مروری بر زندگی مجسمه‌سازی که تمام ایده‌هایش به بن‌بست رسیده است
مهسا نعمتی، کارگردان نمایش «خدانگهدار آقا» که درباره یک هنرمند معروف مجسمه‌سازی است که دیگر توانایی خلق آثار هنری شاخص مثل قبل را ندارد، می‌گوید: دوست داشتم به آدم‌های اطرافم بگویم زندگی در گذر زمان چه تغییری در رفتارهای ما به وجود می‌آورد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، «خدانگهدار آقا» که براساس متنی از هنریک ایبسن و با طراحی و کارگردانی مهسا نعمتی این روزها در سالن استاد انتظامی خانه هنرمندان روی صحنه رفته، درباره استاد روبک، یک هنرمند معروف مجسمه‌سازی است که دیگر توانایی خلق آثار هنری شاخص مثل قبل را ندارد و تمام ایده‌هایش به بن‌بست رسیده است. او همچنین در زندگی شخصی‌اش هم با همسرش دچار مشکل شده است. اما در یک روز با برگشتن یک دوست قدیمی همه چیز دگرگون می‌شود و او که برای ادامه مسیر هنری‌اش حاضر به همه کار است، بر سر دوراهی سختی قرار می‌گیرد.
نعمتی درباره رویکردش به متن و ایرانیزه کردن آن گفت: این نمایشنامه ایبسن را قبلا خوانده بودم و دغدغه اجرایش را داشتم اما وقتی تصمیم به اجرایش گرفتم، دوباره شروع به خواندنش کردم و این‌بار قسمتی از متن برایم پررنگ شد که دفعه‌های قبل اینطور نبود. شاید به خاطر شرایطی که خودم دغدغه‌اش را داشتم.
کارگردان نمایش «خدانگهدار آقا» با اشاره به مساله‌ای که در این نمایش برای او اهمیت داشت، ادامه داد: روابط انسانی آدم‌ها و روزمرگی زندگی در این نمایشنامه برایم مهم بود؛ اینکه زندگی در گذر زمان چه تغییری در رفتارهای ما به وجود می‌آورد. در روند زندگی ممکن است خیلی چیزها تغییر شکل داده، تکراری شود و زود از آن خسته شده و یا به آن عادت کنیم. نمی‌دانم این خوب است یا بد اما دوست داشتم آدم‌های اطرافم را از این واقعیت‌ها آگاه کنم که زندگی دارد با ما این کار را می‌کند و بگویم فقط بدانید که چه اتفاقی دارد برایمان رخ می‌دهد.
نعمتی با اشاره به زمانی که روی بازنویسی متن صرف کرده، گفت: در چندین لایه بازنویسی شد و هنگام در تمرین‌ها هم این اتفاق می‌افتاد.
او ادامه داد: کاری که کردیم این بود که ویژگی‌های همه کاراکترهای متن را با توجه به دانش خودمان درآوردیم و آنها را به‌صورت خیلی دقیق برای خودمان مشخص کردیم. در تمرین‌ها هم سعی کردیم این ویژگی‌ها را به بازیگرها انتقال دهیم. چون کار رئالیستی است خیلی مهم بود که بازیگران کاراکترشان را بشناسند و برای همین در طول تمرین پروسه بازنویسی کامل‌تر می‌شد.
نعمتی همچنین یادآور شد: خیلی دوست داشتم «خدانگهدار آقا» بازی‌های خیلی روانی داشته باشد و تماشاگر حس نکند تئاتری می‌بیند که بازیگرهایش دارند به شکل خاصی حتی دیالوگ می‌گویند. دوست داشتم خیلی به روایت زندگی نزدیک باشد تا تماشاگر حس کند وارد زندگی واقعی این کاراکترها شده است. بازیگران روی این قضیه خیلی کار کردند تا بتوانند تمام ابعاد داستان را دربیاورند.
نعمتی باتوجه به خط اصلی داستان و ارتباط آن با زندگی واقعی یک هنرمند گفت: من فکر می‌کنم یک هنرمند جاافتاده‌ای که به سطح قابل قبولی هم در کارش رسیده و سنی هم از او گذشته نمی‌توند آدم خوشحالی باشد. چون به جایگاهی رسیده که دیگر خیلی چیزها را زودتر می‌فهمد حتی پیش از آنکه برایش اتفاق بیفتد یا اطرافیانش بفهمند. این باعث می‌شود که هرچه جلوتر برود تنهاتر هم بشود. این چیزی است که من با توجه به تجربه شخصی خودم از زندگی اطرافیانم و هنرمندانی که شناخته‌ام احساس کرده‌ام حالا اینکه چقدر درست باشد را نمی‌دانم.
او ادامه داد: فکر می‌کنم این اتفاق ممکن است برای هر هنرمندی در هر مقطع زمانی رخ دهد و شاید حتی برای هر آدمی در هر شغل دیگری. به اعتقاد من وقتی هنرمندی نتواند کار کند و به بن‌بست برسد بعد از دوره سختی که در این بن‌بست می‌گذراند اتفاقا قرار است یک تولید بزرگتری داشته باشد؛ اما باید این دوره گذرانده شود.
رضا شیخ انصاری، ساناز طاری، محمدرضا آبانگاه و آوا گنجی (به ترتیب ورود به صحنه) بایگران نمایش «خدانگهدار آقا» به کارگردانی مهسا نعمتی هستند که تا 24 اسفند در خانه هنرمندان اجرا می‌شود.
