«فرهاد مهراد» مردی که متعلق به این دنیا نبود+چند اثر از او

به گزارش خبرنگار ایلنا، امروز شنبه نهم شهریورماه هفدهمین سال درگذشت فرهاد مهراد است. فرهاد مهراد 29 دی‌ماه سال 1322 در تهران به دنیا آمد و در سال 1381 به دور از وطن دار فانی را وداع گفت و در پاریس به خاک سپرده شد.

آنچه سبک و سیاق فرهاد را از دیگران متمایز می‌کرد، دغدغه‌های اجتماعی او بود که در اغلب آثارش نمود پیدا کرده بود. این رویه باعث شد او را نخستین خواننده سیاسی ایران بدانند. یکی از مطرح‌ترین آثار فرهاد مهراد آهنگ «وحدت» است که در زمستان سال 1357 منتشر شد. فرهاد مهراد با آنکه پیش از انقلاب در زمینه تولید آثار سیاسی و اجتماعی یکی از پیشگامان بود، اما پس از پیروزی انقلاب اسلامی ممنوع‌الکار شد و این محدودیت تا سال 1372 ادامه پیدا کرد.

فرهاد مهراد طی همکاری با بزرگان عرصه موسیقی آثار با اهمیتی را تولید کرد که «مرد تنها»، «جمعه»، «آیینه‌ها»، «خسته»، «اسیر شب»، «هفته خاکستری»، «گنجشکک اشی مشی»، «کودکانه»، «سقف»، «آوار»، «وحدت»، «نجواها»، «کوچ بنفشه‌ها»، «برف»، «مرغ سحر»، «گل یخ»، «شب تیره» از بقیه مطرح‌ترند.

برخی از بزرگان موسیقی ایرانی درباره فرهاد و آثار او نظر داده‌اند. بابک بیات (آهنگساز و نوازنده ایرانی) فرهاد را فردی درون‌گرا می‌دانست که جایگاه خود را در موسیقی ما پیدا کرده بود. بیات درباره فرهاد گفته بود: « فرهاد متعلق به قشر خاصی از مردم بود. او متعلق به قشر تحصیلکرده و روشنفکر جامعه آن روز و امروز ماست.»

تورج شعبانخانی (خواننده و آهنگساز)  نیز درباره فرهاد گفته است: « عقاید فرهاد را خیلی می‌پسندیدم، فرهاد یک هنرمند بالفطره بود، اگر کسی ۱۰ دقیقه پیش او می‌نشست و با او حرف می‌زد، می‌فهمید که اصلاً متعلق به این دنیا نیست. آدم خاصی بود، ساعت چهار نیمه شب گیتار دست می‌گرفت و آواز می‌خواند. بعد از مرگ فرهاد حس کردم که نوبت ما هم می‌رسد. فرهاد برای نسل ما الگوی شاخصی بود. پس از او دیگر بازگشت به شیوه‌های پیشین ممکن نبود.»

اسماعیل خویی (نویسنده و شاعر معاصر) نیز درباره فرهاد اینگونه نظر داده است: «فرهاد هاله‌ای بود از تفکری اجتماعی که در شخصیت و خوانندگی او شکل گرفته بود. همه ما او را به عنوان یک خواننده اجتماعی می‌شناسیم نه فردی که تنها برای سرگرم کردن و لذت هنری بخشیدن به مردم و کسب درآمد بیشتر خوانده باشد. صدای فرهاد از آن جنس صداهایی است که شما به هیچ عنوان نمی‌توانید آن را با صدای دیگری اشتباه بگیرید.»

فریدون شهبازیان (آهنگساز و موسیقیدان معاصر) نیز درباره فرهاد گفته است: «باید سال‌ها بگذرد تا بتوان به تعریفی از سبک خوانندگی او دست پیدا کرد. ایشان به جز سلیقه خوبش در انتخاب اشعار، بسیار خوب و قابل تأمل و تفکر در انتخاب موسیقی مناسب که حال و هوای صدای خودش را هم داشته باشد تبحر داشت. شاید بتوان گفت اجرای او به نوعی بود که خواننده دیگری نمی‌توانست مانند او آن ترانه‌ها را اجرا کند. از نظر دکلماسیون واقعاً بی نظیر بود و شما وقتی صدایش را می‌شنیدید می‌فهمیدید که هر واژه از شعرش و هر مصراعی که می‌خواند کاملاً با مفهوم بیان می‌شود، به شکلی که معنای تلفیقی آن بی اثر نبود. شاید سال‌ها بگذرد تا بتوانیم برای سبک او تعریفی داشته باشیم اما اگر از من بپرسید می‌گویم سبک او سبک رمانتیک بود.

فرهاد مهراد پس از انتشار آخرین آلبومش با نام «برف» که سال‌ها پس از آلبوم «وحدت» تولید شده بود، قصد تولید و انتشار «آمین»  را داشت که مجموعه‌ای بود از قطعاتی با زبان‌ و ترانه‌ها دیگر کشورها، اما بیماری این فرصت را به او نداد. فرهاد به بیماری هپاتیت سی مبتلا بود و از سال 1378 بیماری‌اش شدت پیدا کرد و در نهایت در نهم شهریور همان سال در سن 59 سالگی درگذشت و سیزدهم شهریورماه در گورستان «تیه» پاریس به خاک سپرده شد. روحش شاد و یادش گرامی بود.

آهنگ «وحدت» با صدای فرهاد مهراد؛

«یه شب مهتاب» باصدای فرهاد مهراد؛

«مرغ سحر» با صدای فرهاد مهراد؛