نگاهی به سیاست‌های آمریکا در سالی که گذشت؛
استاد دانشگاه ریرسون: سیاست خارجی ترامپ مبتنی بر عنصر خروج بوده است/ رئیس‌جمهوری آمریکا تلاش می‌کند بیشتر بر داخل کشور متمرکز شود تا خارج
استاد دانشگاه ریرسون گفت: رئیس‌جمهوری آمریکا معتقد است که می‌تواند با کاستن فشارها از خارج تمرکزش را بر سیاست داخلی و پیروزی در انتخابات ۲۰۲۰ بگذارد. او البته سیاست خارجی خود را بدل به کارتی کرده برای رقابت‌های پیش رو با نامزد نهایی دموکرات‌ها. به‌سادگی می‌توان در نظر گرفت که او در مناظره‌های پایانی شمار کثیری از «معامله‌هایی» را که انجام داده است، به رخ دیگران خواهد کشید.
به گزارش ایلنا، «ران استگ»، استاد تاریخ در دانشگاه ریرسون است. حوزه کاری وی سیاست و علوم اجتماعی در آمریکای شمالی و همچنین روابط میان ایالات متحده و کانادا را در برمی‌گیرد.
ران استگ با اشاره به برآیند سیاست‌های «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهوری آمریکا، در عرصه خارجی و داخلی در سالی که گذشت، به خبرنگار ایلنا گفت: وضعیت سیاسی چند ماه گذشته برای آمریکا پر بود از رویدادهای متناقض و مبتنی بر پاره‌های گوناگون. این اتفاق‌ها البته نه تنها برای ما غیرمنتظره بود بلکه خود اعضای تیم ترامپ نیز از قرار معلوم چندان دل خوشی از آن نداشتند. نمونه خروج نیروهای آمریکایی از سوریه یکی از نمونه‌های مهم در این رابطه است.
ترامپ پس از گفت‌وگویی تلفنی با «رجب طیب اردوغان» رئیس‌جمهوری ترکیه، ناگهان تصمیم به خروج نیروهای آمریکایی از سوریه گرفت. بنا به دستور ترامپ، پایگاه‌های آمریکایی در سراسر این کشور تخلیه و حمایت از کُردهایی که با داعش مبارزه کرده بودند، ناگهان قطع شد. این اعتراض‌های بسیاری را در میان دموکرات‌ها به دنبال داشت. ترامپ معتقد بود که زمان آن رسیده که سربازها به خانه‌شان بازگردند، البته دست آخر بخشی از همین سربازها در میدان‌های نفتی سوریه مستقر شدند. بنابراین این امر خوب نشان داد که صداقت چندان جایی در گفته‌های ترامپ ندارد!
سیاستمداران باسابقه‌ای چون «هیلاری کلینتون»، رقیب ترامپ در سال ۲۰۱۶، به‌شدت به این تصمیم ترامپ تاختند. کلینتون تا جایی پیش رفت که این تصمیم را خیانتی نفرت‌انگیز خواند.
وی افزود: این رویکرد ترامپ را می‌توان در زمینه خروج نیروهای آمریکایی از عراق هم دید. وی البته باز از خروج نیروهایش از عراق سخن به میان آورد، اما در عین حال شرایطی را برای این خروج تعیین کرد. ناگفته نماند که با توجه به وضعیت فعلی سیاسی در عراق کمابیش برآورده شدن این شرایط ناممکن به نظر می‌رسد. بنابراین این خروج بزرگ از خاورمیانه چندان نزدیک به نظر نمی‌رسد. البته شماری از نیروهای آمریکا از عراق بیرون آمده‌اند، اما بعید می‌دانم این قضیه چندان تاثیری در روند اصلی داشته باشد و بیشتر آن را نمونه‌ای دیگر از سناریوی سوریه می‌دانم.
به‌طور کلی سیاست خارجی ترامپ در این مدت مبتنی بر سیاست خروج بوده، چه از سوریه باشد چه از عراق و حتی افغانستان. این مورد آخر خود نکته قابل‌توجهی است. ترامپ با توافق با طالبان توانست در ظاهر به دستاورد بزرگی برای خود و طرفدارانش دست یابد. البته این توافق تاکنون بیشتر صوری بوده تا عملی و همچنان شاهد خشونت‌ها در افغانستان هستیم. اما دست آخر، این مسئله اهمیت چندانی لااقل برای ترامپ ندارد. اصولا سیاست ترامپ این است که تمرکزش را بر داخل آمریکا بگذارد تا خارج.
این استاد دانشگاه در ادامه گفت: در نظر بگیرید که بیشتر مشکلاتی که ترامپ را عملا درگیر کرد، مشکلات داخلی است. از قضیه دخالت روسیه در انتخابات ۲۰۱۶ گرفته تا مورد استیضاحش. البته ماجرای استیضاح ترامپ را می‌توان ترکیبی از عوامل خارجی و فشارهای داخلی در نظر گرفت. اما دست آخر، ماهیت امر ناشی از فشار دموکرات‌های مجلس نمایندگان بود که تلاش داشتند ترامپ را از سر راه بردارند و البته موفق هم نشدند. یا نمونه دیگر لغو محرمانه بودن اظهارنامه مالیاتی او بود که سروصدای زیادی به پا کرد.
با این حال به نظرم ترامپ معتقد است که می‌تواند با کاستن فشارها از خارج تمرکزش را بر سیاست داخلی و پیروزی در انتخابات ۲۰۲۰ بگذارد. او البته سیاست خارجی خود را بدل به کارتی کرده برای رقابت‌های پیش رو با نامزد نهایی دموکرات‌ها. به‌سادگی می‌توان در نظر گرفت که او در مناظره‌های پایانی شمار کثیری از «معامله‌هایی» را که انجام داده به رخ دیگران خواهد کشید.
در زمینه فشار به اروپا و همچنین اعضای سازمان پیمان آتلانتیک شمالی نیز همین منطق حاکم است. ترامپ معتقد است که دیگران بیش از آمریکا از رویدادهای گوناگون سود می‌برند و این را هم به هزینه ایالات متحده انجام می‌دهند. لااقل این چیزی است که تلاش دارد به دیگران نشان دهد! بنابراین استراتژی او مبتنی بر کنار کشیدن و استفاده از بار سیاسی و نظامی و اقتصادی آمریکا برای ارعاب دیگران است! شاید بشود لفظ سیاست نقطه‌ای را در این زمینه به کار بست، یعنی استفاده از نقاط که با آن بتواند نیروهای سیاسی و مردمی را به سود خود معطوف کند. عملیات آمریکا در زمینه کشتن سرکرده داعش نیز از همین مسئله ناشی می‌شود.
ران استگ در پایان گفت: شیوه عملکرد ترامپ در زمینه شیوع کرونا نیز محل بحث بسیار است. او ابتدا هیچ اهمیتی به این مسئله نداد و بعد ناگهان شماری اقدام‌های عجولانه را برای مقابله با آن صورت داد، بدون آن‌که هیچ درکی از عواقب آن‌ها در درازمدت داشته باشد. این البته چه‌بسا بتواند کمی زمین بازی را به سود دموکرات‌ها در ماه‌های آتی بگرداند. اما باید منتظر بود و دید!
