قانون اجازه اکتشاف معادن را به سرمایه‌گذاران بخش خصوصی داده است

ایلنا: نماینده مردم اصفهان در مجلس و عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی در همایش سراسری صنعت قراضه آهن در اتاق بازرگانی اصفهان با تاکید به اینکه با توجه به ذخایر موجود معادن در کشور، تولید فلزات ما بسیار پایین است تصریح کرد: به حداقل رساندن ضایعات و بازیافت مجدد مواد برای افزایش بهره وری در اقتصاد باید مورد توجه قرار گیرد.

به گزارش خبرنگار ایلنا از اصفهان، حمیدرضا فولادگر با بیان اینکه اقتصاد مقاومتی به معنی کاهش وابستگی‌های تهدیدزاست و موضوع بازیافت می‌تواند در چارچوب این اقتصاد ظرفیتهای زیادی داشته باشد گفت: ایران با داشتن سوخت نسبتا ارزان گاز، نیروی انسانی و معادن زیاد ظرفیت افزایش تولید فلزات را بخوبی دارد.

وی ادامه داد: گفت: با توجه به اصل ۴۴ قانون اساسی، این قانون اجازه اکتشاف معادن را نیز به سرمایه گذاران بخش خصوصی داده و این امر تنها در اختیار دولت نیست.

وی با اشاره به اینکه با این شیوه ملایم و کند اکتشاف و استخراج به جایی نخواهیم رسید، تصریح کرد: ما تولید فولاد را با کشور با کشور کره آغاز کردیم اما اکنون این کشور ۷۰ میلیون تن تولید فولاد در سال دارد و ما ۱۴ میلیون تن تولید شمش داریم.

نماینده مردم اصفهان در مجلس با اشاره به اینکه وجود۶۰ میلیارد تن ذخایر معدنی در کشور گمانه زنی شده است گفت: در زمینه اکتشاف و استخراج معادن ایران کم کاری کرده‌ایم به گونه‌ای که درصد ناچیزی از ۴۰ میلیارد تن معدن قطعی در ایران اکتشاف و استخراج شده است.

فولادگر بیان داشت: در حال حاضر معادن سنگان که یکی از بزرگتریم معادن ایران به شمار می‌رود و یکر سر ان نیز به افغانستان منتهی می‌شود؛ ساهد ان هستیم که عملیات استخراج از سوی افغان‌ها با همکاری اشغالگران به چه سرعتی صورت می‌گیرد اما در ایران ما منتظر نشسته‌ایم که اکتشافات و استخراجات معدنی ما این کار را انجام دهد و ما هم اکنون از این معادن بهره برداری اندکی را شاهد هستیم.

وی اضافه کرد: در حال حاضر در معادن گل گوهر بیشتر سرمایه گذاری صورت گرفته اما در معادن سنگان این اتفاق نیفتاده که باید بخش اکتشاف صرفا از جنبه دولتی بودن خارج شود و بخش خصوصی نیز در این اکتشافات حضور پیدا کند.

وی تاکید کرد: ذخایر گمانه زنی شده ایران ۶۰ میلیارد تن است که از این میزان ۳۰ میلیارد تن قطعی شده اما درصد ناچیزی از آن اکتشاف و استخراح شده است و سالانه ۱۴.۵ میلیون تن فولاد، ۲۰۰ هرزار تن آلومینیم و ۴۰۰ هزار تن مس تولید می‌کنیم که در برابر این معادن عظیم بسیار ناچیز است.

عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس با بیان اینکه وجود معادن سنگ آهن، معادن با مواد مورد نیازبرای تکمیل روند تولید فولاد یکی از مزایای توسعه صنعتی است، گفت: دسترسی به انرژی، نیروی انسانی با تجربه و متخصص و ارزان نسبت به دیگر کشور‌ها از جمله مزایایی است که توسعه صنعت فولاد را در اولویت قرار داده است.

وی با اشاره به اینکه صنعت فولاد یکی از محورهای اساسی توسعه هر کشوری است، تاکید کرد: در کشور ما معادن بسیاری وجود دارد که این موضوع در دنیا به عنوان یکی از مزیت‌های مهم برای دستیابی به صنعت فولاد مطرح است. به عبارت دیگر ما یک سوم شمش فولاد مورد نیاز و یک چهارم محصول فولاد موردنیازمان را تولید می‌کنیم و اگر طرح‌های توسعه نیز در آینده اجرایی شود واقعا در تامین فولاد مورد نیاز کمبود خواهیم داشت.

نماینده اصفهان اشاره به اینکه کشور کره با وجود فقدان معادن و صادرات امروز بزرگ‌ترین مصرف کننده فولاد در دنیا است، بیان داشت: با وضعیت کنونی صنعت فولاد استفاده از قراضه‌ها می‌تواند صرفه جویی بسیاری در مصرف سنگ آهن و انرزی ایجاد کند.
وی ادامه داد: درمبحثبهره وری واحدهای صنعت توجه به کاهش ضایعات و بازیافت قراضه‌ها بسیار مهم است که این دو مسئله ازهم جداست به این معنا که روش تولید را باید به شکلی بهینه کنیم که دور ریز‌ها به حداقل برسد و ضایعات نیز قابل بازیافت باشد.

فولادگر، با اشاره به اینکه بازیابی ضایعاتی همچون آهن قراضه گام مهمی برای حفظ محیط زیست است، تاکید کرد: ما نسبت به صنعت فولاد بیشتر نگاه فنی داشته‌ایم اما اگر از دیدگاه اجتماعی به این صنعت و نیازهای آن بنگریم متوجه این نکته می‌شویم که بازیابی ضایعاتی همچون آهن قراضه گام مهمی برای حفظ محیط زیست همگام با توسعه صنایعی همچون فولاد است.

وی تاکید کرد: استفاده از ضایعات در صنعت فولاد علاوه بر صرفه جویی در انرژی و استفاده از سنگ آهن، صرفه جویی در کاهش ضایعات وارداتی را نیز به دنبال دارد. که اگر با نگاه فنی به فرایند تولید فولاد نگاه کنیم با استفاده از قرازه‌های آهن مشکلات زیست محیطی را که شاهد آن هستیم به نحو چشمگیری می‌توان کاهش داد و از لحاظ بعد اقتصادی نیز با بازیابی مستمل قرازه، بحث‌های عقب ماندن از تولید و نیاز به سنگ آهن را برطرف می‌کنیم.