ماجرای عجیب رضا یزدانی و تیم ملی کشتی؛ خداحافظی با طعم فیتیله پیچ
قهرمان کشتی آزاد کشورمان این روزها شرایط خاصی پیش روی خودش دارد و باید یک تصمیم مهم در زندگی ورزشی خود بگیرد.
به گزارش ایلنا، تیم ملی کشتی آزاد برای باز شدن برخی گره‌های خود در ترکیب اعزامی به مسابقات جهانی راهی مسابقات بین‌المللی گرجستان شد؛ مسابقاتی که از اهمیت بسیار زیادی برای کادر فنی تیم ملی برخوردار است چراکه باید با حضور در این مسابقات تیم خود را کاملاً برای رقابت‌های جهانی شناسایی کند.
یکی از اوزانی که برای مربیان تیم ملی خیلی مهم است، وزن 97کیلوگرم است؛ جایی که رضا یزدانی حضور دارد؛ مرد پرآوازه کشتی ایران و کاپیتان تیم ملی ایران که قرار بود با رسیدن به مسابقات جهانی قزاقستان خداحافظی آبرومندانه‌ای با کشتی داشته باشد اما ظاهراً او به این جهانی هم نمی‌رسد.
غلامرضا محمدی، رضا یزدانی را بعد از چند سال دوری از کشتی به تیم ملی برگرداند و همه‌جوره هم از یزدانی حمایت کرد تا این کشتی‌گیر شایسته ایران که در سال‌های گذشته بارها مورد بی‌مهری کادر فنی سابق تیم ملی قرار گرفته بود، بتواند با کسب یک مدال جهانی و حتی المپیک خداحافظی شایسته‌ای را با تیم ملی داشته باشد.
به همین دلیل غلامرضا محمدی بلافاصله بعد از انتخابش به‌عنوان سرمربی هم رضا یزدانی و هم مهدی تقوی را به اردوی تیم ملی دعوت کرد که البته مهدی تقوی بعد از مدتی احساس کرد نمی‌تواند زیر تمرینات پرفشار کار خود را پیش ببرد به همین دلیل هم تصمیم گرفت در اردوی تیم ملی دیگر حاضر نشود، اما رضا یزدانی در اردو ماند و با نظر کادر فنی به مسابقات مهم دانکلوف هم اعزام شد و بعد در قهرمانی آسیا هم کشتی گرفت که به‌نظر می‌آمد او گام‌به‌گام رو به جلو حرکت می‌کند اما حالا مدتی است که این حرکت رو به جلوی یزدانی متوقف شده است. خودش مدعی است قبل از انتخابی دچار مصدومیت شده بود و به احترام کادر فنی کشتی گرفت اما به‌نظر می‌آید رضا یزدانی آن انگیزه و تلاش قبلی خود را از دست داده است و دیگر مثل ماه‌های پیش تمرین نمی‌کند.
یزدانی الآن مدت زیادی است که فقط روی تردمیل در حال دویدن است و شاید بتوان گفت از قبل از انتخابی تیم ملی تا الآن او حتی یک تمرین کشتی موفق هم نداشته است. با این وجود غلامرضا محمدی به‌عنوان سرمربی تیم ملی می‌خواهد در کنار رضا یزدانی، کاپیتان چهارمداله کشتی ایران باشد و به هر قیمتی او به جهانی برسد، اما لازمه این کار حضور موفقیت‌آمیز یزدانی در گرجستان است؛ تورنمنتی که یزدانی معتقد است از شرایط لازم برای کشتی گرفتن در گرجستان برخوردار نیست و نباید به این مسابقات اعزام شود.
