بازیگر فیلم کوتاه «بیریختی» مطرح کرد؛
زندگی در نقشهای مختلف جذابترین کار دنیاست/ تجربه بازی در فیلم کوتاه
بازیگر فیلم کوتاه «بی ریختی» معتقد است زندگی کردن در قالب نقشهای سینمایی یکی از بی نظیرترین تجربهها است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، میلاد کفایی بازیگر جوان فیلم کوتاه «بی ریختی» که در بسته فیلمهای کوتاه «وضعیت قرمز» در سینماهای هنروتجربه روی پرده است، متولد ۱۹ بهمن ۱۳۷۱ در تهران و دانش آموخته هنرستان سینماگران جوان در رشته نمایش و دارای مدرک کارشناسی بازیگری از دانشگاه هنر است. این بازیگر جوان در جشنواره تئاتر دانشجویی لوح تقدیر بازیگری برای نمایش مونولوگ «از هارولد پینتر» را دریافت کرده است.
به بهانه اکران فیلم کوتاه «بی ریختی» با این بازیگر جوان گفتگویی داشتیم که در ادامه آن را میخوانید:
درباره ایفای نقش در فیلم کوتاه «بی ریختی» و کاراکتری که در این فیلم ایفا کردید، توضیح دهید؛ این نقش نسبت به دیگر نقشهایی که بازی کردهاید، چه تفاوتهایی داشت؟
کاراکتر کیوان در «بی ریختی» شخصیتی کاملا منحصر به فرد بود و برای منِ بازیگر وجوه مختلف و چالش زیادی داشت، چون هم کاراکتر پیچیده بود و علاوه بر این فوق العاده مرموز و دو وجهی بود. این موضوع برای من اولین چالش به کیوان رسیدن و به شخصیت معتادی بود که به سمت تیپ شدن نرود و باید برای چیدمان خلاقانه نقشه ذهنی خود کاراکتری تصمیم گیرنده و هوشیار باشد؛ پس باید به درون ذهن کاراکترم هم نفوذ میکردم و برایش هدف ذهنی، خُلقیات رفتاری و ظاهری و حتی نقطه ضعف و هر آنچه که در درون هر انسان است و ما آن را به سادگی نمیتوانیم ببینیم، هم میساختم.
این هدف در خلق کاراکتر «کیوان» ملزم به داشتن حافظه عاطفی، دیداری و ذهنی و حتی تمرینات میدانی با همان شمایل اصلی کاراکتر در اجتماع بود که با اعتماد محمد رحمتی کارگردان فیلم و شناخت دقیق او از خود من و شخصیتی که نوشته بود، این مسیر را برایم ملموستر و هدفمندتر کرد.
آیا یک بازیگر میتواند به نوعی در رسیدن فیلم به جایگاهی ویژه کمک کند؟ نقش خودتان را زمانی که در حال بازی در فیلم کوتاه «بی ریختی» بودید، چقدر موثر میدانستید؟
به اعتقاد من در کلیت ساختار فیلم شاید بازیگری کمتر یا بیشتر بتواند به جایگاه کلی اثر کمک کند ولی قطعاً اثری که در دقایق پخش آن بیننده را مسحور خود میکند، حاصل دست رنج، چیدمان و نگاه درست عوامل در کنار یکدیگر خواهد بود.
نقش «کیوان» در پیشبرد داستان بسیار موثر بود و امیدوارم توانسته باشم کاراکتر را همانطور که باید و شاید، نمایش داده باشم.
در زمان فیلمبرداری کار، چقدر با کارگردان و چقدر با دیگر عوامل تعامل داشتید؟ تعامل موثر که مثلا سبب تغییر در یک سکانس شود، چطور؟
من با محمد رحمتی (کارگردان فیلم بیریختی) رفاقتی قدیمی دارم و برای چندمین بار در کارهایش بازی میکردم. محمد رحمتی شناخت دقیقی از من دارد و همچنین من از او؛ که این مساله سبب ایجاد شرایطی مملو از اعتماد دو طرفه بین ما میشود و این موضوع برایم بسیار اهمیت داشت که او درک دقیقی از آنچه که نوشته و میخواهد بسازد، دارد. محمد بسیار نویسنده وکارگردان توانا، خلاق و کمال گرایی است، چون او در کارهایش با وجود سختی بسیار، نقشه ذهنی دقیقی از آنچه میخواهد دارد و هیچ مشکلی او را در رسیدن به آنچه که میخواهدف سرد و گمراه نمیکند.
این موضوع من را به عنوان بازیگر خیلی از کیفیت اثر نهایی مطمئن میکند، چراکه او بازیگری را که به او اعتماد داشته باشد و مطمئن شود در مسیر درست شخصیت قرار گرفته، در شرایطی فوق العاده آزاد قرار میدهد و گوشی شنوا برای سوالات و پیشنهادات دارد و هر آنچه که به پیشرفت کار کمک کند، با اشتیاق میپذیرد. قطعا این آزادی، راه خلاقیت را برای بازیگر هموار کرده و سرعتش برای رسیدن به هدف را بالا میبرد.
بازی در فیلم کوتاه را دوست دارید یا مدیومهای دیگر تصویری؟
قطعا کار در فضای کوتاه برایم خیلی دلچسب و پر از تجربه است و این در تمامی مدیومهای نمایشی اجرایی صدق میکند و من به صورت کلی بازیگری و خلق یک کاراکتر را به نحوی که روح، جان و تفکر داشته باشد، دنبال میکنم. به صورت مداوم درصدد خلق هستم و گذشته و آینده شخصیت را میسازم.
من نقش را پدرانه در مسیرش هدایت و سعی میکنم و را شخصی تاثیرگذار و حائز اهمیت و به دور از سلیقه شخصی خودم، با ذهنیت همان کاراکتر تفکر کنم، تصمیم بگیرم و عمل کنم که انسانی جدید در کالبد جسمی میلاد کفایی به مخاطب جلوه دهم و خود نیز جای دیگری به زندگی بپردازم. این از نظر من جذابترین کار دنیا است.