کولبران به جای مجازات، شایسته اشتغال قانونی‌اند

یک فعال رسانه‌ای در کردستان با بیان اینکه «مرزنشینان همواره هم نشین قاچاق از دو سمت مرز بوده‌اند»، گفت: پدیده قاچاق واقعیت انکارناپذیری است که همواره زندگی ساکنین خطوط مرزی کشور را تحت تأثیر قرار داده است.

«شورش عزیزی» در این باره به ایلنا گفت: معضل قاچاق و شیوع این پدیده در منطقه مرزی کردستان از سال ۱۳۷۴ شکل نوین‌تری به خود گرفته و در اشکال مختلف سازمان یافته، تبدیل به بحران شده است.
وی ادامه داد: بیکاری و فقر فرهنگی، نگرش جامعه را نسبت به این مقوله تغییر داده، به گونه‌ای که این پدیده به مبحثی پذیرفته شده تبدیل و از نگاه برخی از شهروندان امری ارزشی و شرافتمندانه تلقی می‌شود.
عزیزی با اشاره به بررسی هر چند اجمالی وضعیت معیشت ساکنان کردستان اضافه کرد: با در نظر گرفتن خط فقر و وضع اسفبار زندگانی برای بسیاری از خانواده‌ها مشخص می‌شود که تردیدی نیست که قاچاق آفتی اقتصادی است.
این فعال صنفی افزود: با نگاه از نمای نزدیک به مسئله قاچاق روشن می‌شود که در بسیاری موارد، کولبران با سرمایه کم، بسته‌ای بر پشت حمل می‌کنند و فرسنگ‌ها راه صعب‌العبور کوهستانی را از میان میادین مین مرزی طی می‌کنند تا لقمه نانی به سفره‌ خانواده ببرند.
به گفته سردبیر نشریه «نیشتمان»، کولبران به عنوان کارگران مرزی به دلیل وجود نداشتن امکان اشتغال قانون، مجبور به حمل اجناس قاچاق‌اند اما به نماد قاچاق و دشمنی خطرناک مبدل شده‌اند، افزود: از لحاظ جرم‌شناسی و از دیدگاه ضابطان و دستگاه قضایی اتهاماتی که به افراد کولبر منتسب می‌شود در وهله اول اقدام به قاچاق و حمل کالایی است که حقوق قانونی و گمرکی آن پرداخت نشده است.
به گفته عزیزی از منظر قضایی اتهامی که در وهله دوم متوجه این گروه از مرز نشینان است تردد در نوار مرزی و احتمال خروج از مرزهای رسمی و تعریف شده بین دو کشور هم جوار است.
وی در خصوص اتهام دوم گفت: انتساب اتهام تردد غیرمجاز از مرز به مرز نشینان قابل مناقشه است؛ زیرا این افراد ساکنان نواحی مرزی هستند و بالطبع دارای فامیل و بستگانی در آن طرف مرز هستند، بنابراین رفت و آمد آن‌ها به نواحی مرزی بسیار طبیعی است.
عزیزی بابیان اینکه ایجاد محدودیت برای افراد مرز نشین که بسیاری از مایحتاج زندگی خود را در نواحی مرزی تأمین می‌کنند، مصداق بارز تحدید در رفت و آمد تلقی می‌شود، گفت: با هیچ منطقی نمی‌توان منکر این شد که فعل غیرقانونی از جمله رد و بدل کالا از مبادی غیرقانونی کاری نکوهیده، خلاف قانون و مستوجب پیگیری است اما مبادرت کارگران مرزی به کولبری در اثر نیاز و ناشی از حالت ضرورت است.
شورش عزیزی با اشاره به قاعده فقهی «الضرورات تبیح المحظورات» افزود: باید در راستای مجازات نکردن این افراد که به قصد اشتغال، امرار معاش و رفع گرسنگی خانواده و فرزندان ناگزیر به کار کولبری شده‌اند گام برداشته شود و به جای مجازات آن‌ها درصدد اشتغال این نیروهای آماده به کار برآمد.
عزیزی بابیان اینکه مرزنشینان به دلیل زندگی در نواحی پر خطر روزگار غریبی دارند، گفت: آن‌ها هنوز به وعده مسوولان، برای کار و سرمایه‌گذاری و هزار حرف و وعده دیگر گوش می‌سپارند.