تئاتر "زندگی سگ مرده" طعنه به زندگی امروز است/تکنولوژی احساس آدم بودن را از ما گرفته/ کارکتر " آقا بزرگ"زندگی بسیاری از آدم ها را روایت کرد

به گزارش خبرنگار ایلنا در قزوین، در دومین روز از بیست و سومین جشنواره تئاتر استان قزوین سه اثر از تاکستان و قزوین روی صحنه رفت.

ماه پیشونی به نویسندگی و کارگردانی کمال زارعی، آذر اندوه‌بار به نویسندگی علی میرزا عمادی و کارگردانی میثم ملازینل و زندگی سگ مرده به نویسندگی حامد مکملی و کارگردانی مرتضی نجفی سه اثری بودند که روز دوم اجرا شدند.

آریا علیزاده درباره برگزاری این جشنواره به خبرنگار ایلنا در قزوین می‌گوید: ظرفیت سینماها 100 درصدی شده؛ اما جشنواره استانی با ظرفیت 50 درصد مجاز به اجرای برنامه است و باتوجه به اینکه در قزوین سالن استاندارد نداریم و تماشاخانه علامه رفیعی تنها سالن نمایش موجود است، به دلیل محدودیت مکان از علاقمندانی که با استقبال زیادی از جشنواره داشتند عذرخواهی کردیم.

این هنرمند قزوینی با تاکید بر ضرورت تکمیل خانه تئاتر اظهار می‌کند:  انتظار می‌رود مسئولین سریع‌تر نسبت به تکمیل خانه تئاتر اقدام کنند؛ چون چندین سال است که شاهد مراحل ساخت آن هستیم؛ اما هر دوره که شورا عوض می‌شود و تغییراتی در آن ایجاد می‌شود، در واقع باید توجه داشت که بهره‌برداری از آن هرچقدر دیرتر باشد به مخاطب ضربه می‌زند.

عملکرد موفق نمایش در القای مفهوم به مخاطب

عبدالله عاج پرین درباره این نمایش به خبرنگار ایلنا می‌گوید: "زندگی سگ مرده" اجرا، کارگردانی و ساختار خوبی داشت؛ اما کلیت متن ایرادهایی داشت و از شخصیت پردازی هم برخوردار نبود، تناقض‌هایی داشته و تکلیف متن با خودش مشخص نبود.

مرتضی هواسی درباره این نمایش می‌گوید: این اثر مدرنیته را زیر سوال می‌برد و این موضوع به ذهن القا می‌شود که تکنولوژی احساس آدم بودن را از ما گرفته؛ در واقع تاکید روی آدمیت و چیزهایی است که در گذشته وجود داشته و امروز کمرنگ شده‌اند.

این کارگردان ادامه می‌دهد: نمایش برای القا به مخاطب تا حدود زیادی موفق بود؛ ضمن اینکه کار هدفمند و اندیشیده شده بود  و بر متن برتری داشت؛ البته به نظر من باید برای مخاطب عام متن راحت‌تر انتخاب کرد و نباید با ایهام صحبت کنیم.

فرهاد تجویدی نیز درباره این اثر نمایشی به خبرنگار ایلنا می‌گوید: موضوع اصلی در رابطه با انسان‌هایی است که زندگی را نمی‌شناسند، موقعیت‌ها را از دست داده و موجب گم گشتی خود و دیگران می‌شوند؛ در مفهومی که به مخاطب القا می‌شود نیز این نکته مهم است که مخاطب با چه زیستی این نمایش را می‌بیند اگر جوان آشنا با فضای مجازی باشد ممکن است از بُعد طنز آن رضایت داشته باشد؛ درحالی که ممکن است فرد 62 ساله از بُعد اجتماعی و فلسفه زندگی را مد نظر قرار دهد.

این بیینده درباه تناقض‌های موجود در نمایش عنوان می‌کند: تناقضی در متن وجود نداشت و شوخی‌ها این فضا را ایجاد کرده بود.

وی درباره نوع بازی بازیگران این نمایش عنوان می‌کند: قزوینی‌ها باید از پیام نوروزی به‌عنوان بازیگر خیلی چیزها بیاموزند و اجرای او در این اثر قابل تحسین است و من افتخار کنان کنار این هنرمند می‌ایستم، با او عکس گرفته و از او می‌آموزم.

سحر نجفی، بازیگر تئاتر درباره این اجرا می‌گوید: این نمایش زندگی روزمره و چیزهایی که وجود دارد و نمی‌خواهیم بپذیریم و فکر می‌کنیم برای ما اتفاق نمی‌افتد را القا کرد و تناقض‌ها نیز در راستای کار بود و به کار کمک می‌کرد.

