پائین بودن دانش روز در کشاورزی سبب چالش‌های مهم در این حوزه شده است

محمد میری دیسفانی در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا در تایباد، اظهار کرد: با وجود ظرفیت‌های فراوانی که بخش کشاورزی دارد و همچنین تلاش‌های مثبتی که در جهت افزایش و رشد شاخص‌های اقتصادی و عملکردی محصولات تولیدی با هدف ارتقای جایگاه این حوزه طی سال‌های اخیر انجام شده اما متاسفانه هنوز این حوزه دچار کاستی‌هایی است که در صورت اعمال مدیریت جامع و صحیح در جهت رفع آن می‌تواند در روند افزایش عملکرد در واحد سطح و جهش تولید تاثیر مثبت و قابل توجهی داشته باشد.

وی افزود: یکی از برنامه‌های اساسی این مدیریت برای تحقق جهش تولید در بخش کشاورزی این است که میزان و ضریب نفوذ دانش در عرصه‌های مختلف تولیدی در این حوزه افزایش پیدا کند.

میری دیسفانی بیان کرد: کشاورزان برتر و پیشرو در بخش‌های مختلف تولید با اعمال مدیریت صحیح و به‌ موقع و همچنین بهره‌برداری مناسب از منابع آب و خاک و نهاده‌های کشاورزی به طور متوسط از یک و نیم تا هشت برابر میانگین عملکرد شهرستان در واحد سطح، محصول تولید می‌کنند.

وی ادامه داد: اگر یافته‌های علمی و دانش و تجربیاتی که در اختیار کشاورزان پیشرو و برتر است به سایر بهره‌برداران منتقل شود بی‌شک بخش کشاورزی با جهش تولید بسیار بالایی مواجه خواهد شد.

مدیر جهادکشاورزی شهرستان تایباد مطرح کرد: وجود فاصله معنادار بین میانگین تولید یک محصول کشاورزی توسط کشاورزان عادی با میانگین تولید همان محصول توسط کشاورزان پیشرو، نشانگر تاثیر سیستم‌های نوین و علمی در افزایش تولید است که می‌تواند به جهش تولید در این بخش تبدیل شود.

وی با توجه به افزایش دانش در بخش کشاورزی افزود: یکی از برنامه‌های اساسی برای جهش تولید در این حوزه این است که میزان و ضریب نفوذ دانش در عرصه‌های مختلف تولیدی این بخش افزایش پیدا کند. همچنین ایجاد مزارع الگویی و نمایشی و برگزاری دوره‌های آموزشی مختلف و تقسیم بندی منابع آبی بین کارشناسان کشاورزی با هدف حضور و نظارت مستمر بر مزارع و واحد‌های تولیدی و استفاده از ظرفیت سایر بخشها از جمله بخش خصوصی یکی از این راهکارهای عملی است .

میری دیسفانی گفت: ضریب نفوذ مزارع الگویی و ترویجی و نیز برگزاری کارگاه‌های آموزشی در مزارع بین بهره‌برداران از کلاس‌های آموزشی بیشتر است.

وی با تاکید بر اینکه حدود ۸۵ درصد سهم اقتصاد شهرستان تایباد مربوط به بخش کشاورزی است، اظهار کرد: با پهنه بندی و تقسیم بندی تمامی منابع آبی بین کارشناسان تمام اطلاعات مکانی و توصیفی اراضی کشاورزی، تعداد بهره‌برداران، نوع کشت، میزان آب و ... رصد می‌شود تا بتوانیم نقشه‌های مناسب اراضی را طوری طراحی کنیم که محصولاتی که بیشترین ارزش افزوده را دارد و کم آب بر و پر بازده است، در شهرستان کشت شود.