مخالفت شهرداری با طرح ساماندهی کودکان کار/ دو مرکز را به اجبار در اختیار بهزیستی گذاشتیم

به گزارش خبرنگار ایلنا، آرش نصر اصفهانی در نخستین نشست واکاوی نسبت نظام بیمه‌ای و حمایتی درباره نقش شهرداری در مسأله ساماندهی کودکان کار گفت: شهرداری هیچ مشارکتی در این راه نداشت و تنها دو مرکز را به اجبار به این طرح اختصاص دادیم. شهرداری از اول با این طرح مخالف بود و هیچ دخالتی در این طرح ندارد.

وی با بیان اینکه این طرح به شکل خاصی از کار کودک توجه می‌کنند، افزود: همچنین تمرکز تنها بر شکل‌های قابل رویت کار کودک است. آنها فقط به این نوع کار کودک توجه دارند، زیرا مسأله  کودک و کار کودک نیست، بلکه مسأله فضای عمومی شهری است که نباید این کودکان در شهر باشند. مسأله رویت‌پذیری و فضای عمومی بصری شهری مطرح است،‌ یعنی اگر کودکی در کارگاه‌های زیرزمینی و مزرعه کار می‌کند مورد بحث کسی نیست، فقط جایی‌که دیده می‌شود و سیمای شهری را نازیبا می‌کنند مورد نظر است، به همین دلیل از جمع آوری استفاده می‌شود.

نصر اصفهانی افزود: ویژگی دیگر این طرح ابزار تنبیهی است که کودک را هدف قرار می‌دهد، مکانیزم اصلی فرآیند آزار کودک در مرکز نگهداری است.

 وی با اشاره به اینکه این طرح ضربتی است تصریح کرد: طرح اساسا در یک مقطعی اجرا و تمام می‌شود.هدف این طرح‌ها از بین بردن کار کودکان نیست، بلکه در یک مقطعی به فضایی که کودک رشد می‌کند حمله می‌کند، بعد رها می‌کند و دوباره دوره بعدی. این ناشی از اشتباه نیست، بلکه هدف همین است و ارزان‌قیمت‌ترین شکل مواجه با کار کودک است.

نصراصفهانی تصریح کرد: ویژگی دیگری که در این دوره به آن اضافه شد دیپورت کودکان به افغانستان بود که در دوره‌های قبل وجود نداشت. به همین دلیل است که شهرداری‌تهران همیشه یک پای این طرح‌ها بوده زیرا فضای شهری برای آنها مهم است تا از جنبه بصری شهر حذف شوند. پشتوانه قانونی آن نیز بر همین اساس است.

وی با اشاره به جایگزین‌هایی که می‌توان برای آن ارائه‌ داد، گفت: در این سیاست جایگزین در برابر ساماندهی به همه اشکال کار کودک توجه می‌کنید و مسأله شما این است که کار کودک به هر شکلی کم شود، در نتیجه به جای آن‌که از رویت‌پذیرترین شکل که باعث می‌شود کودکان به بخش خطرپذیری سوق پیدا کنند، باید از سخت‌ترین مراحل شروع کرد.

نصر اصفهانی در ادامه گفت: این سیاست جدید مبتنی بر یک برنامه جامع است که می تواند در فرایندی کار کودک را کم کند. هر چقدر شرایط تحصیل کمتر باشد، امکان کودک کار شدن بیشتر است، در نتیجه باید به شرایطی که امکان تحصیل فراهم می‌شود بیشتر توجه کرد.

وی درباره راه حل پیشنهادی گفت: توجه به موضوع آموزش و فراهم کردن آن راه‌حل کار است، همچنین حمایت‌های اجتماعی نیز باید بیشتر شود. بعلاوه مسأله اشتغال آنها مهم است. تا زمانی که برای خانواده‌ها شغل ایجاد نشود، نمی‌توان انتظار داشت کودکان سرکار نروند.

نصراصفهانی با بیان اینکه توجه ما در ابزار تنبیهی و قهری متمرکز بر کودکان است، افزود: ما نیازمند قوانینی برای حمایت از کودکان کار هستیم. شهرداری در بحث زباله‌گردها، دیگر کودکان را نمی‌گیرد، بلکه با پیمانکاران برخورد می‌کند.