ایلنا گزارش می‌دهد؛
سایه سنگین جدایی متانیر از برق منطقهای تهران، بر سر کارگران است/ امنیت شغلی میخواهیم
شرکت مهندسی تعمیرات انتقال نیروی تهران بین ۱۲۰۰ تا ۱۳۰۰ نیرو دارد. آنها حالا نگرانِ امنیتِ شغلیِ خود و تکه تکه شدن «متانیر» در دست رقبا هستند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، قصه از اینجا شروع شد: شرکتی که مسئول تعمیرات و نگهداری شبکه برق منطقهای تهران بود، سال ۷۷ در قالب اجرای سیاست‌های خصوصی‌سازی از بدنه جدا شد. در واقع شرکتی که امور مهم برق شهری را تا رساندن به شبکه توزیع مدیریت می‌کرد، واگذار شد؛ نه شرکتی پیش پا افتاده که شاید بود و نبودش احساس نشود.
به هر شکل، دولت وقت (دولت اول سیدمحمد خاتمی) بهتر آن دید که این واگذاری انجام شود و شرکتی به نام «متانیر» (شرکت مهندسی تعمیرات انتقال نیروی تهران) ایجاد شود. از همان زمان سهامداران آمدند و بر سر سفره نشستند؛ سهامدارانِ دولتی و غیردولتی.
سهامداران هم توقعات خود را دارند. به همین خاطر نمی‌توان کاملا متانیر را خصوصی دانست و شاید همان تعبیری که «حسن روحانی» رئیس‌جمهور به کار می‌گیرد، مناسب‌تر باشد: خصولتی (خصوصی و دولتی).
به هر ترتیب متانیر با حدود ۷۰۰ کارگر از بدنه برق منطقهای تهران جدا شد و کار خود را آغاز کرد. متانیر از همان زمان انحصار تعمیر و نگهداری شبکه برق را در استان تهران در دست داشت و چون حمایت وزارت نیروی وقت را با خود داشت، غمی هم از بابت حضور رقبا نداشت؛ اما حالا چندی است که روزگار روی دیگری به متانیر نشان داده است. رقبایی پیدا شده‌اند که همگی کارگرانی دارند؛ اما نه به اندازه متانیر.
شرکت مهندسی تعمیرات انتقال نیروی تهران بین ۱۲۰۰ تا ۱۳۰۰ نیرو دارد. آنها حالا نگرانِ امنیتِ شغلیِ خود و تکه تکه شدن متانیر در دست رقبا هستند. تجمع ماه گذشته آنها مقابل شرکت برق منطقهای تهران هم نشانه‌ای بود از این نگرانی‌ها. کارگران متانیر البته حقوق اردیبهشت ماه خود را هم با تاخیر دریافت کرده‌اند؛ اما در این زمینه وضعیت کارگران متانیر بهتر از سایر شرکت‌‌هاست که چند ماه معوقات دارند.
به هر شکل کارگران متانیر امیدوار هستند که وزارت نیرو این شرکت را دریابد و اجازه تشکیل شرکت‌های اقماری حول متانیر را ندهد. در ضمن جدا شدن بخش مخابرات از متانیر، نگرانی از خرد شدن آن را در میان کارگران تشدید کرده است. مدیران شرکت هم در این زمینه با دولت همدل هستند.
کارگران متانیر مدعی هستند که کسانی که متانیر را هدف گرفته‌اند، یک هدف عمده دارند. آنها در شرح این هدف عمده به ایلنا می‌گویند: می‌خواهند کارهای پردرآمد و ساده را به شرکت‌هایِ پیمانکار واگذار کنند و کارهای تخصصی پردردسر شبکه را به ما!
مشکلات متانیر داخلی است
«رسول قسمت» معاون بهرهبرداری شرکت برق منطقهای تهران به عنوان شرکت بالادستی متانیر، اما ادعاهای کارگران و نگرانی‌های آنها را در رابطه با خرد شدن متانیر و سپردن امور تعمیر و نگهداری به شرکت‌های پیمانکاری را رد می‌کند.
او می‌گوید: وابستگی‌ای که کارکنان متانیر درباره آن صحبت می‌کنند، موضوعیت ندارد و بحث‌های داخلی خود شرکت است. نارضایتی مربوط به مسائل داخلی خود شرکت است. ما یک قرارداد تعمیر و نگهداری یکپارچه با متانیر داریم. شرکت شبکه برق منطقهای تهران بیش از ۳۱۰ پست فشارقوی دارد که شبکه انتقال و فوق توزیع سه استان تهران، قم و البرز را شامل می‌شود. این آمار حجم و عظمت کار واگذار‌شده به متانیر را نشان می‌دهد.
