محبعلی در گفت‌وگو با ایلنا:
خروجی طرح عمار حکیم با توجه به اختلاف جریان‌ها مبهم است/ کشورهای عربی به دنبال تقویت سیاست الکاظمی هستند/ واشنگتن نمی‌خواهد بغداد همانند کابل با آشوب روبه‌رو شود
مدیرکل پیشین خاورمیانه وزارت خارجه گفت: اینکه طرح پیشنهادی رئیس جریان حکمت ملی عراق بخواهد انتخابات را تجدید کند، موضوعی است که به نظرم شدنی نیست اما باید دید که ائتلاف‌ها چگونه می‌توانند مشکلات را حل کنند.
«قاسم محبعلی» مدیرکل پیشین خاورمیانه وزارت خارجه با اشاره به طرح پیشنهادی رئیس جریان حکمت ملی عراق برای عبور از بحران‌های سیاسی این کشور گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا عنوان کرد: عراق پس از انتخابات اخیر با یک مشکل روبه‌رو شد و برخی از گروه‌ها به نشانه اعتراض به نتایج انتخابات به خیابان آمدند اما به نظرم با توجه به وضعیت فعلی این کشور و رخدادهای اخیر در منطقه سبز بغداد، نتایج انتخابات تغییر نخواهد کرد. واقعیت این است که ائتلاف‌سازی در بغداد با مشکل روبه‌رو شده و جناح‌های سیاسی خیلی سخت‌تر می‌توانند اقدام به ائتلاف‌سازی در این کشور کنند. در این میان روند جاری سیاسی به دلایل مختلفی که از گذشته شاهد آن بودیم با مشکل روبه‌رو شده است؛ به عنوان مثال کُردها در مورد اینکه کدام جناح باید نامزد ریاست‌جمهوری معرفی کند با یکدیگر اختلاف پیدا کرده‌اند و حتی اهل سنت هم به نوعی خواهان آن هستند که در انتخاب رئیس‌جمهوری مشارکت داشته باشند.
وی ادامه داد: در این میان باید توجه داشته باشید که هیچ تفاهم مشخصی میان جریان‌های سیاسی عراق رخ نداده است و فعلاً مقتدی صدر میدان‌دار اصلی است. جناح نوری المالکی هم در لایه دوم قرار دارد اما آنچه اخیراً مهم جلوه کرد، طرح جریان حکمت ملی عراق به رهبری عمار حکیم است که بنا دارد اختلاف‌ها را کاهش دهد. بسیاری معتقدند که حکیم بر اساس طرحی که مطرح کرده است، می‌تواند اوضاع را سر و سامان بدهد اما واقعیت انکارناپذیر این است که جمع کردن شیعیان حول یک محور بسیار سخت است و نتایج این توافق‌ها هم مشخص نخواهد شد؛ چراکه رقابت در بغداد نسبت به گذشته بسیار شدید است و در سوی دیگر ماجرا کشورهای خارجی بیش از گذشته در عراق فعال شده‌اند. داده‌ها نشان می‌دهد فشار کشورهای عربی برای ادامه روند سیاست‌های مصطفی الکاظمی همچنان ادامه دارد.
این تحلیلگر مسائل سیاسی تصریح کرد: بازیگران خارجی به دنبال این هستند تا عراق به دامان کشورهای عربی بازگردد و در این میان افکار عمومی عراق هم دیگر مانند گذشته نیستند و نگاه‌شان به تحولات عراق و نفوذ کشورهای منطقه در بغداد تغییر کرده است. معتقدم مصطفی الکاظمی شخصیت کاملاً متفاوتی نسبت به اشخاصی مانند صدر، المالکی و حتی حکیم دارد؛ چراکه او در بدنه دولت فعال بوده و اساساً هیچ حزبی توسط او رهبری نمی‌شود. او بیشتر در محور خارجی فعال بوده و با آمریکا و کشورهای عربی همسو است. این جریان‌های خارجی هم به دنبال شخصیتی می‌گردند که بتوانند عراق را بر اساس منافع‌شان و به دور از تنش اداره کنند تا بغداد همانند کابل با آشوب روبه‌رو نشود. به همین دلیل معتقدم که وضعیت عراق نسبت به افغانستان پیچیده‌تر خواهد بود و یک گروه به صورت کامل نمی‌تواند اوضاع را در دست بگیرد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: آنچه که باید مورد توجه قرار بگیرد این است که اساساً عراق با خیلی از نقاط جهان تفاوت‌های فاحش دارد و به همین دلیل معتقدم که باید منتظر ماند و دید که چه اتفاق‌هایی رخ می‌دهد. در این میان الکاظمی تمام تلاش خود را می‌کند تا بتواند مجدداً بر صندلی نخست‌وزیری عراق تکیه بزند اما باید دید که او چگونه با جریان‌ها کنار می‌آید. اینکه طرح صلح حکیم یا هر طرح دیگر بخواهد انتخابات را تجدید کند، به نظرم شدنی نیست و از نظر افکار عمومی هم برگزاری مجدد آن درست نخواهد بود. در این میان اگر خلأ قدرت در بغداد به وجود بیاید، بدون تردید لایه‌های مختلف عراق متضرر خواهند شد و حتی اوضاع می‌تواند به جایی کشیده شود که داعش در این کشور تقویت شود که در نهایت به هم‌ریختگی سیاسی و امنیتی به بار خواهد آمد. لذا باید دید که طرح حکیم به کجا می‌رسد و خروجی آن چه خواهد شد.
