حضرت ام البنین (س)، زنی از تبار دلیران
۱۶ جمادی الثانی مصادف است با سالروز وفات حضرت ام البنبن (س)، زنی از تبار دلیران.
حضرت ام البنین (س)، زنی از تبار دلیران
یکی از فضائل حضرت ام البنین (س) لیاقت همسری با مولا امیر المومنین علیه السلام است. بعد از شهادت حضرت زهرا (سلام الله علیها)، علی (علیه السلام) به عقیل فرمود: زنی را برایم پیدا کن که از خانوادهای نجیب و شجاع باشد. برایم فرزندی شجاع و قهرمان بیاورد تا سالار شهیدان را در کربلا یاری کند. عقیل گفت: با فاطمه دختر حزام کلبی ازدواج کن که در میان عرب شجاعتر از پدرانش وجود ندارد.
۲. فداکاری نسبت به اهل بیت پیامبر علیهم السلام
به جز حضرت ام البنین (س)، این بانوی پاک، تاریخ کسی را به یاد ندارد که فرزندان هووی خود را بر فرزندان خود مقدم بدارد. حضرت ام البنین (س) توجه به اولاد پیامبر را فریضهای دینی میشمرد؛ زیرا خداوند در کتابش به محبت خاندان رسول الله امر کرده است. ام البنین این عظمت را درک کرده بود لذا حق آنان را ادا کرد.
۳. ولایت مداری حضرت ام البنین (س)
زمانی که بشیر از کربلا برگشت و اخبار کربلا را آورد خدمت حضرت ام البنین (س) رسید. خبر شهادت فرزندانش را یکی یکی به او میداد. ام البنین هر بار میگفت: از حسین چه خبر؟ فرزندانم و هر آنچه زیر آسمان کبود است به فدای حسین. وقتی خبر شهادت امام حسین علیه السلام را شنید با آهی سوزان گفت: بشیر با این خبر بندهای دلم را پاره کردی.
۴. شاعری فصیح و اهل فضل و دانش
زمانی که زنان به خاطر سوگ فرزندانش به حضرت ام البنین (س) تسلیت میگفتند، در جواب آنها در قالب شعر این چنین سرود: کهای زنان مدینه دیگر مرا ام البنین نخوانید که با این نام مرا به یاد شیران بیشهی شجاعت میاندازید. مرا فرزندانی بود که به خاطر آنها مرا مادر پسران میگفتند، ولی اکنون دیگر برای من فرزندانی نیست.
از ویژگیهای مهم اشعار حضرت ام البنین (س)، توجه به رویدادهای سیاسی زمان و مسائل مربوط به آن است. وی پس از واقعه عاشورا با استفاده از هنر مرثیه خوانی توانست ندای مظلومیت و حق طلبی حماسه آفرینان کربلا را به گوش نسلهای آینده برساند و مردمان غفلت زده را بیدار کند.
۵. پرورش دهندهی پرچمدار کربلا
سِمَتِ مادری، برای شخصیتی همچون عباس بن علی که پرچمدار صحرای سوزان کربلا بود، افتخارِ بزرگی است که نصیب بانوی شایستهای همچون ام البنین شده است. فرزندی همچون ابوالفضل العباس(ع) باید در دامان مادری پاک طینت و نیکو سیرت پرورش یافته باشد که چنان رشادتها و شجاعتهای بی نظیری را از خود بر جای گذارد که تاریخ همتای او را به خود ندیده یا به ندرت دیده است.
۶. صبر بی نظیر حضرت ام البنین (س)
مورّخان نوشته اند روزی که امیرالمومنین علیه السلام، عباس را در دامن خود گذاشت آستینش را بالا زد و در حالی که به شدّت میگریست، بازوانش را میبوسید.