع را بررسی می‌کنند، در بررسی‌های خود اغماض و کوتاهی کنند در کنار همین‌ها قرار خواهند گرفت.
آقای دواتگری که عضو کمیته وزارت علوم هم هستند، گفته‌اند که بورسیه‌ها را بر اساس قوانین و مقررات زمان خودش بررسی می‌کنند. خیلی‌ها هم هستند، از جمله خود شما که قبلا گفته بودید برای این تخلف در برخی مقاطع قانون و مقررات تغییر کرده است. با این وضعیت آیا بیم این موضوع وجود ندارد که با بررسی بورسیه‌ها بر اساس قوانین و مقرراتی که در همان زمان بوده، باز هم راه برای تضیع حقوق عمومی باز شود؟
اگر قرار باشد که بررسی درستی انجام شود باید طوری باشد که این بررسی مبتنی بر شرایط مقبول و استاندارد باشد. اگر قرار بر توجیه باشد و دنبال ماده و تبصره و قانون بگردیم که این دیگر بررسی نیست، بلکه سرپوش گذاشتن بر تخلف است. آنچه که مهم است این است که از دستورالعمل‌ها و قوانینی تبعیت کنیم که بتواند اصل قضیه را مشخص کند. من در نطق علنی مجلس هم اعلام کردم که این بورسیه‌ها غیر قانونی بوده، دلایلش هم از جمله این است که حضرات باید می‌آمدند و در آزمون ورودی شرکت می‌کردند و این کار را نکردند. حالا اینکه برای دور زدن آزمون ورودی هم آن زمان اگر آئین نامه یا قانونی گذاشته شده است، خود این مقررات هم غیر قانونی و غیر عادلانه است. وقتی اصل آن مقررات زیر سوال است که نمی‌توانیم بر اساس آن‌ها قانونی بودن یا نبودن بورسیه‌ها را تعیین کنیم. قوانین غلط و مقررات غیر عادلانه اصلا نمی‌تواند موضوع تخلف بورسیه‌ها را توجیه کند.
یعنی آیا ما در آن زمان در دولت‌های نهم و دهم قوانینی داشته‌ایم که می‌توانسته بستر بروز تخلف شود؟ چون اگر چنین باشد همین موضوع می‌تواند بهانه‌ای به دست مدافعان بحثبورسیه‌ها بدهد.
موقعی وزیر به این قضیه ورود نکرده و موقعی که ما در دولت نهم و دهم فقط دو تا نامه عادی وزیر را روی این مساله داریم، برای بقیه‌اش چه می‌توان گفت؟ کدام وزیر وارد این موضوع شده است؟ حتی وزرای دولت‌های نهم و دهم از این موضوع بی‌خبر بودند. بنابراین اهمال و کوتاهی به معنای نبود قانون و آئین نامه در این قضیه مورد سو استفاده جدی صورت گرفته و موجب شده برخی دست اندرکاران بیایند و قانون را دور بزنند و رانتی را بیافرینند که ایجاد فساد علمی می‌کند.
تا الان ارزیابی شما از تشکیل این کمیته‌ها و علی الخصوص کمیته وزارت علوم چیست؟
من معتقدم باید ببینیم نتیجه بررسی این کمیته چه می‌شود، چون با حرف و سخن موضوع مشخص نمی‌شود. با توجه به‌شناختی که داریم امیدواریم که این پرونده به نحو دقیقی بررسی شود.
بیشتر می‌خواهم بدانم آیا اقدامات وزارت علوم و آقای نجفی و سیاست این مجموعه در جریان بررسی بورسیه‌ها را کارآمد می‌دانید یا نه؟
الان آقای نجفی مطرح نیست، خود آقای رئیس جمهور دستور پیگیری داده و موضوع در سطحی عالی تر از وزارت علوم پیگیری می‌شود. دستگاه‌های ذی ربط هم مثل سازمان بازرسی، وزارت دادگستری و خود وزارت علوم هم وارد شده‌اند و باید قضیه مشخص شود. نباید تصور شود که موضوع یک مساله عادی و پیش پا افتاده است. امروز این یک پرونده یک موضوع ملی است که امنیت علمی ما را به خطر انداخته و بحثسه هزار و هفتصد پرونده موضوعی نیست که پنهان باشد. اگر این موضوع امروز مشخص نشود فردا در تاریخ به عنوان یک مفسده بزرگ ثبت می‌شود و هم کسانی که مصوب آن بودند و هم کسانی که در پیگیری و بررسی آن کوتاهی کردند کنار هم قرار می‌گیرند.
شما قبلا گفته بودید که در صورت نرسیدن پرونده به سرنوشت مشخص، مواردی را مطرح یا به قولی افشا خواهید کرد. الان هنوز سر حرف خودتان هستید؟
من روز استیضاح حرف‌هایی را زدم، اما برای حرف‌ها و موارد بیشتر باید بگذاریم و زمان بگذرد. یعنی من منتظر هستم که ببینم دستگاه‌هایی که وارد شده‌اند چه خواهند کرد. شاید طرح برخی از مسایل الان کار این دستگاه‌ها را مشکل کند. اما قطعا اگر ببینم که در رسیدگی اهمال کاری و کوتاهی شده است، سکوت نخواهم کرد.
شما قبلا عضو کمیته ۵ نفره اولیه کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس بودید. کار شما در آن کمیته به چه نقطه‌ای رسید؟ آیا آن بررسی‌ها تمام شده یا نه؟
من گزارش خودم را به عنوان یک نفر عضو این کمیته به کمیسیون دادم.
خب سرنوشت آن گزارش چه شد؟
گزارش توسط اعضای کمیسیون شنیده شد، اما به آن توجهی نشد. من گزارش را به کمیسیون ارائه کردم و مفصل هم گزارش دادم و زوایای موضوع را مشخص کردم و رسما هم به عنوان یک تخلف و یک پرونده ملی آن را مطرح کردم.
بقیه اعضای آن کمیته چه کردند؟ آن‌ها هم آیا گزارشی دادند یا نه؟
من گزارش آن‌ها را نشنیدم. اگر هم گزارشی داشتند چندان تفضیلی نبود و در واقع مبین بر بحثورود به اسناد و مدارکی نبود که در اختیار ما قرار داشت و من تا جایی که اطلاع دارم بقیه اعضا توجهی به ان مدارک و اسناد نکردند.
