خبرگزاری کار ایران

این بازی شوخی‌بردار نیست؛

خداداد عزیزی: هوشیار نباشیم بازی با کره بدل به کابوس می‌شود

asdasd
کد خبر : ۱۲۴۴۳

با وجود اینكه پیش‌بینی این بازی بواقع خیلی سخت است اما به برد تیم ملی در بازی فردا خیلی امیدوارم.

کاپیتان سابق تیم ملی فوتبال کشورمان تاکید‌ می‌کند که ملی‌پوشان ایران این توان را دارند تا با تدابیر كارلوس كی‌روش به جام جهانی 2014 صعود كنند.

خداداد عزیزی همچنین معتقد است فردا شب بازی سختی در انتظار ایران خواهد بود چراکه بازیکنان ایران اگر هوشیار نباشند این بازی می‌تواند به کابوسی برای ملی‌پوشان ما تبدیل شود.

در  ارتباط با بازی حساس ایران و کره جنوبی گفت‌وگوی خبرنگار ایلنا را با خداداد عزیزی بخوانید:

ارزیابی شما از بازی ایران و كره جنوبی چیست؟

نمی‌توانم ارزیابی دقیقی داشته باشم، فقط می‌توانم بگویم، بازی سختی پیش روی تیم ملی است، بازی نفس گیری كه اگر بچه ها در طول 90 دقیقه هوشیار نباشند می‌تواند برای آنها تبدیل به كابوس شود. بازی با كره شوخی بردار نیست.

با تمام وضعیتی که وجود دارد،بخت برنده شدن تیم ملی را چقدر ارزیابی می‌کنید؟

صفر تا صد در صد.

پاسخ زیركانه‌ای است، چرا؟

اگر بگویم صفر درصد دروغ گفته‌ام، اگر هم بگویم صد در صد باز هم دروغ گفته‌ام. بازی با كره یك بازی خاص است.

خاص بودن این بازی از نگاه شما چه دلایلی دارد؟

واقعیت را بخواهید فوتبال كره و ژاپن سال‌های سال است از فوتبال قاره آسیا فاصله گرفته‌اند. این دو کشور امروز قدرت مطلق فوتبال آسیا هستند. برای بازی با این دو تیم باید طور دیگری آماده شد. گفتم كه بازی با كره و البته ژاپن شوخی بردار نیست. شل بگیری سفت می‌خوری! كره با داشتن 9 لژیونر و حضور بازیكنانش در بالاترین سطح فوتبال دنیا تیمی خطرناك و دلهره‌آور است. باید خیلی مراقب باشیم تا مقابل آنها غافلگیر نشویم.

با این اظهارنظر نباید برای برد تیم ملی حسابی باز كنیم؟

با وجود اینكه پیش‌بینی این بازی بواقع خیلی سخت است اما به برد تیم ملی در بازی فردا خیلی امیدوارم.

ولی این امیدواری كه از آن صحبت می‌کنید كمی تصنعی به نظر می‌رسد؟

بازی با كره برای فوتبال ایران همیشه حساس بوده و شرایط ویژه ای دارد. فوتبال كره امروز كیلومترها از فوتبال ایران جلوتر است و برخلاف ما همچنان به سیر صعودی اش ادامه می‌دهد. با این حال و به رغم قدرت فوتبال كره به اتفاق های غیر قابل پیش بینی فوتبال دلخوش هستم تاشاید بتوانیم كره را شكست دهیم.

هم معتقدید به لحاظ فوتبالی تیم ملی توانایی شكست كره را ندارد؟

با روندی كه تا به امروز از تیم ملی دیدم نظرم اگر غیر از این بود باید تعجب می‌كردید. در بازی با ازبكستان در شرایطی كه خوب نبودیم، بردیم. مقابل قطر به رغم داشتن حمایت هواداران باز هم نتوانستیم نتیجه دلخواه را بگیریم، مقابل لبنان هم تیم ملی شاهكار كرد و برای اولین بار به این تیم باخت. در 3 بازی گذشته تیم ملی به هیچ‌وجه نه خوب بازی كرد و نه اینكه نتایج خوبی گرفت. بررسی این 3 بازی به ما می‌گوید تیم ملی به لحاظ ساختاری مشكل دارد، حال چطور باید انتظار داشت تیمی كه مشكل دارد بتواند تیم آماده و قبراق كره را ببرد. اگر ما فردا مقابل كره پیروز شدیم آن را باید فقط به حساب اتفاق‌های غیرقابل پیش‌بینی فوتبال و معجزه گذاشت چون درحالت عادی تیم ملی كه ما تا به امروز دیدیم نمی‌تواند از پس تیم‌هایی مثل كره برآید.

نظریه‌ای وجود دارد كه بازیكنان ما مقابل كره به دنبال تساوی بروند؟

تساوی هم نمی‌تواند نتیجه بدی برای فوتبال ما باشد اما اگر بازیكنان به نیت مساوی برابر كره به میدان بروند شك نداشته باشید بازی را واگذار می‌كنند. برابر تیم‌هایی مثل كره باید با قدرت بازی كرد. اگر كره‌ای‌ها حس كنند بازیكنان ما قافیه را باخته‌اند چنان بلایی بر سر ما می‌آورند كه تا سال‌ها از یاد ما نخواهد رفت.

