ماه رمضان و سفره خالی کارگران؛
یادمان باشد که رمضان ماه مهربانی ها وتقرب به درگاه الهی است
رمضان فقط ایام مناجات و روزه داری نیست؛ ایام دستگیری از همنوعان و ایثار و از خودگذشتگی است.
رمضان متعلق به مولای متقیان ؛ علی (ع) است؛ شیرمرد و فاتح خیبر! و همان بود که شب ها گمنام به یاری فقرا می شتافت و...!
رمضان, همه درس وعبرت است؛ اگر تکبر نداشته باشی!
ادعا داریم که بچه مسلمانیم وساعات نسبتا طولانی تشنه وگرسنه روزه داری می کنیم ؛ به امید قبولی طاعات در پیشگاه الهی!
رمضان درسال 1398 هم آمده و ابتدای راه هستیم؛ راهی دشوار و شیرین و خوشا به حال آنانی که از این چشمه زلال الهی سیراب می شوند و از این خرمن توشه ای برمی گیرند وحسرت نمی خورند!
اردیبهشت در پایان راهش است! آیا خبر داریم که کارگران کارخانه هایی که به هر دلیلی از کار بیکارشده اند؛ کجا هستند و در این روزگار بسیار سخت چه می کنند؟
آیا از سرنوشت کارگران نکاچوب اطلاعی داریم؟
بچه مسلمانیم و ادعای نوع دوستی داریم؛ در ماهی که صاحبش شب به شب بر سفره فقرا نان و خرما می گذاشت؛ آیا از سفره خالی کارگران و شرمندگی اشان خبرداریم؟
چرا خودمان را گول می زنیم؟ مسلمانی به گریه کردن در ماتم و نمازخواندن و روزه داری نیست؛ مسلمان یعنی کسی که در همسایگی اش هم کیش او گرسنه سر به بالین نگذارد؛ چه قدر در این وادی طی طریق کرده ایم؟
ای آنانی که برسرسفره های رنگارنگ می نشینید، هیهات که سفره کارگران بیشتر از همیشه خالی است و شما در پیشگاه الهی مسئولیت دارید!
خدایا چنان کن سرانجام کار/تو خشنود باشی و ما رستگار
محمد درخشنده
