در گفت‌وگو با ایلنا مطرح شد؛
هشدار نسبت به وضعیت نامناسب اکوسیستم خلیج فارس و دریای عمان/ لزوم اصلاح برخی قوانین توسط مجلس
مدیرکل دفتر حفاظت از زیست بوم‌های دریایی و ساحل دریایی سازمان محیط زیست گفت: از گونه‌های در معرض انقراض خلیج فارس و دریای عمان می‌توان به لاک پشت‌های دریایی، پستانداران دریایی، برخی کوسه ماهی‌ها، آبسنگ‌های مرجانی و خیلی از گونه‌های دیگر اشاره کرد.
«داوود میرشکار» مدیر کل دفتر حفاظت از زیست بوم‌های دریایی و ساحل دریایی سازمان محیط زیست در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا با اشاره به گونه‌های خلیج فارس و دریای عمان بیان کرد: یقینا گونه‌های خیلی ارزشمندی را در خلیج فارس و دریای عمان داریم که بسیار قابل اهمیت هستند، همانطور زیستگاه‌هایی داریم که گونه‌های مهمی در آنها زندگی می‌کنند که در معرض خطر انقراض قرار دارند.
وی ادامه داد: از این گونه‌های در معرض انقراض می‌توان به لاک پشت‌های دریایی، پستانداران دریایی، برخی کوسه ماهی‌ها، آبسنگ‌های مرجانی و خیلی از گونه‌های دیگر اشاره کرد که در معرض خطر انقراض هستند.
میرشکار افزود: مشکلات صید ترال دریای عمان با خلیج فارس متفاوت است .دو سال توقف سید فانوس ماهیان در دریای عمان را داشتیم به این شکل که وقتی در این مدت بهره برداری از منطقه صورت نگیرد، طبیعت خودش را احیا می‌کند و فرصت پیدا می‌کند تا به خصوص در محیط زیست ساحلی ذخایر خود را بازیابد، ولی متاسفانه در خلیج فارس این اتفاق نمی‌افتد که امیدواریم نمایندگان مجلس شورای اسلامی با اصلاح بعضی از قوانین، بتوانند در خلیج فارس وظیفه حاکمیتی را به درستی ایفا کنند.
وی در مورد جبران خسارت‌های وارد شده بر محیط زیست دریایی منطقه، بیان کرد: عوامل مختلفی دست اندرکار هستند تا بگویم برای جبران خسارت‌های موجود چقدر زمان لازم است تا محیط زیست دریایی را مثلاً به ۱۰ سال پیش برگردانیم، اولاً باید ورود آلاینده‌ها را به شدت کنترل کنیم و قوانین را سفت و سخت‌تر بگیریم تا بهره برداری‌ها را به بخش پایدار برسانیم و زیستگاه‌هایی که تخریب شده را احیا کنیم.
میرشکار گفت: یک موضوع کلی‌تر که به کل کره‌ی زمین مربوط می‌شود، تغییر اقلیم است که متاسفانه با عملکرد زیست محیطی مدیران دنیا به وجود آمده و با گرم شدن کره‌ی زمین ما خیلی از زیستگاه‌های مان را از دست می‌دهیم.
وی افزود: وجود زیستگاه‌ها برای اینکه بتوانیم تنوع زیستی را حفظ کنیم بسیار حائز اهمیت است و باید یک سلسله تصمیمات مدیریتی که برخی ملی و منطقه‌ای و برخی بین المللی است باید صورت بگیرد تا کشورها متعهد شوند که این اقدامات مدیریتی را در سطح کلان کشورها و سیاست‌ها بگنجانند و رعایت کنند.