به عنوان بازیکنی که تجربه بازی مقابل کره را دارید چه توصیه‌ای به بازیكنان تیم ملی دارید؟

توصیه من این است که شجاع باشند و از نام كره نترسند. در این بازی هم بازی خودشان را انجام دهند و با اجرای خواسته‌های كی‌روش در زمین سعی كنند بهترین نتیجه را بگیرند.

فكر می‌كنید بازی فردا با چه نتیجه ای خاتمه پیدا می‌كند؟

این بازی از آن دست بازی‌هایی است كه نمی‌توان آن را پیش بینی كرد اما امیدوارم بازی با نتیجه‌ای خاتمه پیدا كند كه همه ما دلمان می‌خواهد. یعنی برد تیم ملی، امیدوارم نتیجه‌ای بگیریم كه با آن بتوانیم به وضعیتمان در جدول سر و سامان بدهیم. فاصله امتیازی تیم‌ها با هم كم است. بردن كره مساوی است با هم امتیاز شدن با این تیم. هر تیم با یك برد می‌تواند خودش را به برزیل نزدیك‌تر كند ما باید مقابل كره و همچنین بازی بعدی مقابل ازبكستان كه آن هم در ایران برگزار می‌شود حداكثر امتیاز ممكن را بگیریم تا صعودی آسان به جام جهانی برزیل داشته باشیم.

بازیكنان تیم ملی هم به دنبال این مساله هستند و بارها روی آن تاكید كرده‌اند.‌

این خیلی خوب است. خوشبختانه در چند روز گذشته جو مثبتی در تیم ملی حاکم شده و از كادر فنی گرفته تا بازیكنان، صحبت از شکست دادن كره می‌كنند. این مساله می‌تواند به لحاظ روحی و روانی به تیم ما مقابل كره كمك كند. امیدوارم بازیكنان در زمین و در طول مسابقه بتوانند این حس برتری جویانه خود را به حریف غالب كنند تا ما شاهد یك بازی خوب و از آن مهم تر یك نتیجه شیرین و شوق آور باشیم.

كی‌روش برای بازی با كره برنامه‌های زیادی دارد، او  دژاگه و قوچان‌نژاد  نیز در اختیار دارد.

بازی اشكان را دیده‌ام. او بازیكن خوبی است و نشان داده از توانایی‌های بالایی برخوردار است. بازی در هرتابرلین و وولفسبورگ خود نشان دهنده سطح بالای یك بازیكن است. اشكان اگر بازیكن خوبی نبود فولهام انگلیس به سراغش نمی‌رفت اما شناختی از قوچان‌نژاد ندارم، او هم باید بازیكن خوبی باشد كه كی‌روش از او دعوت كرده تا به جمع بازیكنان تیم ملی ملحق شود. او به طور حتم با برنامه این دو نفر را دعوت كرده است. تجربه بین المللی این دو بازیكن می‌تواند به تیم ملی كمك كند.

با توجه به عملكرد تیم ملی فكر می‌كنید بتوانیم چهارمین حضور در جام جهانی را تجربه كنیم؟

بر این باور هستم كه فوتبال ایران با كی‌روش می‌تواند به جام جهانی برود.

این باور به چه دلیل در شما ایجاد شده؟

رفتن ما به جام جهانی مربوط به قدرت فوتبال ما نیست، بلكه به خاطر ضعف حریفان ما است. به طور حتم ما به همراه كره از این گروه به جام جهانی صعود می‌كنیم. كی‌روش این توانایی را دارد كه تیم را به جام جهانی ببرد.

شما از مخالفان سرسخت حضور مربیان خارجی در ایران هستید. چطور به دفاع از كی‌روش می‌پردازید؟

كی‌روش مربی كوچكی نیست. سال‌ها دستیاری فرگوسن از او مربی بزرگی ساخته است. نشستن او بر روی نیمكت مربیگری رئال مادرید و تیم ملی پرتغال نشان دهنده سطح توانایی‌های اوست. به كی‌روش باید فرصت داد و او را حفظ كرد.

اما بعد از باخت تیم ملی به لبنان خیلی‌ها خواهان بركناری او شدند؟‌

فوتبال برد و باخت دارد. قرار نیست تیم ملی همه بازی‌های خود را ببرد. باخت به لبنان برای فوتبال ایران سنگین بود، خیلی هم بد بود اما این دلیل نمی‌شود که سریع به فكر تعویض مربی بیفتیم. مگر تیم‌های بزرگ نمی‌بازند. باخت همیشه در فوتبال است. از طرفی كی‌روش همین امروز برود چه کسی بیاید؟‌چه كسی می‌تواند جانشین او شود. فكر تعویض كی‌روش در این شرایط كاملاً اشتباه است. به جای اینكه فضا را برای كار او  آماده كنیم از پشت او را هل می‌دهیم بدون اینكه به این نكته توجه كنیم اگر او زمین بخورد فوتبال ما نابود خواهد شد. نمی‌دانم چرا بعضی‌ها وقتی می‌خواهند برای برون‌رفت از مشكلی در فوتبال نظر بدهند سریع حرف اخراج مربی را به زبان می‌آورند. روزی كه كی‌روش آمد هزار لقب به او دادند. از مرد مریخی گرفته تا منجی فوتبال ایران اما همان افرادی كه این القاب را به او دادند امروز او را می‌كوبند و خواهان اخراجش هستند. به خدا این اتفاقات خنده‌دار فقط در فوتبال ایران می‌افتد و بس.

