نگاهی به فراز و نشیب‌های پرونده سیاسی نتانیاهو در سالی که گذشت
نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی یکی از چهر‌ه‌های جنجالی سال ۱۳۹۳ بود. درگیری‌های سیاسی درون کابینه «بنیامین نتانیاهو»، تهاجم به غزه، انحلال کنست و برگزاری انتخابات زودهنگام و سخنرانی ضدایرانی در کنگره آمریکا از جمله اقدام‌های جنجالی وی در طول ماه‌های گذشته بود.
برخی کار‌شناسان معتقدند که تشکیل جبهه مشترک میان نتانیاهو و جمهوری‌خواهان آمریکا، فصلی به نسبت تاریک در روابط دستگاه‌های حاکمیتی ایالات متحده با یکدیگر و تل‌آویو گشوده است. برای مثال، دعوت خودسرانه رئیس مجلس نمایندگان آمریکا از نتانیاهو برای سخنرانی در کنگره باعث بروز مخالفت‌هایی داخل آمریکا و رژیم صهیونیستی شد.
تهاجم رژیم صهیونیستی به نوار غزه
تهاجم رژیم صهیونیستی به نوار غزه و شهادت و زخمی شدن شمار زیادی از فلسطینیان از نقاط تاریک دیگر پرونده نتانیاهو در سال گذشته بود. نتانیاهو که برای به ثمر رساندن از اهداف خود، از هیچ اقدامی حتی کشتار مردم بی‌گناه و کودکان بی‌دفاع نیز هراسی ندارد، از تهاجم تابستان گذشته به نوار غزه به شدت حمایت کرده و خواستار تشدید و ادامه آن بود.
این تهاجم ضعف و ناتوانی ارتش رژیم صهیونیستی را به نمایش گذاشت و یکی از تاریک‌ترین فصل‌های پرونده سیاسی نتانیاهو در سال گذشته بود.
سخنرانی در کنگره، تلاش نتانیاهو برای جلوگیری از توافق احتمالی
یکی دیگر از جنجال‌های سیاسی نتانیاهو در سالی که گذشت، حضور در کنگره آمریکا و سخنرانی در ساختمان «کاپیتول هیل» بود. رئیس مجلس نمایندگان آمریکا بدون مشورت و هماهنگی با کاخ سفید، از نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی دعوت کرد تا در جلسه کنگره به سخنرانی بپردازد. اقدام جمهوری‌خواهان مجلس‌نشین، باعث عصبانیت اوباما و حزب دموکرات شد. تا آنجایی که کاخ ریاست‌جمهوری ایالات متحده، اقدام «جان بینر» را عملی خلاف عرف دیپلماتیک دانسته و از آن ابراز ناخرسندی کرد.
نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی در شرایط کنونی، تمایل خود را به جمهوری‌خواهان که یاران قدیمی این رژیم هستند، نشان می‌دهد. در حالی که دولت دموکرات نشان می‌دهد که به دنبال توافق با ایران است، کنگره جمهوری‌خواه، هم‌آواز با اسرائیل به دنبال تعطیلی مذاکرات، اعمال تحریم‌های بیشتر و به زعم خودشان اقدام نظامی علیه ایران هستند. این اختلاف‌نظر کار را به تقابل آشکار دو طیف سیاسی در ایالات متحده کشانده و کنگره این کشور با دعوت از نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی آن را به نقطه اوج رساند.
پیش از عزیمت نتانیاهو به آمریکا، «دیک دوربین» سناتور دموکرات ایالت ایلینوی و «دایان فاینستین» سناتور دموکرات از ایالت کالیفرنیا، از وی برای برگزاری یک دیدار خصوصی دعوت کردند. پاسخ نخست‌وزیر اسرائیل به دعوت دو تن از سیاستمداران دموکرات آمریکا در جای خود قابل تامل است. نتانیاهو در پاسخ به دعوت این اشخاص عنوان کرد:
«از دعوت صمیمانه شما برای دیدار با دموکرات‌ها بسیار سپاسگزارم، اما گمان می‌کنم که انجام این اقدام در زمان فعلی باعث شود که برخی از حمایت من برداشتی اشتباه کنند.»
