نایب رئیس کمیسیون گردشگری اتاق مشهد مطرح کرد:
تاثیر منفی ویروس کرونا بر ۳۵ هزار شغل در صنعت هتل‌داری مشهد
نایب رئیس کمیسیون گردشگری اتاق بازرگانی مشهد گفت: در بخش صنعت هتل‌داری، ۳۵ هزار شغل برای بیش از ۱۸۰ هزار تخت وجود دارد که با توجه به اشغال ۵ تا ۱۰ درصدی ظرفیت‌ها، پی می‌بریم که بخش اعظمی از این شاغلان بیکار شده‌اند.
به گزارش ایلنا از مشهد، مژگان ثابت تیموری نایب رئیس‌کمیسیون گردشگری اتاق بازرگانی مشهد گفت: هم‌اکنون از ۱۰۰ درصد ضریب اشغال هتل‌ها، بین ۵ تا ۱۰ درصد ظرفیت پر است؛ یعنی یک هتل که دارای ۱۰۰ اتاق است، تنها در ۵ تا ۱۰ اتاق خود مسافر و گردشگر دارد.
وی با بیان اینکه آمار دقیق و برآوردی از خسارت وارده به بخش گردشگری نداریم، افزود: آنچه مسلم است، بیش از ۳۵ هزار شغل متاثر از کرونا و تعطیلی هتل‌ها در مشهد وجود دارد. در این بخش، ۳۵ هزار شغل برای ۱۸۰ هزار تا ۲۰۰ هزار تخت وجود دارد که با توجه اشغال ۵ تا ۱۰ درصدی ظرفیت‌ها، پی می‌بریم که بخش اعظمی از این شاغلان بیکار شده‌اند.
نایب رئیس کمیسیون گردشگری اتاق بازرگانی مشهد به اشتغال حدود ۲۰ هزار نفر در آژانس‌های مسافرتی و گردشگری خراسان رضوی پیش از پاندمی کرونا اشاره کرد و ادامه داد: با توجه به اینکه حدود ۱۰ درصد آژانس‌ها فعال‌اند، اشتغال این افراد هم دچار تهدید شده است. در بحث راهنمای گردشگری نیز ۴۰۰ نفر در استان ما اشتغال داشتند که به خاطر صادر نشدن مجوز گردشگری تورها، بالاترین بیکاری متعلق به این حوزه بوده است.
ثابت تیموری با گلایه از وضعیت پرداخت بیمه بیکاری به کارکنان بیکار شده حوزه گردشگری بیان می‌کند: عده‌ای به عنوان کارکنان هتل و نیرو‌های خدماتی و... بیمه بودند و با وجود اینکه حق بیمه آنها به طور کامل پرداخت شده بود، متاسفانه تاکنون از طرف تامین اجتماعی به آنها حقوقی تعلق نگرفته است و همه این مباحث باید در محاسبه میزان خسارت به بخش گردشگری مدنظر قرار گیرد تا به آمار دقیقی دست یابیم.
وی تصریح کرد: هتل‌هایی که نیرو‌های خود را در این ۱۰ ماه گذشته حفظ کردند، بسیار محدود بودند و آن‌هایی که توانستند حفظ نیرو کنند، از هتل‌های زنجیره‌ای یا تحت حمایت ارگان‌ها بودند وگرنه هتل‌های بخش خصوصی درآمدی نداشتند که بتوانند از نیروهایشان حمایت کنند.
نایب رئیس کمیسیون گردشگری اتاق بازرگانی مشهد تاکید کرد: برخی واحد‌های صنفی حوزه گردشگری هم ۲۰ تا ۵۰ درصد نیروی کار را حفظ کردند، اما چون کار مشخصی وجود نداشته و فرد حقوق کاملی دربافت نمی‌کرده، اغلب نیرو‌ها به فضا‌های دیگری مراجعه کرده و به دنبال کار دیگری رفته‌اند. این اتفاق باعث می‌شود بعد از بهبود اوضاع، واحد صنفی برای جذب نیرو‌های باتجربه دچار مشکل شود.