یزدانی از سه‌شنبه‌شب که قرار بود تیم به گرجستان اعزام شود با کادر فنی در حال مذاکره برای اعزام نشدن به مسابقات تفلیس بود، اما کادر فنی هم اصرار داشت یزدانی اگر نیاید باید نامه مکتوب بدهد و بعد کادر فنی درباره دلیل غیبت این کشتی‌گیر تصمیم‌گیری کند. رضا یزدانی در آخرین روزهای دوران قهرمانی خود قرار دارد؛ دورانی که او با کسب چهار مدال خوشرنگ آن را رقم زده و شاید اگر بدرفتاری‌ها با او نبود الآن رضا یزدانی 6 الی 7 مدال مهم در مسابقات جهانی و حتی المپیک کسب کرده بود.
شاید اگر نگاه به یزدانی خوب بود الآن او با چهار طلای بازی‌های آسیایی یک رکورد مهم را در اختیار داشت اما متأسفانه چنین اتفاقاتی رخ نداد که در بخش عمده‌ای از این اتفاقات خود رضا یزدانی هم مقصر نبود. رضا در بازی‌های المپیک 2012، آن هم در شرایطی که در همان دور نخست گادیسوف نامدار که سخت‌ترین حریف او بود را شکست داد و در یک‌قدمی مدال طلای مسلم قرار داشت، مصدوم شد و از دور مسابقات کنار رفت. بعد از المپیک لندن اختلاف نظر زیادی بین مربیان تیم ملی و یزدانی به‌وجود آمد.
پای یزدانی در گچ بود اما مربیان تیم ملی می‌گفتند باید در جام تختی کشتی بگیرد! هر چند رضا با همان وضعیت سخت به تیم ملی رسید و طلای جهان در سال 2013 را هم کسب کرد. برای المپیک ریو هم کادر فنی به بهانه برگزاری انتخابی تیم ملی او را از اردو خارج کرد که در همین بیرون بودن از اردو او به‌شدت مصدوم شد اما همان مربیانی که می‌گفتند یزدانی باید در انتخابی شایستگی‌اش را ثابت کند، در نهایت تشخیص دادند یزدانی با آشیل پاره که راه رفتن برای او سخت بود، از بقیه بهتر است و باید به ریو اعزام شود.
اعزام رضا یزدانی به مسابقات با پای مصدوم در نهایت منجر به شکستش شد و در نهایت بدون مدال از المپیک برگشت. بعد از بازگشت، یزدانی راهی آلمان شد و پایش را جراحی کرد اما این‌بار دیگر مربیان تیم ملی به او اعتقاد نداشتند! رضا می‌خواست به بازی‌های آسیایی اعزام شود و برای چهارمین‌بار مدال طلای خود را در این بازی‌ها کسب کند اما کادر فنی به بهانه‌های مختلف مانع شد و در نهایت هم یزدانی از تیم ملی دور ماند.
در واقع قصه عجیبی بود؛ رضا وقتی سالم بود مربیان تیم ملی به او اعتقاد نداشتند و وقتی مصدوم بود مربیان تیم ملی اصرار به بازگشت او به روی تشک داشتند. به هر شکل این روزها برای یزدانی گذشته و دیگر فرصت بازگشت برای جبران آن وجود ندارد. حال یک راه مقابل رضا وجود دارد و آن استفاده از یک فرصت باقی‌مانده است.
یزدانی باید در جهانی کشتی بگیرد و با مدال این مسابقات برای همیشه از دنیای قهرمانی خداحافظی کند. او با نرفتن به گرجستان نشان داد باز هم مقابل کادر فنی ایستاده است. آن هم کسی که همه تلاش خود را برای خداحافظی آبرومندانه این کشتی‌گیر خرج کرده است.
رضا یزدانی وقتی در ریو با آشیل پاره کشتی گرفت حتماً اینجا هم می‌تواند با هر مصدومیتی کشتی بگیرد، به شرطی که خودش بخواهد اما اگر نمی‌‌خواهد بگیرد همین الآن باید از تیم کنار برود چراکه دیگر جامعه کشتی تحمل دیدن یک باخت دیگر از این کشتی‌گیر را ندارد. هر چند به‌نظر می‌رسد با نرفتن یزدانی به گرجستان این کشتی‌گیر دیگر جایی در برنامه‌های کادر فنی ندارد.
