رئیس مرکز تئاتر مولوی:
سهم ناچیز تئاترهای دانشجویی از حمایت مالی دولت/ فرایند تخصیص اعتبارات دولتی باید شفاف و ضابطه‌مند شود/ خبر اعمال محدودیت‌های کرونایی دقیقه ۹۰ به گوش سالن‌ها می‌رسد
رئیس مرکز تئاتر مولوی با بیان اینکه آینده تئاتر کشور و کیفیت آثار را در بسیاری از بخش‌ها نسل جوان تنظیم می‌کند اما از آنها حمایت نمی‌شود، گفت: بخشی از آن به عدم فرایند روشن برای تخصیص اعتبارات و حمایت‌های دولتی برمی‌گردد که باعث شده جوان‌ها و تولیدات نمایشی‌شان از حداقل حمایت برخوردار باشند. معتقدم مبالغی که به عنوان حمایت از آثار مولوی به هنرمندان جوان اختصاص یافته و لیست آن مدتی پیش منتشر شد، به هیچ وجه در شان این آثار نبود.
رئیس مرکز تئاتر مولوی درباره تمدید تعطیلی‌های فعالیت‌های هنری به دلیل افزایش آمار مبتلایان به کرونا به خبرنگار ایلنا گفت: مرکز تئاتر مولوی مانند همه فضاهای فرهنگی و نمایشی، متاثر از این محدودیت‌های کرونایی بوده. هرچند در بازگشایی مجدد فعالیت‌های فرهنگی و هنری از تیر ماه، با وجود همه مشکلات و محدودیت‌ها، استقبال نسبتا خوبی از اجراهای مولوی صورت گرفت و تئاترهای این مجموعه که اغلب تولیدات دانشجویان و نسل جوان ما بودند با استقبال خوبی مواجه می‌شدند. اما در هفته‌های اخیر و با توجه به شیوع بیماری در سطح شهر، با تعطیلی مجدد روبرو شدیم.
«امیرحسین حریری» با اشاره به اینکه در حال حاضر مجموعه تئاتر مولوی از نظر اجرای نمایش تعطیل است اما فضاهای اداری به کار خود ادامه می‌دهند، گفت: در کنار آن، کارگروه‌های این مجموعه برای فعالیت در فضای مجازی و تامین برنامه‌های پژوهشی و علمی که قابلیت ارائه در بستر آنلاین داشته باشند، مشغول هستند اما مانند همه سالن‌ها، مجموعه مولوی هم از ابتدای مهر ماه برنامه‌های نمایشی خود را تعلیق کرده و مترصد این هستیم که ببینیم چه زمانی و به چه نحوی دوباره مجوزها صادر می‌شود تا بتوانیم برنامه‌ها را از سر بگیریم.
او خاطرنشان کرد: این تعطیل کردن‌های پیاپی که عمدتاً در مورد آن اطلاع‌رسانی درستی هم نمی‌شود و معمولاً در دقیقه ۹۰ به گوش مدیران سالن‌ها می‌رسد، برنامه‌ریزی درازمدت را دچار اخلال جدی می‌کند اما با این حال ما در تلاشیم تا آنچه را که در توان داریم تامین و ارائه کنیم.
رئیس مرکز تئاتر مولوی تصریح کرد: البته که تاکید می‌کنیم همه این مسائل در ذیل اولویت سلامتی و امنیت تماشاگران و هنرمندان باید تعریف شود؛ همانطور که در مجموعه مولوی این اتفاق رخ داده است.
حریری با اشاره به اینکه تعطیلی سالن مولوی از اسفند ماه سال گذشته موجب تعلیق برنامه اجراهای سالانه این مرکز شده است، گفت: به همین دلیل برنامه‌هایمان کشدارتر شد و اکثر گروه‌هایی که نتوانستند در زمان مقرر خودشان اجرا بروند باید برایشان برنامه جایگزین چیده می‌شد. با توجه به اینکه ابتدا باید بتوانیم به تعهدات قبلی پاسخ دهیم، امسال فراخوانی برای اجرا منتشر نکردیم.