وی می‌افزاید: پست‌ها، خطوط کابل‌های فشارقوی و... به رسیدگی، تعمیرات و سرویس سالانه نیاز دارند که همه در قالب یک قرارداد یکپارچه با متانیر، به این شرکت واگذار شده‌اند.
قسمت، تقصیرها را بر گردن مشکلات داخلی متانیر می‌اندازد: باید سیاست‌گذاری داخلی و مشکلات داخلی را حل‌و‌فصل کنند. پرسنل متانیر دنبال امنیت شغلی هستند. امنیت شغلی در یک شرکت خصوصی باید توسط مسئولان شرکت ایجاد شود. در شرایط اقتصادی فعلی و وضعیت کار، به‌‌ویژه در صنعت برق که مشکلات خاصی دارد، تأمین امنیت شغلی کار بسیار دشواری است. در این شرایط، سیاست‌گذاری مسئولان شرکت می‌تواند امنیت شغلی برای پرسنل ایجاد کند.
معاون بهرهبرداری شرکت برق منطقهای تهران به نامه‌ای هم اشاره می‌کند که فلاح، مدیرعامل شرکت متانیر نوشته است. موضوع نامه هم هشدار به مدیرعامل است. هشداری که متوجه عواقب اعتصاب کارگران آن برای متانیر است.
در این نامه آمده است: این حرکت (اعتصاب کارگران) نقض صریح قرارداد تعمیر و نگهداری فی‌مابین بوده و مقتضی است در اسرع وقت نسبت به رفع مشکلات ایجاد شده اقدام گردد. در غیر این صورت مسئولیت هرگونه تبعات ناشی از این اقدام برعهده آن شرکت خواهد بود.
هرچند قسمت در این نامه به صراحت قید نکرده است که چه عواقبی در انتظار متانیر خواهد بود اما کارگران اعتقاد دارند که احتمالا منطور حمایت از پیمانکاران دیگر و میدان دادن به آنها در مقابل متانیر است.
اما معاون بهرهبرداری شرکت برق منطقهای تهران می‌گوید: معلوم نیست چگونه نامه من را که به مدیرعامل این شرکت نوشته‌ام، روی سایت آورده‌اند. آنجا هم صراحتا اشاره شده که قراردادی بین دو مجموعه هست که باید مطابق قرارداد، اقدام کنند. مشکلات داخلی را خودشان باید حل‌و‌فصل کنند.
به هرشکل به نظر می‌رسد که شرکت برق منطقهای تهران نمی‌خواهد یا نمی‌تواند بر مشکلات متانیر که از جدایی آن از شرکت برق منطقهای تهران در قالب خصوصی‌سازی نشات می‌گیرد، صحه بگذارد. دم دستی‌ترین توجیه هم همین است: مشکلات داخلی‌تان را حل کنید!
مشکلات داخلی متانیر هرچه باشد در پیوند با مشکلات خارجی آن قرار دارد و باید آنها را در یک مجموعه دید. ضمن اینکه تاکید بر خصوصی بودن آن مشکلی را حل نمی‌کند.
متانیر به ناصواب از برق منطقهای جدا شد
«فرشاد کردی» رئیس شورای اسلامی کار شرکت متانیر و رئیس اتحادیه کارگران صنعت انرژی هم معتقد است که اگر امروز متانیر مشکلاتی دارد به جدایی ناصواب آن از بدنه برق منطقهای استان تهران بازمی‌گردد.
وی با اشاره به جایگاه متانیر، می‌گوید: متانیر با داشتن حدود ۱۳۰۰ کارگر بزرگترین و مهم‌ترین شرکت تعمیرات برق کشور است. از آنجا که متانیر کار تعمیر و نگهداری شبکه را در سه استان تهران، البرز و قم انجام می‌دهد می‌توان گفت که ۲۵ درصد از مجموع شبکه‌‌های برق کشور در دست متانیر است اما آیا به اندازه جایگاهش به آن اهمیت می‌دهند؟
کردی با اشاره به حضور پیمانکاران دیگر در کنار متانیر، می‌افزاید: شرکت‌های اقماری راه انداخته‌‌اند و می‌خواهند شرکت‌های اقماری دیگری را هم راه بی‌اندازد تا از قدرت متانیر کم کنند. در واقع می‌خواهند امور تخصصی را از دست آن خارج کنند. اینکه بزرگترین شرکت تخصصی تعمیرلات و نگهداری برق کشور اینگونه خرد بشود، اصلا برای کارگران آن جالب نیست و تهدید محسوب می‌شود از این رو وزارت نیرو باید در سیاست‌هایش بازنگری کند.
