وزیر کشور:
نفت دیگر تمام شده، باید روی پای خودمان بایستیم
براساس برآورد‌های صورت گرفته ۱۲ الی ۱۳ استان ظرف یک یا دو سال قادر خواهند بود تا تمام درآمد‌ها و هزینه‌های خود را تامین کنند.
وزیر کشور ضمن تاکید بر تغییر ساختار‌ها درجهت توسعه روستایی گفت: نفت دیگر تمام شده است و ما باید روی پای خودمان بایستیم.
به گزارش خبرنگار ایلنا، عبدالرضا رحمانی فضلی در نخستین همایش علمی مدیریت روستایی و توسعه پایدار با تاکید بر ضرورت تغییر نگاه به روستا گفت: بعداز انقلاب به لطف امام خمینی(ره) توجه ویژه‌ای به امور زیرساختی روستا‌ها شد اما حتی این مساله نیز نتوانست از سرعت کاهش روستاییان کم کند.
وی ادامه داد: بنابراین در این زمینه باید به چند محور از جمله ضرورت توجه به روستا، ضرورت سرمایه‌گذاری در روستا توجه کنیم و باید این سوال را با توجه به وضعیت موجود مطرح کنیم که اگر ما شهر را به روستا نبریم؛ چطور می‌توانیم از روستایی توقع داشته باشیم که به شهر نیاید.
وزیر کشور افزود: باید به روستا‌ها توجه کنیم زیرا توجه به همه انسان‌ها وظیفه اسلامی ماست. همچنین قانون اساسی ما نیز توجه به انواع سکونت‌گاه‌ها و افراد به صورت مساوی و عادلانه را الزام کرده و در آخر هم اگر معتقد به عدالت هستیم باید بدانیم که توجه به روستا و روستاییان بخشی از عدالت است.
رحمانی‌فضلی با اشاره به اینکه ظرفیت اقتصادی عمده‌ای همچون کشاورزی در روستا‌ها قرار دارد گفت: بنابراین باید به مساله استفاده از ظرفیت اقتصادی روستا‌ها و علاوه بر آن به مسائل امنیتی و اجتماعی روستا‌ها توجه ویژه‌ای داشته باشیم. در حال حاضر هر چند که میزان تولید ناخالص ملی و جذب سرمایه‌های انسانی و علمی در شهرهای بزرگ بالا رفته است اما به دلیل از هم گسیختگی فضای اجتماعی آسیب‌های اجتماعی نیز در این مناطق بیشتر شده است. اگر می‌خواهیم ناهنجاری‌ها کنترل شود باید عدالت را در توزیع رعایت کنیم تا تمامی شهروندان در کشور بتوانند سهم مساوی از خدمات داشته باشند
وی با تاکید بر میزان مشارکت روستاییان در مسائل سیاسی و انتخابات اظهار کرد: میزان مشارکت روستاییان در انتخابات‌ها معمولا بیش از جامعه شهری بوده است که مجموعه موارد ذکر شده اقتضا می‌کند که توجه ما به سمت روستا باشد.
وزیر کشور اظهار کرد: در این حوزه برای ارائه راهکار باید نگاهی ساختاری داشته باشیم، نمی‌توان مدیریت روستا را جدا از نظام برنامه‌ریزی کشور تحلیل و مدیریت کرد.
رحمانی‌فضلی با اشاره به اینکه اکنون وضعیت شهرهای کوچک نیز بهتر از روستا‌ها نیست؛ گفت: درحال حاضر در استان سمنان ۲۰۰ روستا از سکنه خالی شده است. شهر‌ها و روستا‌ها مانند ظروف مرتبطه به هم متصلند و عدم توازن و تعادل در آن‌ها سبب می‌شود که به طرف ظرف بالا دست بروند. نظام برنامه‌ریزی ما نیز نظام متمرکز کلان بخشی است و از روزی که سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی در کشور ایجاد شد این الگو ارائه شده است.
وی ادامه داد: در بدو اجرای این الگو، با اصلاحات ارزی تیر خلاصی به اقتصاد ایران و بیش از همه به اقتصاد روستایی زده شد و ما وارثسازمان برنامه ریزی و شیوه تخصیص بودجه‌ای شدیم که براساس فعالیت و جمعیت زیاد انجام می‌گیرد که سیکل باطلی است و نوآوری و خلاقیت را از بین می‌برد و وابسته به دلارهای نفتی است.
رحمانی فضلی تصریح کرد: براساس برآورد‌های صورت گرفته ۱۲ الی ۱۳ استان ظرف یک یا دو سال قادر خواهند بود تا تمام درآمد‌ها و هزینه‌های خود را تامین کنند. آیا استان خراسان رضوی با حجم عظیم سرمایه‌گذاری و موقعیت ممتاز جغرافیایی نباید بتواند خود را اداره کند. این مساله در مورد دیگر استان‌ها همچون اصفهان، شیراز، تبریز و… هم صادق است.
رحمانی‌فضلی گفت: نفت دیگر تمام شده است و ما باید روی پای خودمان بایستیم؛ اگر امروز به ما اجازه تولید ۴ میلیون بشکه نفت را هم بدهند؛ ما نمی‌توانیم کشور را با رشد ۸ درصد اداره کنیم و مجبوریم که هر سال در بودجه، نرخ ارز را با عددهای بالاتری ضرب کنیم که این خلق پول کاذب است و آثار آن در جامعه مشخص خواهد شد.
وی با اشاره به بحثمدیریت روستایی تصریح کرد: ما باید مدیریت روستایی داشته باشیم و نه مدیر روستا. اکنون در جامعه ما سرمایه کم نیست و یک شرکت که تنها روی کاغذ ثبت شده است می‌تواند ظرف دو ماه از طریق تبلیغات هزار میلیارد تومان سرمایه کسب کند. زمانی که با روش‌های گلدکوئستی میلیارد‌ها دلار سود به دست می‌آورند چرا ما با حمایت از تولید نمی‌توانیم این سرمایه را جلب کنیم؟ ما در کشور منابع طبیعی و مالی بسیاری داریم و باید فعالیت‌های سودآور اقتصادی نیز داشته باشیم در واقع در حال حاضر در کشور ۶۰۰ هزار میلیارد تومان نقدینگی وجود دارد که می‌توان از آن استفاده کرد.
وزیر کشور خطاب به دهیاران گفت: همه مناطق ما قدرت اداره کردن خود از نظر اقتصادی را دارد حتی استان سیستان و بلوچستان که منطقه محروم وعقب نگه داشته شده‌ای است؛ مرز مشترک با افغانستان پاکستان دارد و دارای بندری با ظرفیت بالاست که این ظرفیت‌ها می‌تواند در جلب سرمایه گذاری و رونق اقتصادی در این منطقه تاثیر زیادی داشته باشد.
