یادداشت به مناسبت ۲۷ اردیبهشت روز جهانی روابط عمومی؛
کارآفرینی، فرآیندی فراموش شده در روابط عمومی‌ها
همچنین کار‌شناسان معتقدند فرآیندی است که از طریق آن فرد، با ایده و نظریه‌ای نویا خلاقانه از طریق فرآیند کسب و کار، محصول یا خدمت جدیدی را عرضه که منجر به سودآوری و تحول می‌شود.
مهم‌ترین تعریفی که از کارآفرینی شده این است که: «فرآیند علوم رفتاری و نگرشهای مدیریتی است با توجه به دانش روز و استفاده از خود‌شناسی شغلی».
همچنین کار‌شناسان معتقدند فرآیندی است که از طریق آن فرد، با ایده و نظریه‌ای نویا خلاقانه از طریق فرآیند کسب و کار، محصول یا خدمت جدیدی را عرضه که منجر به سودآوری و تحول می‌شود.
موضوعی که اگر یک مسئول روابط عمومی به آن توجه کند می‌تواند تحولی در سازمان بوجود آورد که اولین عنصر لازمهٔ کارخود‌شناسی شغلی است همچنین ارتقای سطح خلاقیت که نیاز به چهار عنصر «محصول – امکانات و شرایط – فرآیند – خلاقیت گروهی و فردی» می‌باشد سپس موضوع تفکر است که یا همگرا یا واگرا هستند که در این مقال مراحل – تفکر خلاق را بصورت فهرست وار یادآوری می‌شود.
شناخت و تشخیص مسئله، جمع اوری اطلاعات، شناخت راه حل‌ها، ارزیابی راه حل‌ها، انتخاب یک یا چند راه حل، واقعیت آزمایی و ارزیابی نهایی می‌باشد.
یک کارآفرین شاغل در روابط عمومی باید به این نکات توجه داشته باشد:
خودآگاهی، خودباوری، شناخت مهارتهای ارتباطی، حل تعارض، خودافشایی، اعتماد و انگیزش و در ارتباط برقرارکردن سعی کند همدلانه اینکار را انجام داده نه اینکه همدردی کند و نکته آخر آنکه در سازمان کارآفرینی یک روابط عمومی بایستی عناصر فرهنگی زیر حاکم باشد تا بتواند موفق شود:
۱ - روابط در سازمان کارآفرینی بر اساس برنده، برنده نوشته شود.
۲ - تظاهر نکردن به کار حاکم باشد.
۳ - روابط اکثرا صمیمی و غیررسمی است.
۴ - ریسک پذیری همراه با مدیریت نو آور وجود دارد و امکان انتخاب از همهٔ ستون سازمان مهیا است.
۵ - کنترل توام با آزادی عمل وجود دارد.
۶ - بیشتر ویژگی آنکه کار گروهی نهادینه شده است.
یادداشت: بهمن توکلی فرد