رئیس شورای اسلامی کار شرکت متانیر با بیان اینکه وزارت نیرو در مورد ساماندهی وضعیت قراردادهای تعمیر و نگهداری شبکه پاسخگو نیست، گفت: به آقای «علیرضا محجوب» رئیس فراکسیون کارگری مجلس شورای اسلامی در این مورد نامه نوشتیم. ایشان وزیر نیرو را به مجلس فراخواندند و پاسخ خواستند؛ از پاسخ وزیر هم قانع نشدند و این را هم اعلام کردند.
رئیس اتحادیه کارگران صنعت انرژی با بیان اینکه پس از پیگیری مطالبات کارگران متانیر و پیش از نوشتن نامه به محجوب با او برخوردهای نامناسبی شد، گفت: آقای محجوب در مجلس به وزیر نیرو هشدار داد و به صراحت پرسید: چرا با نماینده کارگران در شورای اسلامی کار شرکت متانیر این گونه برخورد شد؟
محجوب با انتقاد از برخوردی که با کردی شده در نطق خود خطاب به وزیر نیرو، گفت: در شرکت متانیر شورایی داریم که وابسته به برق تهران است که متأسفانه برخوردهای نامناسبی با برخی از اعضای شورای برق صورت گرفت در حالی که حق ندارند به این صورت برخورد کنند. باید به کارگر احترام گذاشت و حق و حقوق آن پرداخت شود و مورد احترام واقع شود؛ بنابراین از وزیر نیرو خواهش می‌کنم که نحوه برخورد مدیران و نمایندگان قانونی را پیگیری کرده و اگر کسی حق را مطالبه می کند مورد بی‌حرمتی قرار نگیرد.
رئیس فراکسیون کارگری مجلس شورای اسلامی، در آن جلسه افزود: بنده سوال دارم، به رأی نمی‌گذارم ولی از وزیر نیرو می‌خواهم که حرمت نیروی کار و کارگران حفظ شود؛ لذا اعتراض حق آنها است و نباید بابت مطالبه حق مواخذه شوند. ما حقوق نیروی کار را از دستگاه‌های دولتی مطالبه می‌کنیم. شکایت از نیروی شورای اسلامی کار مرجع دارد؛ حراست حق برخورد ندارد. اعتراض حق نیروی کار است و در فصلِ پیمان‌های دست جمعی قانون کار به این موضوع اشاره شده است.
رئیس شورای اسلامی کار شرکت متانیر در ادامه با بیان اینکه در یک کلام می‌خواهند متانیر را دور بزنند و می‌خواهند بگویند گلایه‌ای از این بابت نباید داشته باشید، گفت: امنیت شغلی حدود ۱۳۰۰ کارگر متانیر در تهدید است. متانیر تخصصی بوده و باید تخصصی بماند. ما میخواهیم که مسئولان برق منطقهای تهران از تهدید متانیر دست بردارند و اجازه دهند که متخصصان شرکت که در سرما و گرما، در ایام عید و غیرعید و در تعطیلات و غیرتعطیلات کار می‌کنند، با خیال راحت به کارشان ادامه دهند. به هرشکل می‌خواهند بگویند که متانیر باید به آنچه میخواهیم راضی باشد و بپذیرد.
ساماندهی پیمانکاران، امنیت شغلی کارگران را به خاطر نیاندازد
در کل ساماندهی وضعیت پیمانکاران برق منطقهای تهران در شرایط فعلی، بسیاری ضروی است؛ به نحوی که به امنیت شغلی کارگران لطمه‌‌ای وارد نشود. وجود ۳۱۰ پست برق فشار قوی بیش در شرکت شبکه برق منطقهای تهران بر این مهم صحه می‌گذارد.
کارگران شرکت متانیر هم بر حفظ امنیت شبکه برق صحه می‌گذارند و آنگونه که خود می‌گویند در روز اعتراض هم هرگز در فکر اخلال در واحد تعمیرات و نگهداری نبوده‌اند. آنها یک خواسته دارند: امنیت شغلی.
گزارش: پیام عابدی
