کیومرث پوراحمد در اصفهان :
امروز اراده بر این است که فقط بخندی / تفکر تعطیل است
کارگردان قصه های مجید گفت: امروز اراده بر این است که فقط بخندی و تفکر تعطیل است. به همین علت، فیلم فارسی‌های گذشته در حال تکرار شدن هستند.
به گزارش ایلنا از اصفهان، کیومرث پوراحمد، کارگردان، تهیه‌کننده و فیلمنامه‌نویس سینمای ایران که آثاری ماندگار را در جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان به ثبت رسانده، اظهار داشت: باید پذیرفت که دهه ۶۰ و ۷۰ دوران کارگردان‌سالاری بود، اما امروز دوره صاحبسینماسالاری است! کارگردان‌سالاری یعنی تفکرسالاری، اما صاحبسینماسالاری، پول‌سالاری است. برخی از تهیه‌کنندگان. پخش‌کننده هم شده‌اند و آن‌ها تصمیم می‌گیرند که چه کسی فیلم بسازد و چه کسی نسازد.
وی تصریح کرد: در دهه ۶۰ و ۷۰ اراده‌ای برای گسترش سینمای کودک و نوجوان وجود داشت، اما امروز این اراده وجود ندارد و تصمیمات درجهت ایجاد یک سینمای متفکر و درست نیست. امروز اراده بر این است که فقط بخندی و تفکر تعطیل است. به همین علت، فیلم فارسی‌های گذشته در حال تکرار شدن هستند و البته در این سال‌ها اندکی هم کمدی‌های خوب ساخته شده‌اند.
کارگردان «بی‌بی چلچله» با اشاره به برگزاری آنلاین سی‌وسومین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان، عنوان کرد: به نظر می‌رسد زمانی که جشنواره به صورت آنلاین برگزار شود، تعداد مخاطبان بیشتر می‌شوند، چون در این شرایط دیگر نیازی به رفت و آمد ندارند. البته سالن سینما با هیچ چیز قابل مقایسه نیست اما در ایران بهترین سینمای ما به اندازه کشوری مانند ترکیه هم استاندارد نیست.
او از شخصیت‌های محبوب خود و اولین فیلم کودکی که به خاطر دارد، گفت: اولین فیلمی که دیدم و یک کودک قهرمان آن بود، فیلم «چهارصد ضربه» از فرانسوا تروفو بود. شخصیت محبوب من در کارتون «پلنگ صورتی» و در کاراکترهای عروسکی «کلاه قرمزی» است.
این کارگردان در پاسخ به این سووال که آیا کار جدیدی در حوزه کودک و نوجوان دارد یا خیر؟ عنوان کرد: من فیلمی به نام «آوازه‌خوان» دارم که در سال ۵۷ ساختم و میان‌مدت و ۴۵ دقیقه‌ای بود. بعد از انقلاب فیلم را در جشنواره‌ای داخلی به نمایش گذاشتم و جوایز مهمی را نیز کسب کرد اما بعد توقیف شد. من هم فقط یک نسخه از آن دارم. چند شب پیش که به همراه دوستی مجدد فیلم را تماشا می‌کردم به نظرم رسید که سوژه خوبی است اگر داستان آن در همان سال ۵۷ دوباره ساخته شود که در این صورت فیلمی شیرین و نوجوانانه می‌شود. در فکر ساختن این فیلم هستم. در پایان باید بگویم که تنها خواسته ما به عنوان فیلمساز این است که ما را رها کنند و کاری به کارمان نداشته باشند.
