فاطمه ذوالقدر:
بازتاب زندگی حاشیه‌نشینان نباید محدود به ایام خاصی باشد/ مسئولان صداوسیما با حضور در جامعه با مشکلات مردم آشنا شوند
فاطمه ذوالقدر می‌گوید: اکنون باید کارمندان و مجری‌ها، معاونین و آنهایی که در رسانه ملی دست‌اندرکار هستند، در جامعه حضور پیدا کرده و با مشکلات مردم آشنایی بیشتری پیدا کنند. همچنین بازتاب زندگی حاشیه‌نشینان نباید تنها محدود به ایام خاصی باشد بلکه همیشه باید متوجه آنها بود.
به گزارش خبرنگار ایلنا، عدم بازنمایی درست طبقات مختلف جامعه در رسانه ملی، یکی از مسائلی است که همواره مورد نقد مردم و کارشناسان بوده است. درواقع وقتی حاشیه‌نشینان درصد بالایی از جمعیت کشور را شکل می‌دهند، هر رسانه فراگیری برنامه‌های خود را به‌گونه‌ای آماده می‌کند که طبقه حاشیه‌نشین که به نوعی قاطبه مردم نیز به شمار می‌آیند، تصویر واقعی خود را در آن ببینند. اما چرا تلویزیون کمتر دوربین خود را به سمت این مناطق سوق داده است؟ فاطمه ذوالقدر که نمایندگی مردم تهران در مجلس شورای اسلامی را برعهده دارد، می‌گوید: طبیعتا بی‌توجهی به هر موضوع و گزینشی بر خورد کردن با هر مسئله‌ای منجر به ندیده شدن آن است که درنهایت این غفلت می‌تواند به خیلی از معضلات و مشکلات بیانجامد.
ذوالقدر می‌گوید: قطعا همیشه و هر زمان که مسئولان و معاونان سازمان صداوسیما به کمیسیون فرهنگی می‌آیند، مسئله توجه به حاشیه‌نشینان را به ایشان گفته‌ایم و از آنها خواسته‌ایم که ساخت برنامه و سریال‌هایی در این باره را در دستور کار خود قرار دهند. به نوعی صداوسیما باید به ساخت مجموعه‌هایی بپردازد که با وضعیت اقتصادی و معیشتی بیشتر افراد جامعه مطابقت داشته باشد. بر این اساس برنامه‌های تلویزیون واقعی‌تر شده و با حال و روز جامعه متناسب می‌شود. البته لازم است بگویم که پرداختن به حاشیه‌نشینان و همچنین طبقات مختلف جامعه باید به صورت همیشگی در دستور کار تلویزیون قرار گیرد و تنها در فصل خاصی که به مردم نیاز داریم، به سراغ آنها نرویم.
به اعتقاد این نماینده مجلس؛ اکنون در دوره‌ای به سر می‌بریم که باید در ساخت برنامه‌ها به مردم توجه بیشتری شده و خواسته‌های طبقات مختلف جامعه در رسانه ملی نشان داده شود. یعنی توجه و بازتاب دادن زندگی، مشکلات و خواسته‌های طبقات مختلف جامعه تنها محدود به ایام خاصی در سال نباشد.
وی می‌افزاید: ساخت سریال‌هایی درباره کودکان کار یا افرادی که با مشکلاتی در نواحی فرسوده مواجه هستند، همچنین مصائب و مشکلاتی که کودکان در برخی مناطق برای درس خواندن در کانکس‌ها دارند و به طور کلی مشکلات حاشیه‌نشینان در بطن جامعه باید در دستور کار رسانه ملی قرار گیرد. البته این موارد تنها مختص به شهرستان‌ها نبوده و در استان تهران نیز موجود است. به هر ترتیب حاشیه‌نشینان استان تهران خیلی زیاد و گسترده هستند و با مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم می‌کنند. بنابراین برنامه‌سازان در رسانه ملی باید این مشکلات را همراه با بررسی علل آن با نظر کارشناسان فن مطرح کنند و ساعت‌های بیشتری را به انعکاس شرایط این طبقات اختصاص دهند.
وی در پاسخ به است سوال که آیا نبود تصویر واقعی از حاشیه‌نشینان در رسانه ملی، حس دیده نشدن در این طبقه را تشدید نمی‌کند؟، می‌گوید: طبیعتا بی‌توجهی به هر موضوع و گزینشی برخورد کردن با هر مسئله‌ای منجر به ندیده شدن آن است. همین امر سبب به فراموشی سپرده شدن را به دنبال خواهد داشت و در نتیجه، این غفلت از موضوع می‌تواند به خیلی از معضلات و مشکلات بیانجامد. بنابراین موضوع حاشیه‌نشینی و دیده نشدن یا گزینشی دیده شدن آن نیز تابع همین امر است. لذا لازم است تا رسانه ملی در کنار سایر رسالت‌های رسانه‌ای خود، به این مسئله مهم با رویکردی اجتماعی و ملی در راستای طرح مسائل و مشکلات آن بپردازد.
به گفته وی؛ با پرداختن به علل و سبب‌های آن در یک کار کارشناسی علمی و آکادمیک با بهره‌گیری از نقطه نظرات کارشناسان خبره و اهل فن در این خصوص و نشان دادن و به حساب آوردن آنها، از یک سو ضمن دیده شدن آنان و ازسوی دیگر با طرح و انعکاس صدا، تصویر و مشکلات آنان از طریق گزارش‌ها، سریال‌ها و فیلم به جامعه و مسئولین آنهم بدور از رفتارهای جناحی یا سیاسی برای دیده و شنیدن شدن این قشر باید همت گمارد. این روش به مسئولین هم کمک می‌کند تا رفته رفته به رتق و فتق مشکلات آنان بپردازند.
ذوالقدر با بیان این مطلب که در صورت ادامه وضعیت موجود قطعا شاهد ریزش بیش از پیش مخاطبان رسانه ملی خواهیم بود، ادامه می‌دهد: با حذف گروه بزرگی از جامعه قطعا برنامه‌های تلویزیون هم کم محتواتر می‌شود. اکنون وقت آن رسیده که کارمندان و مجری‌ها، معاونین و آنهایی که در این رسانه دست‌اندرکار هستند، خود در جامعه حضور پیدا کنند و با مشکلات مردم آشنایی بیشتری پیدا کنند و بدانند که اگر قرار است اکنون بودجه‌ای داده و فیلمی ساخته و گزارشی منتشر شود؛ روی چه گزارش و فیلمی هزینه کنند که بیشترین مخاطب و اثرگذاری را از لحاظ فرهنگی داشته باشد.
