زرگر در گفت‌وگو با ایلنا:
حمله به رفح افکار عمومی را به نقطه جوش می‌رساند/ عقب‌نشینی اسرائیل از غزه می‌تواند به مذاکرات قاهره مربوط باشد
کارشناس مسائل منطقه گفت: تهدید وزیر جنگ اسرائیل برای حمله به رفح آن هم به موازات مذاکرات قاهره می‌تواند نوعی اعمال فشار و تهدید برای به نتیجه رسیدن گفت‌وگوهای جاری در مصر باشد.
علی‌اصغر زرگر، کارشناس مسائل منطقه در تشریح دلایل خروج ارتش اسرائیل از خان‌یونس در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: دو عامل کلی بر اسرائیل و شخص نتانیاهو در خصوص پرونده غزه فشار می‌آورد. نخست، اعمال فشار کمیته حقوق بشر و نهادهای بین‌المللی برای توقف ارسال تسلیحات به اسرائیل است و دومین عامل هم فشار کشورهای غربی خصوصاً پس از کشته شدن اعضای کاروان آشپزخانه مرکزی جهانی است. دولت ایالات متحده و سایر کشورهای حامی تل‌آویو از اسرائیل خواسته‌اند که به هر دلیل آرام آرام و دست به عصا در وضعیت کنونی پیش برود و در این راستا به دنبال آن هستند تا مذاکرات قاهره را هم به نتیجه برساند. آنها به دنبال این هستند که اسرائیل را تا حد زیادی به سمت آرام شدن اوضاع سوق بدهند و در دنیای عرب هم شاهد یکسری تحرکات هستیم.
وی ادامه داد: مؤلفه‌ها و داده‌های کنونی نشان می‌دهد که ایالات متحده می‌خواهد به هر ترتیب که شده تنش‌ها در خاورمیانه را کاهش دهند و در این راستا با مذاکره غیرمستقیم با تهران و اعمال فشار بر اسرائیل به دنبال آن هستند تا این تنش‌ها را کم کنند. از این تحولات می‌توان فهمید که احتمال دارد عقب‌نشینی ارتش اسرائیل از غزه واقعی باشد و حتی به رفح و حمله به این منطقه هم مرتبط نباشد؛ چراکه اساساً حمله به رفح می‌تواند مشکلات زیادی برای تل‌آویو و به خصوص کابینه نتانیاهو به وجود بیاورد. اگر اسرائیل بخواهد به رفح حمله کند بدون شک افکار عمومی به نقطه جوش خواهد رسید و سیل انتقادها علیه نتانیاهو به بالاترین حد می‌رسد. مضاف بر اینکه در داخل اراضی اشغالی هم مساله تبادل اسراء برای خانواده اسرای اسرائیلی به یک اهرم فشار علیه کابینه تل‌آویو تبدیل شده است و روز به روز شاهد پیچیده‌تر شدن این پرونده هستیم.
این تحلیلگر مسائل سیاسی تصریح کرد: اینکه بگوییم عقب‌نشینی ارتش اسرائیل از خان یونس به حملات ارتش اسرائیل علیه رفح ارتباط دارد، یک تحلیل کاملاً درست نخواهد بود؛ به گونه‌ای حملات به رفح عموماً هوایی خواهد بود و اسرائیل می‌تواند هر کاری را در این راستا انجام دهد. اما اگر حملات آنها به صورت زمینی انجام شود، فشار آمریکایی‌ها یا حتی مصر و قطر می‌تواند افزایش پیدا کند و حتی واکنش آنها را علیه تل‌آویو تندتر خواهد کرد. اسرائیل در مجموع خطوط قرمز را رعایت نکرده است که این مسائل هم تحولات سوریه و هم اقدامات این رژیم در غزه را دربر می‌گیرد. اما در خصوص رفح باید بگویم که عملاً پرونده این منطقه با غزه و حتی با سوریه و لبنان کاملاً متفاوت است. معتقدم که تهدید وزیر جنگ اسرائیل برای حمله رفح آن هم به موازات مذاکرات قاهره می‌تواند نوعی اعمال فشار و تهدید برای به نتیجه رسیدن گفت‌وگوهای جاری در مصر باشد تا بتوانند پای میز مذاکره از حماس امتیاز بگیرند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: با توجه به وضعیت فعلی در غزه و همچنین اوضاع و احوال انسانی حاکم بر رفح و همچنین وضعیت مذاکرات در قاهره، به نظر نمی‌رسد که ارتش اسرائیل به دنبال حمله به رفح باشد، بلکه همانطور که اشاره کردم برجسته کردن حمله به رفح می‌تواند نوعی اهرم فشار علیه حماس پای میز مذاکرات باشد تا به هر ترتیب نتانیاهو بتواند برای خود امتیازاتی را در عرصه سیاسی کسب کند که مهمترین آن تبادل اسرای دو طرف است. اگر این روند اجرایی شود، اسرائیل هرگونه حمله به رفح را به بعد از به ثمر رسیدن مذاکرات قاهره موکول خواهد کرد. از سوی دیگر بحث مدیریت غزه بعد از گذار از شرایط فعلی هم مطرح است که در این راستا تل‌آویو سعی می‌کند از تشکیلات خودگردان فلسطین هم استفاده کند.
