عباس اورنگ:
مدیران تامین اجتماعی سیاهچاله‌های سازمانی را جدی بگیرند/ثبات مدیریتی یک آفت است
یک کارشناس تامین اجتماعی و استاد دانشگاه در رشته رفتار سازمان بر این باور است که مدیریت سازمان تامین اجتماعی باید با ایجاد تغییرات مثبت در سازمان با سیاهچاله‌های مدیریتی مقابله کند.
«عباس اورنگ» در گفتگو با خبرنگار ایلنا، با انتقاد از مادام‌العمر شدن حضور عده‌ای بر صندلی‌های مدیریتی، گفت: بر این باور هستم که تغییرات مثبت در سازمان تامین اجتماعی می‌تواند منشا خیر و و تحول بنیادین در نظام مدیریتی آن باشد؛ چراکه ما چه بخواهیم و چه نخواهیم در هر سازمانی یک سیاه‌چاله داریم. سیاهچاله‌ها موضوعاتی هستند که دست و پای مدیران را می‌بندند و بیشتر از آنکه آنها را به متن هل دهند به حاشیه هل می‌دهند. در کل سیاهچاله‌های سازمانی سبب گرفتاری و دست و پا زدن در روزمرگی می‌شوند؛ به نحوی که تغییرات مدیریتی به دست فراموشی سپرده می‌شود.
وی با بیان اینکه البته مدیران سازمان تامین اجتماعی در سال‌های گذشته درگیر بحث‌های مربوط به منابع و مصارف سازمان، طرح تحول نظام سلامت و انتقال منابع درمان سازمان تامین اجتماعی بودند، گفت: این بحث‌های حیاتی مانع از آن شد که با حواشی سیاهچاله‌های سازمان مقابله شود. به بیان دیگر ما نتوانستیم که به الزام تغییر مدیران در سازمان تامین اجتماعی بپردازیم. به هر شکل در این سال‌ها نمایندگان مجلس برای انتصاب برخی مدیران همسو با خود در سازمان تامین اجتماعی فشار می‌آوردند.
این استاد دانشگاه در رشته رفتار سازمانی با بیان اینکه اگر مدیریت جدید سازمان می‌خواهد پس از این دو سال نام خود را ماندگار کند و اثری مثبت برجای بگذارد لاجرم باید تن به تغییرات مثبت بدهد، گفت: زمان برای اجرای تمهیدات لازم کم است. پس باید تیم جدید را آرایش کنیم. البته اگر همین نیروها توانمند هستند. می‌توان از آنها استفاده کرد اما نه در یک پست که در پست‌های دیگر؛ چراکه یک مدیران هم مانند کارکنان دچار روزمرگی می‌شوند و نمی‌توانند در بلندمدت اثربخشی داشته باشند.
وی با تاکید بر اینکه ثبات مدیریتی یک آفت است، میافزاید: برای اینکه کارها را سرعت ببخشیم نیاز به تحول داریم. اساسا در نظامات سازمان از این صحبت می‌کنیم که عمر مفید یک مدیر سه سال است و این فرد پس از سه سال حق ندارد در یکجا بماند. مدیری که بداند پس از سه سال یا چهار سال ماندنی است، دیگر انگیزه‌ای برای "خدمت" ندارد. این در شرایطی است که اگر من مدیر بدانم سه سال دیگر نیستم، می‌توانم آثار مثبتی را بر جای بگذارم.
این کارشناس تامین اجتماعی با بیان اینکه بحث ما حذف کسی نیست، گفت: برخی می‌گویند "تغییرات مثبت" به معنای کنار گذاشتن نگاه حذفی و خوشبین بودن است، اما من چنین تفسیری را ندارم. درست است که به دنبال حذف شخص خاصی نیستیم اما تغییرات مثبت به این معنی نیست که نگاه حذفی خود را کنار بگذاریم؛ چراکه کسی که باید برود روزی به خاطر اشتباهات خود یا هر چیز دیگری می‌رود اما ما که نمی‌توانیم تا آن روز صبر کنیم و بگوییم آقای... تا روز رفتن که معلوم نیست چه زمانی است، بمان و صفا کن!
اورنگ افزود: زمانی که کارمندان یک مدیر را دائم ببینند، خسته می‌شوند. این مدیر به هر حال با یک عده‌ای زاویه دارد و با رفتنش این زوایا برداشته می‌شود و کارکنان انرژی بیشتری را مصروف کار می‌دارند. در کل اگر افراد زیاد در جایی بمانند به آن مقام و صندلی مالکیت مادی و معنوی پیدا می‌کنند. این فرد فکر می‌کند که آن کارمندان، آن مقام، آن صندلی مال اوست و کسی نباید در کارش دخالت کند. این روال سیستم را فرتوت و مضمحل می‌کند و در مسیر دیکتاتوری قرار می‌دهد. فرد دیکتاتور فکر می‌کند که همه کارمندان باید به او چشم بگویند.
این استاد دانشگاه در رشته رفتار سازمانی با بیان اینکه سکون بیش از حد پیامدهای منفی و ناگواری برای یک سیستم دارد، میافزاید: شما حتی اگر بهترین منظره را جلوی چشمانتان داشته باشید اما آن را هرس و پیرایش نکنید به مرور دلمرده می‌شوید. انتظار ما کارشناسان تامین اجتماعی این است که که آقای بندپی چه در مقام سرپرست و چه در مقام و چه در مقام مدیرعامل سیاهچاله‌های سازمانی را جدی بگیرد.
