نتایج رای‌گیری «سه‌شنبه بزرگ» غافلگیر کننده خواهد بود/ ترامپ از اختلاف میان دموکرات‌ها به سود خود بهره می‌برد/ وارن می‌تواند شگفتی‌ساز باشد

پروفسور «میگوئل انگل کنتنو»، استاد جامعه‌شناسی و روابط بین‌الملل در دانشگاه پرینستون است. وی در زمینه جامعه‌شناسی جنبش‌های مدنی و همچنین مطالعات بین‌الملل کار می‌کند. 

«میگوئل انگل کنتنو» با اشاره به آغاز رای‌گیری موسوم به «سه‌شنبه بزرگ» در آمریکا و سناریوهای پیش روی آن به خبرنگار ایلنا گفت: به نظر من در انتخابات سه‌شنبه بزرگ ممکن است شاهد سورپرایزهای گوناگونی باشیم.«ایمی کلوبوچار»، سناتور ایالت مینه‌سوتا و «پیت بودجج»، شهردار پیشین ساوث بند از رقابت‌ها کناره گرفتند. خب، رای‌های این افراد، هرچند اندک، به سبد «جو بایدن»، معاون رئیس‌جمهوری پیشین آمریکا ریخته می‌شود. 

وی ادامه داد: از سوی دیگر، «مایکل بلومبرگ»، شهردار پیشین نیویورک، هزینه‌های بسیاری برای این انتخابات کرده است. در بسیاری از رادیوها و تلویزیون‌ها محلی و همچنین سایت‌های اینترنتی می‌توان حجم عظیم این تبلیغات را دید. تا به اینجای کار این ولخرجی‌ها چندان به سودش نبوده، اما باید دید در مقیاس بزرگی که شاهدش هستیم چه نتیجه‌ای در پی خواهد داشت. برای مثال، رئیس منطقه خودگردان ساموآی آمریکا اعلام کرده که از بلومبرگ حمایت می‌کند. خب، می‌توان انتظار داشت که در این منطقه دست بالا را بلومبرگ داشته باشد. البته خرج کردن نزدیک به ۵۰۰ میلیون دلار بر سر مسائل تبلیغاتی و کارزار انتخاباتی چندان هم نمی‌تواند بی‌تاثیر باشد. 

کنتنو تصریح کرد: معتقدم که در انتخابات پیش رو باید حواس‌مان به «الیزابت وارن»، سناتور ایالت ماساچوست هم باشد. کمتر کسی را دیده‌ام که روی این نکته تاکید کرده باشد، اما وارن در تمامی رای‌گیری‌های پیشین موضع ثابتی در میان مردم داشت. این نکته مهمی است. سندرز حتی یک‌بار عرصه را به بوتجج نیز واگذار کرد. اما وارن، به‌رغم آن‌که ظاهرا در رقابت‌ها عقب مانده است، اما آرای قاطع خود را حفظ کرده است. این بسیار نکته مهمی است. بنابراین شاید اگر آرای ریخته‌شده به صندوق وارن در سه‌شنبه بزرگ از آنچه انتظارش را داشتیم بیشتر بود چندان نباید تعجب کنیم. 

وی در ادامه عنوان کرد: یکی از نکاتی که باید بدان توجه کرد رای اسپانیایی‌تبارها در ایالت‌هایی چون تگزاس است. این شاید چندان نکته مهمی نباشد، اما جالب است بدانید که در ایالت‌هایی چون تگزاس اسپانیایی‌تبارها بیشترین سهم را در نمودار جمعیتی دارند و اتفاقا در انتخابات‌ها شرکت هم می‌کنند، آن هم با ارقام بالا. انتظار دارم این قضیه بسیار به نفع کسی چون «برنی سندرز»، سناتور ایالت ورمانت، باشد. سندرز در انتخابات ۲۰۱۶ نتوانست آنچنان که باید روی این قضیه مانور دهد. اتفاقا این «هیلاری کلینتون»، وزیر خارجه پیشین، از این مسئله به‌خوبی به سود خود بهره برد. با ا ین حال، در کارزارهای فعلی، سندرز نشان داده که به اهمیت این مسئله پی برده است. او دیگر نه صرفا بر روی آمریکایی‌های سفیدپوست طبقه متوسط، بلکه بر رنگین‌پوستان و حتی سفیدپوستان طبقه‌های پایین‌تر هرم اجتماع متمرکز شده است. 

این تحلیل‌گر مسائل سیاسی آمریکا در ادامه گفت: دورهای پیشین انتخابات درون‌حزبی نشان از پیروزی سندرز بر بایدن داشت، اما معاون رئیس‌جمهوری پیشین ایالات متحده بار دیگر دارد توان خود را باز می‌یابد. انتخابات اخیر در کارولینای جنوبی یکی از نشانه‌های این بازگشت است. آخرین نظرسنجی‌ها هم نشان از آن دارد که بایدن می‌تواند در این انتخابات خوب کار کند. 

نکته مهم اما به نظر من این است که آیا سندرز می‌تواند پیروزی‌های پیشین خود را تکرار کند یا خیر. این نکته بسیار مهمی است. به نظر من، پیروز نهایی سه‌شنبه بزرگ را می‌توان کم‌وبیش به‌عنوان نامزد نهایی حزب دموکرات برای رقابت‌های ریاست‌جمهوری در نظر گرفت. شکی نیست که عملکرد سندرز در این سه‌شنبه بزرگ چشمگیر خواهد بود، اما چقدر چشمگیر؟ ممکن است نتیجه نهایی این انتخابات به آبی گل‌آلود بینجامد که هیچ پیروز قاطعی را نتوان از آن پیدا کرد. نکته مهم اینجاست که چه میزان آرایی به سبد هر نامزد ریخته می‌شود. برای مثال، تقریبا می‌توانم با اطمینان بگویم که عملکرد سندرز در ورمانت و مینه‌سوتا و کلورادو بسیار خوب خواهد بود، اما این میزان عملکرد او در قبال دیگر نامزدهاست که تعیین‌کننده است.  

در این میان تاکید ترامپ بر سندرز و حمایت ضمنی‌اش از او شایان توجه است. از یک جهت می‌توان این اظهارات ترامپ را تلاشی برای تفرقه‌افکنی در جبهه دموکرات‌ها تلقی کرد. ترامپ خوب می‌داند که بر سر انتخاب نامزد نهایی حزب دموکرات درگیری‌های زیادی وجود دارد. او اصولا رئیس‌جمهوری است که از تنش و آشوب بهترین استفاده را به سود خود می‌برد. البته شاید هم ترامپ گمان می‌کند که می‌تواند در رقابت نهایی به‌راحتی سندرز را شکست دهد. نمی‌توانم بگویم که این خوانش تا چه اندازه درست است، اما این را می‌دانم که ترامپ به این آسانی‌ها میدان را خالی نمی‌کند، حال چه طرفش سندرز باشد چه بایدن چه هر کس دیگر! بنابراین باید انتظار حمله‌های گوناگون و حتی خصمانه‌ای را از طرف ترامپ داشته باشیم.