۶۰ نفر از سناتور‌ها و نمایندگان مجلس حزب دموکرات در زمان سخنرانی نتانیاهو محل جلسه را ترک کردند، در حالی که نخست‌وزیر رژیم اسرائیل در میان تشویق‌های هم‌فکران جمهوری‌خواه خود به صحبت ادامه می‌داد. در حال حاضر که دولت اوباما و بخش زیادی از طیف دموکرات آمریکا خود را مایل به رسیدن به توافق با ایران نشان می‌دهند، دستگاه قانون‌گذاری این کشور در کنار تل‌آویو در تلاش هستند تا احتمال حل شدن مناقشه هسته‌ای را به صفر برسانند. این جریان در رسیدن به هدف خود، تمام مسیر‌ها را آزمایش می‌کند و در این مسیر‌ها، رابطه میان کنگره و کاخ سفید به سمت تاریکی می‌رود.
استفاده انتخاباتی نتانیاهو از تریبون کنگره نیز موضوع دیگری است. در حالی که اسرائیل به انتخابات کنست و تشکیل کابینه بعدی نزدیک می‌شد، رهبر حزب لیکود فرصت سخنرانی در کنگره را مغتنم شمرده و از آن برای پیروزی خود استفاده کرد؛ اقدامی که شاید نتوان تاثیر آن را در پیروزی این حزب در انتخابات کنست نادیده گرفت. مظلوم‌نمایی نتانیاهو و تاکید مکرر بر این موضوع که جمهوری اسلامی ایران به دنبال تولید تسلیحات اتمی برای نابودی اسرائیل است، فرصت را برای جریان راست افراطی در تل‌آویو فراهم کرد تا بار دیگر سکان هدایت این رژیم را در دست بگیرند.
انحلال کنست و برگزاری انتخابات زودهنگام
پارلمان رژیم صهیونیستی دوم ماه دسامبر کلیات طرح انحلال خود را با ۸۴ رای موافق و بدون رای مخالف تصویب کرد و به این ترتیب راه برای برگزاری انتخابات پیش از موعد در ۱۷ مارس سال ۲۰۱۵ میلادی هموار شد. انحلال پارلمان اسرائیل پیش‌تر نیز اتفاق افتاده است. نتانیاهو در سال ۲۰۱۲ میلادی و در پی به نتیجه نرسیدن نشست‌های کابینه اسرائیل درباره قانون بودجه سال ۲۰۱۳ میلادی، درخواست انحلال کنست هجدهم را ارائه کرد.
پس از تصمیم نتانیاهو برای تشکیل «کشور یهود»، اختلافات درون کابینه رژیم صهیونیستی بالا گرفت. «یائیر لاپید» به عنوان وزیر دارایی و «تزیپی لیونی» به عنوان وزیر به اصطلاح دادگستری، دو نفری بودند که بیشترین اختلاف را با نخست‌وزیر داشتند. بالا گرفتن اختلاف در کابینه ائتلافی نتانیاهو، وی را برآن داشت تا با انحلال کنست راه را برای تشکیل هیئت وزیران جدید باز کند.
نتانیاهو برای در اختیار داشتن یک کابینه بادوام، باید وزرای خود را از میان احزاب مختلف با گرایش‌های سیاسی متفاوت انتخاب کند. احزاب اقلیت کنست، به عنوان اپوزیسیون و جریان مخالف دولت عمل می‌کنند. در صورتی که کابینه از سیاستمداران یک حزب انتخاب شود، احزابی که نقشی در کابینه ندارند به شدت در ضدیت با آن قرار می‌گیرند. بنابراین، نتانیاهو به عنوان رهبر حزب لیکود باید در تلاش برای ایجاد ائتلاف و اتحاد با احزاب دیگر باشد تا در راس قدرت باقی مانده و تجربه سقوط کابینه تکرار نشود.
در انتخابات سراسری اسرائیل برای تشکیل کنست نوزدهم، ائتلاف دو حزب راستگرای لیکود به رهبری بنیامین نتانیاهو و حزب «اسرائیل بیتنا» به رهبری «آویگدور لیبرمن» در رتبه نخست کسب آرا و حزب «راه آینده» به ریاست یائیر لاپید در رتبه دوم قرار گرفتند. پیروزی قابل توجه حزب تازه تاسیس «راه آینده» در نخستین تجربه رقابت انتخاباتی، تاثیر زیادی بر میزان محبوبیت لاپید گذاشت.
در هر حال باید منتظر ماند و دید که تلاش‌های نتانیاهو برای باقی ماندن در قدرت به هر قیمت ممکن، تا چه حد محقق خواهد شد.
گزارش: محسن صالحی‌خواه