هرمز در آب‌های ساحلی ایران قرار دارد/ کشتی‌های جنگی باید به بازپرسی‌های ایران پاسخ دهند/ دلیلی برای تامین امنیت کشورهایی که مانع صادرات نفت ایران می‌شوند، نداریم

علی اصغر زرگر در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، درباره پیشنهادی مبنی بر اخذ عوارض از کشتی‌های عبوری از تنگه هرمز اظهار داشت: تنگه هرمز فقط تحت حاکمیت ایران نیست، ۴۴ کیلومتر عرض دارد که جزء سواحل ایران و عمان محسوب می‌شود، هرمز یک تنگه بین‌المللی است و رفت و آمد در آن آزادانه انجام می‌شود. کشتی‌های بدون محموله در آب‌های ساحل عمان و کشتی‌هایی که بارگیری کرده و در آب نشست می‌کنند، از بخش ایران به دلیل آبخور بالا عبور می‌کنند.

وی افزود: تنگه هرمز بین‌المللی است و اینگونه نیست که برای عبور و مرور عوارض در نظر گرفت. در زمان رژیم پهلوی هم تصمیماتی مبنی بر اخذ عوارض اتخاذ شد اما اجرایی نشد. تنگه هرمز مثل کانال سوئز نیست که از ابتدا، آبراه طبیعی نبوده باشد، این کانال از سرزمین مصر عبور کرده و توسط این کشور حفر شده است، طبیعی است که بخواهند عوارض اخذ کنند.

این کارشناس اقتصاد سیاسی تصریح کرد: به نظر بنده بستن عوارض برای رفت و آمد نفتکش‌ها و کشتی‌های تجاری نه به صلاح است و نه از لحاظ شرایط بین‌الملل قانونی است، هرمز آبراهی است که از قدیم الایام بوده و ما آن را گشایش نکرده‌ایم و به طور طبیعی به اقیانوس متصل است، فقط باتوجه به تعاریف آب‌های سرزمینی و حقوق بین‌الملل هر کشوری می‌تواند به فراخور  مسائل امنیتی فاصله‌ای را به عنوان آب‌های ساحلی خود در نظر گرفته و تحت حاکمیت خود در آورد.

وی یادآور شد: البته هرمز در آب‌های ساحلی ما قرار دارد و باید امنیت آن رعایت شود، کشتی‌های عبوری خصوصا کشتی‌های جنگی باید به بازپرسی‌های ایران پاسخ دهند، ضمن اینکه زمان جنگ قواعد خود را دارد و کشتی‌های متخاصم باید تحت کنترل باشند.

زرگر گفت: بخش عمده تجارت خارجی و صادرات نفت ایران از تنگه هرمز انجام می‌شود، جنگ و تنش، امنیت خودمان را هم مختل می‌کند زمانی این ابزار بستن تنگه به کار می‌آید که رفت و آمد ما هم دچار مشکل شوند و کشورهای متخاصم سعی کنند از صادرات نفت ما به طور کلی ممانعت کنند در این صورت ما هم حق داریم و می‌توانیم تنگه را ناامن کنیم و هر کشوری هم جای ایران بود این سیاست را در پیش می‌گرفت.

این استاد دانشگاه تصریح کرد: در نهایت اگر ما نتوانیم از این آب‌راه برای مقاصد اقتصادی و تجاری خود استفاده کنیم، می‌توان برای کشتی‌های تجاری دیگر هم این آبراه را ناامن کرد اما بخش مهم بنادر ما در داخل خلیج فارس قرار دارد و نیاز مبرمی داریم که از امنیت برخوردار باشد، بنابراین آخرین گزینه برای ایران، بستن تنگه هرمز است.