نمایشی که به ما می‌گفت مرده متحرک نباش

یکی از بینندگان که متولد دهه هشتاد است درباره این نمایش می‌گوید: می‌توان این برداشت را داشت که مرگ حق است، در این نمایش فرزندان علاقه‌ای به مراقبت از پدر نداشته و دوست نداشتند بچه‌ای به دنیا  آوردند که یادآور این است که هیچ گاه دوست نداشتند مانند پدر خود باشد.

پیام نوروزی، بازیگر این نمایش به خبرنگار ایلنا می‌گوید: آقابزرگ کاراکتری بود که زندگی بسیاری از آدم‌ها است، افرادی که زندگی را به ترس، خساست و زندگی سگی کردن فروخته‌اند و نوع شخصیت آقابزرگ به نوعی در اعضای خانواده تاثیرگذاشته و کم کم مانند خود او شده و حتی آرزوی مرگ او  را دارند.

حسن یاوری دیگر بازیگر نمایش زندگی سگ مرده عنوان می‌کند: اگر عمیق‌تر نگاه کنیم نمایش این موضوع را یادآوری می‌کند که آدم بودن مهم است و زندگی به معنای جنگیدن، در دل کار زدن و از هیچ چیز نترسیدن است.

بازیگر دیگر تئاتر درباره این نمایش بیان می‌کند: نمایش کمدی تلخی بود و شاید جاهایی که واقعا از بیننده خنده می‌گرفتیم دردناک و اذیت کننده بود؛ زندگی مرده یعنی چیز زنده‌ای در آن وجود ندارد و ما مرده متحرکی هستیم که یک سری کارها را از روی عادت انجام می‌دهیم.

کیمیا خوش نواز یکی از بینندگان دهه هشتادی درباره این نمایش می‌گوید: چیزی که این نمایش به ما القا می‌کرد این بود که نباید از مرگ ترسی داشته باشیم، مرگ هم دنیای دیگری دارد.

آتنا کبیری یکی دیگر از بینندگان این نمایش که متولد دهه پنجاه است درباره نمایش عنوان می‌کند: شاید اگر گذشته خود را زیباتر درست می‌کردیم؛ آینده هم زیباتر می‌شد؛ از منظر دیگر کاراکتر اصلی نمایش متوجه آسیبی که به دیگران وارد می‌کرد نبود و اکنون که از زاویه‌ای دیگر نگاه می‌کرد و روح لطیفی در جریان بود، از آسیب‌هایی که زده بود آگاه می‌شد و می‌توان به این نتجیه رسید که اگر با دید قشنگتری به دنیا نگاه کنیم در نوع زندگی ما تاثیر گذار خواهد بود.

استفاده از بازیگرانی که برای اولین بار روی صحنه می‌رفتند

حامد مکملی، نویسنده این اثر نیز می‌گوید: متن به زندگی امروز ما طعنه می‌زند، زندگی که برای ما درست شده و درست کرده‌اند و این موضوع با زبان‌های مختلف و کنار هم قراردادن مرگ و تولد مرور می‌شود.

کارگردان و طراح صحنه این نمایش نیز به خبرنگار ایلنا می‌گوید: متن نمایش حدود سه تا چهار ماه گذشته کامل شد و اتفاقی که برای من جالب بود، استفاده از بازیگرانی بود که برای اولین بار روی صحنه می‌رفتند و تمرین با آن‌ها به نحوی که روبه‌روی مخاطب حرفه‌ای، به شکل حرفه‌ای روی صحنه بروند از چالش‌های ما بود.

مرتضی نجفی ادامه می‌دهد: کمدی آمیخته با طنز از سبک‌های مورد علاقه من است و در این نمایش فردی که بین زندگی و مرگ مانده و در خلأیی قرار دارد مرور می‌شود و مرگ با این نگاه که تولدی دوباره است یادآور می‌شود؛ در واقع به چالش کشیدن زندگی و مرگ حرف این نمایش بود و تناقضات موجود نیز در راستای نمایش قرار داشت.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان قزوین نیز درباره این جشنواره به خبرنگار ایلنا می‌گوید: این دوره از نمایش پس از دو سال که بدون تماشاچی بود با استقبال گسترده همراه بود؛ اما کمبود فضاهای فرهنگی و هنری باعث شد نتوانیم این نیاز را به طور کامل پاسخ دهیم.

محمدحسین اسماعیلی عنوان می‌کند: نمایش‌های برگزیده به جشنواره بین المللی تئاتر فجر راه پیدا خواهند کرد.

گزارشگر: سید مصطفی جعفری