مشکلات اقتصادی موجب قیامِ ذهن علیه جسم می‌شوند/ تصور نکنیم حوادث کار به دلیل تصمیمات لحظه‌ای اتفاق می‌افتند

«شهرام غریب» در گفتگو با خبرنگار ایلنا، با بیان اینکه هر صنعت و شغلی مستعد بروز حوادث است و کارگران به هیچ وجه نباید تصور کنند که حادثه سراغ آنها نمی‌آید، گفت: متاسفانه، در این زمینه نگرشی خطرناک در میان کارگران و کارفرمایان وجود؛ کارگران تصور می‌کنند که دچار حادثه نمی‌شوند و کارفرمایان هم نگران رخداد حادثه نیستند چراکه فکر می‌کنند کارگران مراقب خودشان هستند.

وی با بیان اینکه هر سازمان یا شرکتی که میزان حوادث کار در مجموعه‌های خود را صفر اعلام می‌کند، به تدریج حساسیت خود را نسبت به سلامت نیروی کار از دست می‌دهد، گفت: کارفرمایان، پیمانکاران و مدیران مجموعه‌های دولتی تصور می‌کنند که صفر شدن حوادث به معنای آن است که دیگر غول حادثه به سراغ شرکت آنها نمی‌رود؛ در نتیجه از حساسیت‌های موجود می‌کاهند و به هشدارها توجه نمی‌کنند.

این کارشناس ارشد ایمنی و حوادث کار، با بیان اینکه کارفرما باید الزام استفاده از تجهیزات ایمنی را برای کارگران به وجود آورد، گفت: اینکه کارگری کلاه ایمنی بر سر نمی‌گذارد و از تجهیزات نگهدارنده برای کار در ارتفاع استفاده نمی‌کند، تنها به خودش برنمی‌گردد؛ چراکه کارفرما چنین حساسیتی را برای وی الزام نکرده است. در واقع، کارفرما تصور می‌کند که سقوط از ارتفاع هیچگاه برای کارگرش رخ نمی‌دهد و این تصور را به کارگر منتقل می‌کند؛ در حالی که کارگر در مقابل هرگونه بی‌احتیاطی خود و کارفرما آسیب‌پذیر است.

وی افزود: باید توجه داشت که هر سازمان و شرکتی که نرخ حوادث کار خود را صفر عنوان می‌کند، هیچ ارزیابی نسبت به شبه حوادث ندارد. همچنین این کارفرمایان آینده‌نگری از حادثه و روند پیشرفت کار ندارند؛ چراکه هرچه پیشرفت کار بیشتر می‌شود، روند حوادث فزونی می‌گیرد.

وی افزود: تصور نکنیم که حوادث کار به دلیل تصمیمات لحظه‌ای اتفاق می‌افتند و این موضوع به مجموعه تصمیماتمان در مورد محیط کار هیچ ارتباطی ندارد. بنابراین حادثه از قبل همه را خبردار می‌کند و اینکه بگوییم «نمی‌دانستیم» یا «احساس خطر نمی‌کردیم» عذر بدتر از گناه است.

این مدرس تخصصی ایمنی در صنایع با بیان اینکه زمانی که جسمی از دست کارگری که در ارتفاع کار می‌کند، سقوط می‌کند باید پیام خطر را در ذهن خود نگه دارد، گفت: دفعه بعد به جای این جسم سخت، فرد سقوط می‌کند. کافی است که کارگر هنگام افتادن اشیا از دستش، به پایین نگاه کند تا متوجه شود که سقوطش از ارتفاع چه تبعاتی برای خود و خانواده‌اش دارد.

وی با بیان اینکه یکی از مسائلی که کارگران را تهدید می کند، تاثیر مشکلات اقتصاد بر ذهنشان است، گفت: مشکلات اقتصادی موجب می‌شوند که ذهن بر علیه جسم قیام کند و کنترل آن را به دست گیرد. در این شرایط کارگر به سرعت دقت خود را در کار از دست می دهد.

غریب افزود: هیچ اعتباری به جسم کارگری که در هزینه‌های زندگی‌اش مانده، وجود ندارد. چنین فردی هر آن ممکن است که بخشی از انگشتش را زیر دستگاه پرس از دست بدهد یا از ارتفاع سقوط کند و جان دهد یا خانه‌نشین شود.

وی تصریح کرد: در نتیجه خانه‌نشینی این کارگر، باید سایر اعضای خانواده هزینه زندگی اش را تامین کنند، آنهم در شرایطی که افراد به سختی می توانند هزینه‌های زندگی یک نفر را تامین کنند.‌ اینجاست که غول فشار اقتصادی از پس پرده بیرون می‌آید و دستش را روی شانه نان‌آور خانواده می‌گذارد.

این کارشناس ارشد ایمنی و حوادث کار، با بیان اینکه فشار اقتصادی ذهن را مختل می کند، افزود: کارگری که ذهنش مشغول است، چشمش نگاه می‌کند اما نمی‌بیند. ذهنی که مشغول است با وجود دریافت اطلاعات قادر به پردازش و تمییز قائل شدن میان آنها نیست.

وی افزود: کارفرمایان باید به وضعیت ذهنی کارگران توجه داشته باشند، به ویژه در زمانی که دستمزدهای آنها را با ماه‌ها تاخیر پرداخت می‌کنند‌. کارفرمایان باید توجه داشته باشند که با خرید تجهیزات ایمنی می‌توانند تا ۷۰ درصد از حوادث کار بکاهند و در ضمن از سرمایه‌های واقعی خود یعنی نیروی کار حفاظت کنند و از تحمیل هزینه‌های اقتصادی حوادث کم کنند.