بررسی نحوه نگهداشت دانشجویان بین‌الملل و جذب دانشجوی مجازی در ایران

به گزارش ایلنا، وبینار بررسی نحوه نگهداشت دانشجویان بین الملل و جذب دانشجوی مجازی با حضور مدیر کل دفتر گسترش آموزش عالی، مدیر کل دانشجویان غیر ایرانی و معاونان و مدیران تعدادی از دانشگاه‌های کشور به میزبانی و مدیریت مرکز همکاری های علمی بین المللی برگزار شد.

با توجه به شرایط جدید ناشی از شیوع بیماری کرونا، لزوم بازنگری در قوانین و مقررات نگهداشت دانشجویان بین الملل و همچنین جذب دانشجوی بین الملل در سال آتی تحصیلی، یکی از دغدغه های اصلی دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی شده است. از همین رو به پیشنهاد مرکز همکاریهای علمی بین المللی، وبینار برگزار شد.

کوهیان، معاون مرکز همکاری های علمی بین المللی در ابتدای این گفت: با عنایت به شیوع بیماری ویروس کرونا و تغییرات حادث شده باید به دو سوال اساسی پاسخ دهیم: نخست آن که آموزش غیر حضوری دانشجویان بین الملل در این شرایط جدید چگونه خواهد بود و دوم ان که آموزش عالی در شرایط پساکرونا چه وضعیتی خواهد داشت.

اوحدی، مدیر کل دفتر گسترش آموزش عالی با تاکید بر لزوم بازنگری مصوبات آموزشی در خصوص پذیرش دانشجوی بین الملل گفت: اصلاح و بازنگری مصوبات آموزشی در خصوص پذیرش دانشجوی بین الملل از جمله اقداماتی است که معاونت آموزش وزارت علوم در راستای حمایت از توسعه فعالیت های علمی بین المللی به انجام رسانده است. اقدام دیگر این معاونت، توسعه فعالیت های مجازی بین المللی است که از همین رو کارگروه آموزش الکترونیکی مجازی در اسفند ۱۳۹۸ در معاونت اموزش شکل گرفت.

مدیر کل دفتر گسترش آموزش عالی افزود: در کنار حمایت از توسعه فعالیت‌های مجازی بین المللی، وزارت علوم نسبت به کیفیت آموزش بسیار حساس است و به طور جد آن را پیگیری می کند. ضمن آن که معتقد هستیم توسعه آموزش های مجازی ممکن به کاهش سطح توسعه اجتماعی دانشجویان، به عنوان یکی از اهداف پذیرش دانشجو بینجامد که لازم است راه کارهایی برای آن تدوین کنیم. اوحدی از آموزش تلفیقی حضوری – مجازی به عنوان یکی از راه کارهای مد نظر وزارت علوم یاد کرد.

علیزاده، مدیر کل دانشجویان غیر ایرانی نیز در این وبینار گفت: دانشجویان بین الملل حاضر در دانشگاه ها به دو دسته کلی قابل تقسیم هستند: آنهایی که بر اساس جغرافیا ، ایران را به عنوان مقصد تحصیل انتخاب کرده اند و آنهایی که بر اساس علاقه وارد کشور شده اند. در حوزه آموزش مجازی باید این دو دسته را از یکدیگر تفکیک کرد. دانشجویان که از کشورهای منطقه و به لحاظ جغرافیایی به کشور آمده اند ممکن است از ضعف ساختاری و زیر بنایی آموزش های مجازی در کشور متبوع خود رنج ببرند. البته دانشجویان علاقه مند به تحصیل در ایران عمدتا از کشورهایی می آیند که ضعف زیر ساختی ندارند اما ما در خصوص اطلاع رسانی و حضور محیطی و رسانه ای در محل حضور علاقه مندان ضعیف هستیم.

شایان ذکر است در این نشست، تعدادی از معاونان و مدیران بین الملل دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی، نظرها و پیشنهادهای خود را مطرح کرده و به رایزنی پرداختند. افزایش دوره های مشترک آنلاین، توسعه پیش نیازهای آموزش مجازی از قبیل کیفیت دسترسی به اینترنت، بازنگری در موضوعات کنسولی دانشجویان با هدف نگهداشت دانشجویان شاغل و جذب دانشجو در آینده، توسعه کمی دانشگاه های جذب دانشجوی بین المللی، توسعه  اختیار برگزاری دوره ای مشترک به دوره های مشترک مجازی، نحوه پرداخت شهریه ها، افزایش تعامل با رایزنان فرهنگی، توانمندسازی اساتید برای برگزاری دوره ای مجازی، تفویض اختیارات بیشتر به دانشگاه ها در حوزه دوره های مجازی، تدوین سیاست های اخذ آزمون از دانشجویان، برگزاری دوره های ترددی برای دانشجویان بین المللی، نحوه مراجعت دانشجویان از کشورهای پرخطر به کشور از جمله موضوعات اساسی بود که در این نشست به آنها پرداخته شد.