او با تاکید بر اینکه سالن‌ها برای فعالیت هدفمند در شرایط کنونی باید برنامه‌هایشان را مطابق با فضای کرونازده جامعه و شرایط جدیدی که به وجود آورده تعریف کنند، تصریح کرد: چه بخواهیم و چه نه، با یک بیماری غیرقابل پیش‌بینی جهانی مواجهیم که با وجود تمام تلاش‌ها، تاکنون کنترل نشده است. برای همین در وهله اول باید بپذیریم که چند ماه سخت را پیش‌رو خواهیم داشت و باید برنامه‌ریزی‌هایمان طوری باشد که در کنار حفظ سلامتی مخاطبان، هنرمندان و کارکنان سالن، برنامه‌هایمان را هم عملیاتی کنیم.
حریری ادامه داد: یکی از فضاها و مدیوم‌هایی که کمتر به آن توجه کرده بودیم و این محدودیت‌ها باعث شد نگاه دوباره‌ای به آن بیاندازیم، فضای مجازی است که برای ارائه هنرهای نمایشی باید به آن پرداخته شود. البته تلاش‌هایی توسط مراکز خصوصی و دولتی صورت گرفته و آزمون و خطاهایی شکل گرفته اما به نظرم می‌رسد که با توجه به ادامه‌دار شدن محدودیت‌های اجتماعی، اگر یک جمع‌بندی برای اتفاق بیفتد می‌توانیم از ظرفیت‌های فضای مجازی به طور بهینه استفاده کنیم تا فعالیت‌های نمایشی ما حتی در حوزه اجرا هم به این راحتی معلق نشود.
رئیس مرکز مولوی، تحقق این موضوع را در گروی جدی گرفته شدن تئاتر از سوی مسئولان خواند و گفت: یکی از معضلات و مشکلات‌مان این است که هنرهای نمایشی و ارتزاق هنرمندان و مجموعه‌های نمایشی از آن، جایی در برنامه‌ریزی مدیران بالادستی ندارد و گویا در طرح محدودیت‌های کرونایی این مسئله اصلا توسط مسئولان دیده نمی‌شود که بخواهند برایش فکری کنند.
حریری یادآور شد: تئاتر هنری زنده است و شاید مانند خیلی از مشاغل و صنوف دیگر، تعطیلی و باز شدنش به این آسانی نتواند اتفاق بیفتد و هزینه‌های گزافی را به گروه‌هایی که چندین نفر در آن فعال‌اند تحمیل کند. لذا باید تخصصی‌تر به این موضوع نگاه کرد و کارگروه‌های کارشناسی برایش شکل داد تا اگر قرار است محدودیت‌هایی هم برقرار شود بر اساس مشاوره این کارگروه‌ها باشد نه اینکه بگوییم سالن‌های تئاتر و سینما هم‌زمان و یکسان تعطیل شوند.
او ادامه داد: برخی در این روزها معتقدند اساسا سالن‌های تئاتر پرخطرتر از دیگر اماکن عمومی هم نیست. بنابراین به نظرم می‌رسد اگر مدیران تصمیم‌گیر به نظر تخصصی و مشورت خاک‌خورده‌ها و هنرمندان پیشکسوت هنر نمایش اعتماد کنند، می‌توانند برنامه‌ریزی بهتری داشته باشند.
حریری همچنین در پاسخ به سوالی درباره رقم ناچیز حمایت‌های مالی دولت از آثار دانشجویی که در مولوی روی صحنه رفته و لیست آن هم چندی پیش منتشر شد، گفت: نمایش‌هایی که در مجموعه مولوی به خصوص در این چهار سال اخیر و بعد از بازگشایی مجدد آن، روی صحنه رفتند نشان دادند که از ظرفیت و آبروی هنری بالایی برخوردارند. به طوری‌که بسیاری از این نمایش‌ها در فستیوال‌های معتبر داخلی و خارجی افتخارآفرینی کردند. تا قبل از تعطیلی مجدد نمایش‌ها به دلیل این محدودیت‌ها، تقریبا تمام آثاری که ابتدا در مرکز تئاتر مولوی اجرا شده بودند، در سالن‌های دیگر هم دوباره روی صحنه رفتند. به‌عبارتی مرکز تئاتر مولوی به‌عنوان مرکز ثقلی در شناسایی و حمایت ابتدایی از استعدادهای جوان ایفای نقش کرده است.
رئیس مرکز تئاتر مولوی ادامه داد: طبیعتا تکیه هر مدیوم هنری به ذهن‌ها و استعدادهای جوان آن است. در تئاتر هم باید همین اتفاق بیفتد و بپذیریم آینده تئاتر کشورمان را و اساسا کیفیت آثار تئاتری ما را در بسیاری از بخش‌ها نسل جوان است که تنظیم می‌کند و برای اینکه بتوانیم از آنها حمایتی درست و هدفمند داشته باشیم باید توجه بیشتری را به آنها معطوف کنیم؛ یکی از این توجهات، حمایت از تولیدات‌شان است که متاسفانه در این چند سال اخیر رخ نداده.