بعد از موفقیت كاروان ایران در المپیك و پارالمپیك فوتبال با موج شدیدی از انتقادها مواجه شد و حتی ورزشكاران شركت كننده در این دو رویداد از تبعیضی كه بین فوتبال و سایر رشته ها می‌شود لب به شكایت گشودند.

اینكه امروز هم به فوتبال حمله می‌كنند در وهله اول ما اهالی فوتبال مقصریم. اگر مدیران فوتبال خوب برای پیشرفت فوتبال برنامه‌ریزی می‌كردند و پول‌ها را در جای خودش خرج می‌كردند امروز فوتبال ما اینقدر ضعیف و بدبخت نمی‌شد كه همه به آن حمله كنند. فوتبال فراز و فرود دارد. قرار نیست همیشه فوتبال ایران در اوج باشد. فوتبال هیچ كشوری حتی برزیل هم همیشه در اوج نیست. با باخت فوتبال همه ناراحت می‌شوند، این طبیعی است. هیچ‌كس شكست را دوست ندارد اما نباید فراموش كنیم فوتبال در همه جای دنیا با سایر رشته‌ها فرق دارد. نگاهی كه به آن می‌شود، پولی كه در آن خرج می‌شود به هیچ‌وجه قابل قیاس با سایر رشته‌های ورزشی نیست.

بازده کم فوتبال ما به رغم هزینه‌های سنگین باعث شده جامعه ورزشی نسبت به فوتبال موضع انتقادی بگیرد...

شاید در چند سال اخیر فوتبال ما به دلیل سوء‌مدیریت نتوانسته خوب نتیجه بگیرد اما این دلیل نمی‌شود بی‌محابا به آن حمله شود. در المپیك نتیجه می‌گیرند توی سر فوتبال می‌زنند. والیبال موفق می‌شود از فوتبالیست‌ها انتقاد می‌شود. اصلاً این موفقیت‌ها چه ربطی به فوتبال دارد؟ خوب بود در آن سال‌هایی كه فوتبال ایران در اوج بود ما هم موفقیت‌های خود را بر سر سایر ورزش‌ها می‌زدیم. این رفتارها درست نیست، وقتی تیم به جام جهانی 98 و 2006 رفت چه شور و نشاطی در كل ایران به وجود آمد؟ از المپیك مدت زمان زیادی نگذشته بروید سوال كنید مثلاً سوریان چه روزی قهرمان شد؟ اگر از صد نفر دو نفر به شما جواب داد هر چی خواستید بگویید، اما با گذشت 14- 15 سال از بازی با استرالیا هنوز 8 آذر برای مردم ایران خاطره انگیز است و یا روز بازی با آمریكا همه شاد می‌شوند. فرق فوتبال با سایر رشته‌ها در این مسایل است.

 کارشناسان فوتبالی معتقدند مردم ایران فوتبال‌زده شده‌اند؟، شما موافقید؟

تاریخ نشان داده و البته ثابت كرده مردم هیچ‌وقت از فوتبال زده نمی‌شوند. همین فردا می‌بینید در ورزشگاه آزادی جا برای سوزن انداختن هم پیدا نمی‌شود. فوتبال ما شرایط سخت تر از این‌ها را هم تجربه كرده، مگر در بازی‌های مقدماتی جام جهانی به بدترین شكل ممكن به قطر و بحرین نباختیم؟ این دو بازی از افتضاح‌ترین بازی‌های تاریخ فوتبال ایران بود اما دیدید مردم فوتبال‌زده نشدند و در مواقع حساس از فوتبال كشورمان حمایت كردند. با برد فوتبال همه خوشحال می‌شوند و با باختش همه ناراحت...

نرم افزار موبایل ایلنا
ارسال نظر
اخبار مرتبط سایر رسانه ها
    اخبار از پلیکان
    تمامی اخبار این باکس توسط پلتفرم پلیکان به صورت خودکار در این سایت قرار گرفته و سایت ایلنا هیچگونه مسئولیتی در خصوص محتوای آن به عهده ندارد
    اخبار روز سایر رسانه ها
      اخبار از پلیکان
      تمامی اخبار این باکس توسط پلتفرم پلیکان به صورت خودکار در این سایت قرار گرفته و سایت ایلنا هیچگونه مسئولیتی در خصوص محتوای آن به عهده ندارد
      پیشنهاد امروز