حکیم رابط دغدغه‌های تئاتری‌اش را منتشر می‌کند
خسرو حکیم رابط؛ پس از چند دهه فعالیت در تئاتر کشور، مقالات، بیانیه‌ها، انتقادات و نظرات خود را در کتابی تحت عنوان «بی‌نقاب» منتشر خواهد کرد. او امیدوار است این کتاب؛ بتواند نقشی در اصلاح معضلات تئاتر داشته باشد.
ایلنا: «بی نقاب» نام کتابی ست که خسرو حکیم رابط، مدرس و نمایشنامه نویس باسابقه‌ی کشورمان آماده‌ی چاپ دارد. این کتاب مقالات، سخنرانی‌ها، واکنش‌ها و نظرات وی را در طول سال‌هایی که در حوزه‌ی تئاتر و نمایشنامه‌نویسی ایران فعالیت کرده است را شامل می‌شود.
وی ضمن اعلام این خبر به خبرنگار ایلنا گفت: این کتاب تقریبا 200 صفحه دارد و من دغدغه‌های خود طی سالیان سال فعالیت در حوزه ِ تئاتر را در قالب سخنرانی‌ها، بیانیه‌ها، مقالات و انتقادات نسبت به رویه‌های اشتباه گردآوری کرده‌ام و مدتی‌ست مشغول مذاکرات و انتخاب ناشر برای این کتاب هستم.
حکیم رابط درمورد کتاب «بی‌نقاب» و مطالبی که در آن گردآوری شده، توضیح داد: اشاره به دردمندی‌های تئاتر ایران در دوره‌های مختلف، یکی از اصلی‌ترین رویکردهای در سال‌های حضورم در تئاتر بوده که در این کتاب نیز انعکاس این رویکرد و نگرانِی‌های من منعکس شده است. مثلا در این کتاب؛ متن یکی از سخنرانی‌های من که در سال 56 داشته‌ام با عنوان «تئاتر، چی نیست!» گردآوری شده. همینطور بیانیه‌هایی که در مناسبت‌های مختلف؛ و در مورد برگزاری جشنواره‌های مرتبط با تئاتر نوشته‌ام.
این نمایشنامه نویس اظهار داشت: در میان بیانیه‌هایم، می‌توانم به بیانیه‌هایی که در دوره ِ تاسیس خانه‌ی نمایشنامه‌نویسان و خانه‌ی تئاتر نوشته‌ام، اشاره کنم. همچنین بیانیه‌هایی که در زمان جدا شدن از این مجموعه‌ها نوشتم. به جز اینها؛ متن برخی از مصاحبه‌های من در مورد موضوعات مختلف تئاتر نیز در این کتاب گنجانده شده.
وی با اشاره به متن یکی از سخنرانی‌هایش گفت: زمانی که جشنواره‌ی ماه؛ آغاز به کار کرده بود، از من، زنده‌یاد سمندریان و قطب‌الدین صادقی خواسته بودند در مراسم افتتاحیه درمورد اینکه «چه نهادهایی تئاتر را فراموش کرده‌اند؟» سخنرانی کنیم. من در این سخنرانی که متن آن در کتاب «بی‌نقاب» آمده است، گفتم؛ ترجیح می‌دهم در مورد نهادی صحبت کنم که امیدوارم تئاتر را به کل فراموش کند و به نهاد «سنجش و گزینش» اشاره کرده، انتقادات خود را به این نهاد ارائه کردم.
حکیم رابط ادامه داد: معضلات تئاتر ایران در دوره‌های مختلف، نقایص آموزش، سردی کلاس‌های درس، دگماتیسم حاکم بر تدریس تئاتر و نمایشنامه نویسی و... موضوعاتی بوده‌اند که من همواره در طول فعالیت خود در تئاتر ایران به آنها واکنش نشان داده‌ام. حتی پیشنهادات فراوانی برای اصلاح معضلات مذکور، تشکیل گروه‌های نمایشی، آمورش تئاتر از سنین پایین و در شهرها و محله‌های مختلف، هدایت تئاتر، استقلال تئاتر و... ارائه داده‌ام که متاسفانه تا امروز مورد توجه مدیران تئاتر قرار نگرفته.
وی افزود: امیدوارم انتشار این کتاب، بتواند نقشی در بهبود اوضاع تئاتر داشته باشد و مدیران تئاتر به نظرات، انتقادات و راهکارهایی که در این کتاب به آنها اشاره کرده‌ام و حتی امروز هم کارگشا هستند، توجه کنند.
حکیم رابط در پایان سخنانش از مجموعه ی دیگری از آثارش خبر داد و گفت: مجموعه‌ای از نمایشنامه‌های رادیویی خود را چند ماهی‌ست در اختیار مرکز هنرهای نمایشی گذاشته‌ام که گویا مورد تایید آنها قرار گرفته، اما به دلیل کمبود بودجه هنوز منتشر نشده است.