حریری یادآور شد: شاید بخشی از آن مربوط به مشکلات اقتصادی باشد که حوزه فرهنگ و هنر به‌طور اساسی با آن درگیر بوده و بخشی هم به عدم فرایند روشن برای تخصیص اعتبارات و حمایت‌های دولتی برمی‌گردد و همچنین دلایل دیگری که باعث شده جوان‌ها و تولیدات نمایشی‌شان از حداقل حمایت برخوردار باشند و بله با شما موافقم که مبالغی که به عنوان حمایت از آثار مولوی به هنرمندان جوان اختصاص یافته و لیست آن مدتی پیش منتشر شد، به هیچ وجه در شان این آثار نبود. البته بنده هم از ریز مبالغ دریافتی گروه‌ها باخبر نبودم. طبق فرایندی که وجود داشت، گروه‌ها را به اداره‌کل هنرهای نمایشی معرفی می‌کردیم و در شورای ساخت این تصمیمات اتخاذ می‌شد اما به نظرم این مبالغ در شان این گروه‌های جوان نبود و حتی هزینه چند روزه تمرین آنها را هم تامین نمی‌کرد.
او خاطرنشان کرد: باید از دو جهت به این قضیه به‌طور جدی ورود کنیم؛ یک اینکه فرایند تخصیص حمایت را تبدیل به فرایندی شفاف و ضابطه‌مند کنیم و بدانیم اگر قرار است گروهی مورد حمایت دولت قرار بگیرد بر اساس چه شاخص‌ها و پارامترهایی این کمک‌هزینه به او اختصاص پیدا می‌کند؟ دوم اینکه باید نهادهای دیگری را هم که به‌نوعی در حوزه تئاتر دانشگاهی نقش دارند فعال کنیم.
حریری تصریح کرد: جای خالی دانشگاه‌ها در حمایت مالی از آثار دانشجویی به شدت احساس می‌شود. تقریبا هیچ‌کدام از نمایش‌های دانشجویی که در مرکز تئاتر مولوی اجرا می‌شوند، حمایت مالی چندانی از دانشگاه‌های مبدا خودشان نمی‌گیرند در صورتی‌که ضرورت دارد یک دانشگاه وقتی می‌بیند دانشجوی منتخبش نمایشی را تولید کرده او را به‌طور جدی مورد حمایت قرار دهد؛ کما اینکه بودجه‌هایی هم برایشان در این زمینه تعریف شده است. نهادهای دیگری هم مانند حوزه اداره‌کل فرهنگی وزارت علوم هستند که جشنواره تئاتر دانشگاهی را در تولیت دارند و می‌توانند نقش جدی‌تری را در حمایت از تئاترهای دانشجویی ایفا کنند و نمایش‌های منتخب فستیوال خودشان را در اجرای عمومی هم مورد حمایت قرار دهند.
این مدیر تئاتری یادآور شد: رکن دیگر، بخش خصوصی است. هرچند اشخاص و افراد و مراکز محدود خصوصی را می‌بینیم که در این زمینه ورود می‌کنند اما اینجا هم جای خالی حضور هدفمند بخش خصوصی در حمایت از آثار نسل جوان تئاتر خالی است. اگر بخشی از این تهیه‌کنندگانی که حاضرند برای آثار پر زرق و برق سرمایه‌گذاری کنند توجیه شوند که چه سرمایه‌گذاری درست و هدفمندی می‌توانند برای تئاتر دانشگاهی و نسل جوان آن داشته باشند، آنها هم به این حوزه وارد می‌شوند.
حریری در پایان اظهار داشت: مجموعه اینها باعث می‌شود که بتوانیم نقش جدی‌تری را در حوزه حمایت از آثار دانشگاهی داشته باشیم که متاسفانه در این زمانه مغفول مانده و امیدوارم بعد از رفع محدودیت‌ها و مشکلات مربوط به بیماری و آغاز دوباره فعالیت‌های تئاتری، بتوانیم در قالب یک برنامه و چشم‌انداز مشخص، نحوه این حمایت‌ها را درست‌تر و شفاف‌تر تدوین و به دانشجویان و گروه‌های جوان ارائه کنیم.
