رادمردی‌های پرستاران شهرم فراموش نشدنی است

به گزارش خبرنگار ایلنا، برای فهمیدن معنای پرستار در لغت نامه های مختلف جستجو کردم؛ در فرهنگ لغت عمید نوشته شده بود که پرستار کسی است که از بیمار یا کودک مراقبت می کند. به تقویم هم که نگاه کردم دیدم یک روز به نام پرستار است.

برایم جالب بود بدانم علت نامگذاری این روز چیست؟ درست کمی آن طرف تر، گوشه صفحه با چند کلمه جواب خودم را گرفتم: «روز تولد حضرت زینب(س)».

ولی باز برای من سئوال بود که چرا روز تولد حضرت زینب(س) روز پرستار است؟ چرا روز شهادت آن حضرت روز پرستار نباشد؟ آیا ایشان هم پرستار بودند؟ یا دلیل دیگری داشته که نام این روز را روز پرستار نامیده اند؟

شاید گفته شود پرستاری کار مشکلی است، ولی آن قدر در ارزش و مقام پرستار و پرستاری کردن از بیماران گفته شده که آرزو می‌کنیم حداقل یک روز هم شده پرستار باشیم. مخصوصاً هنگام نقش بستن لبخندی بر صورت بیمار، در لحظه ای که بیمار سلامتی خود را دوباره به دست می آورد.

پرستاری از منظر اسلام، بسیار ارزشمند است؛ حضرت محمد(ص) پرستاران راستین را دوستان پیامبران الهی می داند و می فرماید: «کسی که یک شبانه روز از بیماری پرستاری کند، خداوند او را با ابراهیم خلیل(ع) محشور خواهد کرد و او همانند برق خیره کننده و درخشان از صراط عبور می کند.

پنجم جمادی الاولی روز ولادت با سعادت بانوی قهرمان کربلا، پرچم دار نهضت پس از شهادت امام حسین علیه السلام، حضرت زینب کبری سلام الله علیها است.

این روز را روز پرستار می‌نامند و علت نامگذاری این روز به نام «روز پرستار» این است که حضرت زینب پرستاری امام زمانش حضرت زین العابدین علیه السلام و دیگر بیماران و مصیبت زدگان اهل بیت را برعهده داشت و ضمن اینکه رسالت مهم نگهداری و تبلیغ از نهضت حسینی را به خوبی انجام داد، از پرستاری بیمار کربلا نیز با تحمل آن همه سختی ها و ناملایمات، آنی فروگذار نبود و تا آخرین رمق دین خود را به مکتب و رهبرش ادا کرد. درود بی پایان خداوند بر این بزرگ بانوی اسلام باد .

و اما امام حسین علیه السلام قبل از شهادت سفارش های لازم را به زینب نمود و پرستاری نهضت را به او واگذار کرد و او را به صبر و بردباری امر نمود و به میدان با قلبی محکم و بی هراس از آینده نهضت، حرکت کرد.

زینب نیز پرچم پرافتخار حسین را بر دوش گرفت و نگذاشت این پرچم الهی بر زمین افتد و با اقتدار و شهامتی که تاریخ نظیرش را ندیده در برابر امیر خون آشام کوفه و شاه پلید شام لعنة الله علیهما ایستاد و با سخنرانی های جاودانه اش زندگی را در کامشان تلخ ساخت. راستی چه رادمردی است این زن، که با آن همه مصیبت های سخت که هر یک کوهی را به لرزه درمی آورد و انسان را مضطرب و از خود بی خبر می سازد، در برابر سنگدل ترین و تندخوترین و تبهکارترین انسان روی زمین، آن سان با کبر و مناعت برخورد می کند که همه را به شگفتی وامی دارد.

و اما این روزها تلاش و ایثار پرستاران، پزشکان و کادر درمانی، نمود و جلوه دیگری را رخ می نماید که شاید تاکنون به این قشر زحمت کش کمتر فکر کرده بودیم.

پرستارانی که حوادث سخت روزگار نمی تواند قامت آنها را خم و آنها را تسلیم خود کند. آنها نه تنها تسلیم مشکلات نمی شوند، بلکه مشکلات را نیز حل و از مشکل ها به نفع خود استفاده می کنند ؛ پرستارانی که در صف مقدم و خط حمله با این ویروس منحوس قرار دارند؛ پرستارانی که در روزهای آغازین شاید حس می‌کردیم که فقط انجام وظیفه کاری می نمایند اما پس از چند روز و شیوع ویروس کووید 19 در سراسر جهان و شهرهای ایران متوجه نهایت اخلاص و تلاش آنها در اقصی نقاط کشور ایران شدیم.

خواه ناخواه دیر یا زود با لطف خداوند و تلاش مردم در رعایت نکات بهداشتی از این مرحله نیز عبور خواهیم کرد اما فراموش کردن پرستاران و پزشکان جفای بزرگی در حق خودمان است زیرا پس از چند روز از شیوع این ویروس مطلع شدیم که متاسفانه چندین نفر از پزشکان و پرستاران نیز مبتلا به کرونا گشته و تعدادی از آنها نیز به دیار باقی و سرای ابدی شتافتند.

از همین رو لازم است تا جهت حفظ سلامتی خودمان و تمامی پرستاران و کادر درمانی نکات ایمنی را جدی گرفته و حتی الامکان از خانه خارج نشویم.

محمود بانی / خبرنگار ایلنا سمنان