استاد علوم سیاسی دانشگاه نیوهمپشایر در گفت‌وگو با ایلنا؛
انتظار ترامپ از کره‌شمالی واقع‌گرایانه نبود/ پیونگ‌یانگ نیروگاه‌های جدیدتر و امن‌تری نسبت به یونگ‌بیون دارد
طرف کره‌ای در نشست هانوی پیشنهاد کرد که نیروگاه اتمی یونگ‌بیون را در عوض برداشته شدن بخشی از تحریم‌ها علیه این کشور تعطیل کند. این‌که پیونگ‌یانگ پیشنهاد تعطیلی این نیروگاه را داده بدان معناست که در جاهای دیگر نیروگاه‌های جدیدتر و امن‌تری دارد.
پروفسور «رابرت ریردون» استاد علوم سیاسی دانشگاه نیوهمپشایر است. او که دانش‌آموخته مطالعات بین‌الملل و علوم سیاسی از دانشگاه کلمبیاست در زمینه سیاست در خاور دور تحقیق می‌کند.
پروفسور «رابرت ریردون» با اشاره به نشست میان «دونالد ترامپ»، رئیس‌جمهوری آمریکا و «کیم جونگ‌اون»، رهبر کره شمالی در هانوی و بی‌نتیجه ماندن آن به خبرنگار ایلنا گفت: نمی‌شود گفت که این نشست یک شکست تمام‌عیار بود. تا اینجای کار، خبری از آزمایش‌های موشکی و هسته‌ای کره‌شمالی و قدرت‌نمایی آمریکا نیست. ترامپ همچنان از کیم ستایش می‌کند و حتی در نشست مطبوعاتی‌اش اعلام می‌کند که رهبر کره شمالی نقشی در مرگ «اوتو وارمبیر»، دانشجوی آمریکایی، که در پیونگ‌یانگ جان خود را از دست داد نداشته است. اگر کره شمالی از نشست هانوی برای حمله به ترامپ استفاده کند رویداد بسیار جالبی خواهد بود، اما تا الان که چنین نشده است. بنابراین تا اینجای کار، اوضاع مشابه زمانی است که پس از نشست سنگاپور شاهدهش بودیم.
پایین آوردن سطح گفت‌وگوها می‌تواند اتفاق مثبتی باشد
استاد علوم سیاسی دانشگاه نیو همپشایر در پاسخ به این پرسش که قدم بعدی برای دو کشور چیست؟ گفت: تا این لحظه، دو طرف می‌خواهند گفت‌وگوها را در سطوح پایین ادامه دهند. شاید این‌که گفت‌وگوها از سطح رئیس‌جمهور و رهبر فاصله بگیرد اتفاق مثبتی باشد. با پایین آوردن سطح گفت‌وگوها، می‌توان به شکلی از دیپلماسی را خلق کرد که مانع چنین پایان‌های ناگهانی شود.
ورود ترامپ به مذاکرات شش‌جانبه دور از ذهن است
وی ادامه داد: شاید پس از دو سال، رئیس‌جمهوری جدید آمریکا بتواند رویکردی چندجانبه به کره‌شمالی داشته باشد. از آنجایی که ترامپ اطمینان بسیاری به مهارت‌های دیپلماتیک خود دارد، بعید به نظر می‌رسد که تن به گفت‌وگوهای شش‌جانبه بدهد.
این استاد دانشگاه اظهار داشت: کشورهای منطقه‌ای آسیا نقش مهمی در این میان ایفا می‌کنند، به‌ویژه چین. باید دید که آیا کیم در راه بازگشت به کره‌شمالی در پکن توقف کرده و با «شی جین‌پینگ»، رئیس‌جمهوری چین، گفت‌وگو می‌کند یا خیر. «شینزو آبه» نخست‌وزیر ژاپن، نیز همچنان به حمایت از ترامپ ادامه خواهد داد. نمونه اخیر آن پیشنهاد نامزدی ترامپ برای جایزه نوبل از سوی آبه بود. این اقدام آشکارا در جهت راضی نگاه داشتن ترامپ صورت گرفته بود.
وی سپس با اشاره به نقشی که کشورهایی چون کره جنوبی می‌توانند پس از نشست هانوی برای بهبود روابط ایفا کنند، گفت: «مون جائه-این»، رئیس‌جمهوری کره جنوبی، جا پای «رو مو هیون»، رئیس‌جمهوری پیشین این کشور گذاشته است و تلاش دارد «سیاست نور خورشید»، را در راستای بهبود روابط فرهنگی و اقتصادی با کره شمالی احیا کند. به گمانم کره جنوبی همچنان تلاش خواهد کرد تا روابط خود را با کره شمالی حسنه کند، مانند اقدام‌هایی عملی برای بازگشایی منطقه صنعتی کائه‌سونگ در مرز میان دو کشور.
پیونگ‌یانگ نیروگاه‌های جدیدتر و امن‌تری نسبت به یونگ‌بیون دارد
رابرت ریردون با اشاره به اظهارات اخیر وزیر خارجه کره‌شمالی در رابطه با تعطیل کردن نیروگاه اتمی یونگ‌بیون و برداشته شدن بخشی از تحریم‌های سازمان ملل گفت: وزارت خارجه کره شمالی پیشتر اعلام کرد که در نشست میان ترامپ و کیم، طرف کره‌ای پیشنهاد کرده که نیروگاه اتمی یونگ‌بیون را در عوض برداشته شدن بخشی از تحریم‌ها علیه این کشور تعطیل کند. نکته اینجاست که این نیروگاه سابقه‌ای طولانی دارد. اگر نظر مرا بخواهید، این‌که پیونگ‌یانگ پیشنهاد تعطیلی این نیروگاه را داده بدان معناست که در جاهای دیگر نیروگاه‌های جدیدتر و امن‌تری دارد.
وی ادامه داد: هر دوطرف درباره علت بی‌نتیجه ماندن گفت‌وگوها با یکدیگر اختلاف‌نظر دارند. راستش، به نظر من واشنگتن و پیونگ‌یانگ شانسی برای موفقیت در این نشست نداشتند. انتظار ترامپ از کره‌شمالی برای پایان دادن تمام‌وکمال به برنامه‌های هسته‌ای‌اش از همان آغاز کار واقع‌گرایانه نبود. توان هسته‌ای برای کره شمالی امری حیاتی است، چراکه از این طریق می‌تواند بر شورای امنیت سازمان ملل فشار آورد، همچنین بر سوریه و چین. چرا باید این قدرت را کنار بگذارد؟
این استاد دانشگاه تصریح کرد: ترامپ در اصل در پی رسیدن به «پیروزی» در سیاست خارجی بود تا خود را به‌عنوان «مذاکره‌کننده کارکشته» نشان دهد و جلسه استعماع «مایکل کوهن» وکیل پیشینش را در مجلس نمایندگان بی‌اهمیت جلوه دهد. با این حال، اگر ترامپ تلاش می‌کرد این توافق ناتمام را به جلو ببرد، بی‌تردید بسیاری از مشاوران سیاسی‌اش استعفا می‌دادند.
گفت‌وگو از: کامران برادران
