دلایل استقرار نظامیان لهستان در عراق/ سناریوی ترامپ برای بزرگ جلوه دادن سناریوهای منطقه‌ای

«سیدرضا صدرالحسینی» تحلیلگر مسائل منطقه در تشریح دلایل اعزام نظامیان لهستان به عراق در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: با توجه به شکست‌های پی در پی ایالات متحده در منطقه و عدم برخورد موفق با داعش در عراق و شرق سوریه اوضاع تا حد زیادی از کنترل آمریکا خارج شد. این روند در زمان اوباما بر اساس راهبرد دموکرات‌ها پیگیری و اجرا شده بود اما با روی کار آمدن ترامپ در کاخ‌سفید این استراتژی تا حد زیادی تغییر کرد؛ به گونه‌ای که نگاه اقتصادی ترامپ عملاً باعث تغییر در رویه و مدل فعالیت ارتش آمریکا در سوریه و حتی عراق شد و از این منظر واشنگتن تصمیم گرفت تا در مورد خاورمیانه جابجایی‌هایی را صورت. این در حالیست که رسانه‌های آمریکا به کمک قوای مسلح و استراتژیست‌های کاخ‌سفید آمدند.

 وی ادامه داد: قرار شد همه رسانه‌ها یکصدا اعلام کنند که آمریکا به دنبال تقویت و تغییر سناریوی خود در غرب آسیا است اما مساله این بود که پمپئو و ترامپ بر اساس خط‌مشی سیاسی و نگاه اقتصادی محافظه‌کارانه‌شان به دنبال آن بودند تا خزینه‌ها را به گردن دیگران بیاندازند. آنها در طول این مدت دائماً به دنبال انتقال هزینة جنگ یا پروژه‌های نظامی بر گردن سایر کشورهای منطقه یا فرامنطقه هستند و به نظرم ورود حدود ۲۰۰ نظامی لهستان به عراق را باید مصداق همین موضوع دانست. در طول مدتی که ترامپ به مقام رئیس‌جمهوری آمریکا منصوب شد دائماً به دنبال آن بوده تا به دنیا بگوید در حال اعزام نیروی نظامی به منطقه خاورمیانه یا سایر نقاط همانند تایوان در شرق آسیا است اما در برهه‌ای می‌بینیم که او خواهان خروج نیروهای کشورش از سوریه است؛ این فعل و انفعالات به هیچ وجه از سر نادانی نیست بلکه آنها در حال تحلیل اوضاع و نتایج مذاکراتشان با شرکاء منطقه ای و فذامنطقه‌ای خود هستند.

این کارشناس مسائل بین‌الملل با اشاره به سناریوی پوششی آمریکا برای مهم جلوه دادن اقدامات خود در منطقه گفت: یکی از اقدام‌هایی که در چندسال اخیر خصوصاً از زمان ورود ترامپ به کاخ‌سفیدانجام داده، جابجایی حجم موجود از نیروهای خود در خاورمیانه با پوشش رسانه‌ای است؛ به عنوان نمونه ترامپ اعلام می‌کند در حال اعزام ۵۰۰ نیرو به عربستان است و به موازات آن پنتاگون خبر خروج بخشی از نیروهای خود از سوریه را منتشر می‌کند. در اینجاست که افکار عمومی و همچنین مقامات و تحلیلگران امنیتی و سیاسی به فکر فرو می‌روند و به دنبال پیدا کردن دلیلِ این اقدام آمریکا می‌گردند. این روند دقیقاً یک نوع پوشش رسانه‌ای و فریب میدانی به حساب می‌آید؛ چراکه آمریکا نیروهای خود را از سوریه خارج می‌کند و همان نیروها را به انضمام چندین نیروی دیگر که از مابقی پایگاه‌های ایالات متحده خارج شده‌اند را به عربستان اعزام می‌کند. این دقیقاً همان تاکتیکی است که آمریکا با بهره بردن از آن قصد دارد خود را به گونه‌ای جلوه دهد که به دنیا القاء شود ترامپ در حال اعزام نظامیان بیشتر است.

صدرالحسینی افزود: این در حالیست که تحلیلگران آمریکایی معتقدند واشنگتن به دنبال آن است تا بتواند علیه روند شکل گرفته پدافند کند و به این ترتیب تنها گزینه‌ای که می تواند رویآن حساب کند ناتو خواهد بود. باید توجه داشت که آمریکا با درگیر کردن ناتو در غرب آسیا هم نتوانست به آنچه که می خواهد دست پیدا کند. از اینرو نهایاتاً به فکر تقسیم هزینه‌ها و مانور رسانه‌ای تمتم عیار به نفع خود افتادند. به این جهت است که می‌بینیم نیروهای نظامی لهستان وارد عراق و تا حدودی کویت شده‌اند. یکی از دلایل این انتقال نیرو بحث شکست و فرو ریختن ماهیت نظامی آمریکا (به خصوص زمانی که ناو آبراهام لینکلن وارد منطقه شد) است. در آن زمان مشکلات آمریکا از حیث هژمونیک و برتری نظامی افزایش پیدا کرد و در همان مقطع شاهد بودیم که خبر استقرار نیروهای آمریکایی در عربستان منتشر شد که این اقدام را باید در راستای قدرتنمایی مورد نظر قرار داد.

وی در پایان خاطرنشان کرد: بر این عقیده هستم که ورود نیروهای لهستان تا حدودی برای خطاب قرار دادن روسیه و هم‌پیمانان آن در منطقه بود و از سوی دیگر باید متوجه باشیم که در اروپا علیه ترامپ اقداماتی شده برای آنکه کاخ‌سفید بتواند وجهه خود را تطهیر کند، دست به یارکشی نظامی در اروپا کرده است. مساله دیگر این است که آمریکا به دنبال قدرتنمایی در منطقه با مقصود بین‌المللی است تا بتواند هزینه این پروژه را به دوش دیگران بیاندازد. نکته دیگر این که لهستان از جمله کشورهایی است که برای روسیه اهمیت دارد و در این راستا آمریکا می‌کوشد تا بتواند از خاک لهستان و ماهیت این کشور استفاده دو محوری کند. لذا اعزام نیروهای لهستان به عراق یک مساله چند ضلعی بر پایه منافع است.