پیروز مجتهدزاده در گفت وگو با ایلنا:
دست و پا زدن «ترزا می» بدون نتیجه است/ جزیره‌گرایی، عاقبت تلخی برای لندن دارد
وجهه حزب محافظه‌کار در بریتانیا بسیار مخدوش شده و هیچکدام از مهره‌های آن نمی‌توانند آب را بر آتش برگزیت بریزنند.
«پیروز مجتهدزاده» مدیر عامل اسبق بنیاد پژوهشی یورو سویک لندن در تشریح پیشنهاد جدید نخست‌وزیر بریتانیا برای خروج این کشور از اتحادیه اروپا در گفت وگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: حال و احوال پرونده برگزیت این روزها مشخص است و به نظرم «ترزا می» در پایان دوران نخست‌وزیری خود قرار دارد. تلاش‌های او آن هم در شرایط کنونی که بریتانیا مورد انتقاد تمام کشورهای عضو اتحادیه اروپایی قرار گرفته تنها به منزله دست و پا زدن در دقیقه‌های پایانی است. ترزا می هر از چندگاهی با مانور رسانه‌ای به دنبال آن است تا به افکار عمومی بریتانیا و اروپا بفهماند که تلاش‌های او برای نجات دادن دولت و کابینه‌اش از بلای برگزیت همچنان ادامه دارد. از این رو اخیراً هم شاهد آن بودیم که نخست‌وزیر بریتانیا طی مقاله‌ای برای ساندی تایمز به دنبال آن است که مجدداً همین روند را تکرار کند، به صورتی که رسماً اعلام کرده طرح جدید دیگری به پارلمان ارائه خواهد کرد.
وی ادامه داد: استراتژی و بخش عمده‌ای از عملکرد نخست‌وزیر فعلی بریتانیا را باید نادرست قلمداد کرد و البته این وضعیت حاصل اقدام و سیاست دیوید کامرون بوده است. برگزیت تا حدی عواقب منفی برای لندن داشت که حتی کامرون پس از اجرای همه‌پرسی بدون هیچ توضیحی از قدرت کناره‌گیری کرد اما واقعیت این است که نه تنها کامرون و ترزا می بلکه هیچکس نمی تواند این پرونده را به سر منزل مقصود برساند. ترزا می در وضعیت کنونی به دنبال آن است تا بر اساس تعلقات و انضباط حزبی کاری کند که نامش در تاریخ سیاسی بریتانیا به نیکی یاد شود اما حقیقت این است او به پایان دوران نخست‌وزیری خود نزدیک می‌شود. اینکه او باز هم اعلام می‌کند برنامه و طرح جدید برای پارلمان دارد و به دنبال خروج آبرومندانه و آرام از اتحادیه اروپا است تنها یک میدان‌داری سیاسی و روانی به حساب می‌آید؛ چراکه اساساً هیچ راه حلی در این بین وجود ندارد.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه مردم بریتانیا هیچ اطلاعی از عواقب برگزیت نداشتند، گفت: سیاست برگزیت کاملاً غلط بود و اساساً کسانی که به این طرح رای دادند را باید فریب‌خوردگانی دانست که هم اکنون به زبان آمده‌اند و تمام زندگی خود را در خطر می‌بینند. بعید می‌دانم که تلاش مجدد ترزا می و هم‌قطاران او به نتیجه مثبت و درست ختم شود؛ چراکه مردم و جامعه بریتانیا آرام آرام به این نتیجه رسیده‌اند که برگزیت هیچ صرفه سیاسی یا اقتصادی برای آنها به دنبال نداشته و قبول تبعات برگزیت برای آنها بسیار سخت و دشوار خواهد بود. در این راستا اگر به تلاطم و تلاش احزاب و تقابل مردم با آنها نگاه کنیم به این مفهوم دست پیدا می‌کنیم تنها راه حل موجود در مورد برگزیت، برگزاری همه‌پرسی مجدد است. در این رهیافت، حزب کارگر بریتانیا رسماً اعلام کرده که از همه‌پرسی مجدد حمایت می‌کند و به نظرم این سناریو درست‌ترین تصمیم در وضعیت کنونی باشد.
مجتهدزاده افزود: سنت محافظه‌کاری در بریتانیا عواقب بسیار بدی برای مردم و آینده این کشور دارد. به نظرم شرایط فعلی باید به صورتی جلو برود که دیگر شاهد جزیره‌گرایی بریتانیا نباشیم و اساساً این موضوع دیگر مطرح نباشد. اکثریت مخالف در وضعیت کنونی بیشتر از گذشته است و حزب محافظه‌کاران به خوبی می‌داند که همه‌چیز علیه آنها جلو می‌رود. در این میان به انتخابات پارلمانی اروپا نزدیک می‌شویم و ترزا می با انواع و اقسام حربه‌ها به دنبال ان است تا مردم بریتانیا به حزب محافظه‌کار رای بدهند. او از این طریق اولاً به دنبال هدف قرار دادن اشخاصی مانند «نایجل فاراژ» است و در وهله دوم به دنبال آن است تا وجهه خود و حزبش را تطهیر کند؛ به عبارتی دیگر او می‌خواهد به مردم بگوید که حزب محافظه‌کار همچنان در صدر قدرت قرار دارد و بهترین انتخاب آنها هستند که این روند بیش از هر چیز جنبه تبلیغاتی دارد.
وی در پایان تصریح کرد: شخصی مانند نایجل فاراژ (رهبر سابق حزب یوکیپ) که اتفاقاً برگزیت توسط او و چند نفر دیگر مطرح شده بود به عنوان عناصر مخرب بریتانیا و اروپا مورد نظر قرار دارند. شخصیت او برای تمام مردم بریتانیا مشخص شده و از سوی دیگر همه می‌دانند او چه ضربه سنگینی به پیکره سیاسی و اقتصادی بریتانیا وارد کرد از این منظر پیروزی احتمالی او در انتخابات پیش‌روی پارلمان بریتانیا می‌تواند فاجعه به بار بیاورد. در این میان متاسفانه عدم همکاری و هماهنگی و همچنین عدم وجود تعامل میان اعضاء حزب محافظه‌کار باعث شده تا افرادی مانند بوریس جانسون (وزیر خارجه پیشین) بریتانیا سودای به قدرت رسیدن و نخست‌وزیری را در سر بپرورانند. او به شدت خطرناک‌تر از نایجل فاراژ است و بعید است به نخست‌وزیری برسد. مهمتر از همه اینکه حزب محافظه‌کار بریتانیا هم جایگاه و وجهه خوبی میان مردم ندارد.
