فریده خلعتبری در گفت‌وگو با ایلنا:
چرا نشر خصوصی در هیات نظارت نماینده‌ای ندارد؟!
به هیچ وجه از جای خالی بخش خصوصی در هیات نظارت بر نشر کودک و نوجوان نمی‌گذرم و معتقدم ناشران خصوصی نیز می‌بایست در این هیات نماینده‌ای می‌داشتند، زیرا حکایت ما و مشکلات ما، با حکایت ناشران دولتی زمین تا آسمان فرق دارد.
ایلنا: فریده خلعتبری(نویسنده و ناشر) اگرچه نمی‌خواهد در مورد هیات نظارت بر نشر کتاب کودک و نوجوان که اخیران اعضای آن معرفی شده‌اند پیش‌داوری کند، اما معتقد است: چون نشر خصوصی نماینده‌ای در این هیات ندارد، قابل انتقاد است.
وی در ابتدا به وجود نداشتن وحدت رویه و رویکرد مشترک در میان ناشران کتاب کودک انتقاد کرد و به خبرنگار ایلنا گفت: به اعتقاد من؛ کسانی باید به هیات ناشران راه پیدا کنند که دانش فراوان، رای مستقل و شخصیت مقتدری داشته باشند اما معیارهای هر ناشری ممکن است متفاوت باشد. به همین دلیل این انتظار که باید اعضای هیات نظارت مورد تایید تمام یا اکثریت ناتشران باشد، محقق نخواهد شد زیرا بسیاری از ناشران، منافع شخصی خود را بر منافع جمعی نشر ترجیح می‌دهند.
خلعتبری ضمن بیان این مطلب که درمورد عملکرد کلی این هیات نمی‌شود پیش‌داوری کرد، ادامه داد: باید کمی بگذرد تا نتیجه‌ی کار را در رویکرد و تصمیمات این هیات ببینیم. اما مساله‌ای که از بدو تشکیل این هیات به نظر من مورد انتقاد است، وزن بالای حضور بخش دولتی و غیبت بخش خصوصی در این هیات است.
وی اضافه کرد: طبیعتا شخصی که در نهادها و انتشارات‌های دولتی کار کرده، از مشکلات ناشران خصوصی چیزی نمی‌داند و نمی‌تواند حق ناشران خصوصی را اعاده کند. از این حیث؛ حضور آقای چینی‌فروشان - که مدیرعامل کانون پرورش فکری بوده و اکنون نیز از اعضای هیات مدیره این کانون است - در هیات ناظران موجه نیست.
مدیر انتشارات شباویز در این‌باره توضیح داد: اولا مگر وقتی ایشان در دوره‌های پیشین عضو این هیات بودند، چه عملکرد مثبتی را در حوزه‌ی نشر کتاب کودک نشان داده که مجددا استحقاق ورود به این هیات را داشته باشد؟ ثانیا؛ کانون برای انتشار کتاب‌هایش نیازی به اخذ مجوز نشر نداشته و ندارد، بنابراین آقای چینی فروشان چطور می‌تواند در مساله‌ی ممیزی و مشکلاتی که برای ناشران خصوصی ایجاد کرده، صاحب نظر باشد؟
وی با اشاره به سایر اعضای این هیات، گفت: البته اکثر اعضای دیگر این هیات نیز افرادی هستند که تقریبا به نهادها و مراکز نشر دولتی همچون کانون پرورش فکری و یا سروش نزدیکی داشته‌اند، اما نمی‌توان چندان به افرادی همچون جواد محقق(نویسنده) و مهنوش مشیری(تصویرگر) انتقاد کرد زیرا به هر حال سوابقی در حوزه‌ی کاری خودشان داشته‌اند.
خلعتبری همچنین درمورد حضور مظفر سالاری اظهار داشت: ایشان هم تا جایی که شنیده‌ام، نویسنده‌ی کودک و نوجوان هستند و پیش از این نیز سابقه‌ی حضور در هیات نظارت بر نشر کودک و نوجوان را داشته. اما مساله اینجاست که اولا حضور دو نویسنده در هیات نظارت تا چه حد موجه و لازم است و ثانیا، آیا ایشان در رمان حضورش در شورا، عملکرد مثبت و خاصی از خود نشان داده که دوباره به این هیات راه‌یافته؟
وی ادامه داد: تنها از این میان، شخص عبداله حسن‌زاده برای من موجه‌ترین شخص است. زیرا با توجه به آشنایی که با ایشان دارم، بسیار انسان مستقل و تاثیرگذاری‌ست.
این ناشر در پایان به جای خالی بخش خصوصی در هیات نظارت بر نشر کودک و نوجوان اشاره کرد و گفت: من به هیچ وجه از این انتقاد نمی‌گذرم و معتقدم ناشران خصوصی نیز می‌بایست در این هیات نماینده‌ای می‌داشتند، زیرا حکایت ما و مشکلات ما، با حکایت ناشران دولتی زمین تا آسمان فرق دارد.
