عضو هیات انتخاب جشنواره پویانمایی تهران مطرح کرد:
فاصله ما با دیگر کشورها در صنعت انیمیشن مشهود است
امید خوش نظر معتقد است که کیفیت آثار ایرانی در بخش انیمیشن باید ارتقا یابد و فاصله ما با دیگر کشورها مشهود است.
امید خوش‌نظر (عضو هیات انتخاب یازدهمین جشنواره بین‌المللی پویانمایی تهران) درباره کیفیت آثار ایرانی این جشنواره به خبرنگار ایلنا گفت: در جریان انتخاب آثار برتر بخش دانشجویی یازدهمین جشنواره پویانمایی به این نتیجه رسیدم که جا دارد کیفیت آثار ایرانی ارتقا یابد و فاصله ما با دیگر کشورها مشهود بود که به زعم من این تفاوت نشان از آن دارد که در حوزه آکادمیک فاصله محسوسی با دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی معتبر در این حوزه داریم.
وی اشاره کرد: این نقد معطوف به تمامی آثار نبود و خوشبختانه آثار خوب هم در این بخش داوری کردیم، اما با درنظر گرفتن نسبت‌های آماری این تفاوت دیده می‌شد. این در حالی است که در بخش آثار حرفه‌ای کارهایی وجود داشت که برای ورود آنها به بخش بین‌الملل چالشی نداشتیم.
عضو پیوسته انجمن فیلمسازان انیمیشن بین‌الملل افزود: پیشنهاد من به دانشجویان حوزه انیمیشن این است که حتماً در اکران‌ها حضور داشته باشند و آثار متفاوت بخش‌های مختلف را تماشا کنند.
این مدرس دانشگاه با اشاره به کمتر شدن آثار ایرانی شرکت‌کننده در این جشنواره گفت: اگرچه تعداد آثار نسبت به دوره‌های قبل کمتر بود، اما می‌توانیم به کیفیت خوب آنها نسبت به دوره قبل اشاره کنیم. تکنیک‌های زیادی در این دوره داوری شدند و تیم انتخاب تلاش کرد تا تناسب را در این انتخاب رعایت کند تا تمامی تکنیک‌ها امکان نمایش در جشنواره را داشته باشند.
وی از پیشرفت چشم‌گیر آثار حرفه‌ای ایرانی با تکنیک دوبعدی خبر داد و افزود: اگرچه در تمام این سال‌ها انیماتورهای ایرانی نیز به سمت تکنیک سه بعدی رفته‌اند اما حضور فیلمسازان جدید که تلاش دارند بعد هنری را از آثار خود حذف نکنند در آثار این دوره قابل ارزیابی بود و این تلاش منجر به خلق آثار موفقی با تکنیک دوبعدی شده بود.
خوش نظر اگرچه سطح کیفی آثار ایرانی را قابل قدردانی دانست، با این حال نفوذ نگاه‌های چندلایه و تغییرات فرم‌های روایی در این تولیدات را مناسب ندانست.
این هنرمند در این باره توضیح داد: وارد کردن عناصر دراماتیک و فرآیندهای پیچیده در زیرلایه‌های اثر سبب می‌شود تا آثار از لحاظ روایی کامل نباشند. گاهی می‌بینیم که نگاه هنرمندانه در خلق اثر تنها به پیچیده کردن مساله منجر شده است و فرم روایی، غلیط و نامفهوم است و حرف اصلی اثر به گوشه‌ای رانده شده است.
این نویسنده و کارگردان در پایان پیشنهاد کرد: یک اثر مناسب، روایت شفاف و روان دارد و ابتدا روایت اصلی را نقل می‌کند. ما با بررسی‌های خود با آثاری روبرو شدیم که از لحاظ کیفی خوب بودند اما در حوزه روایت مشکلاتی داشتند که سبب شد این آثار امتیاز کمتری بگیرند.
