کاربردهای صنعتی انواع آلیاژهای فولادی
فلزات یکی از مهمترین موادی هستند که در ساخت و ساز انواع محصولات، در صنایع گوناگون مورد استفاده قرار می‌گیرند. خاصیت‌هایی که این مجموعه از عناصر دارند، سبب شده است تا ساخت بسیاری از چیزهایی که ما به طور روزمره با آن‌ها سر و کار داریم، بدون وجود فلز ممکن نباشد.
به نقل از شرکت آرسینکو، فلزات یکی از مهمترین موادی هستند که در ساخت و ساز انواع محصولات، در صنایع گوناگون مورد استفاده قرار می‌گیرند. خاصیت‌هایی که این مجموعه از عناصر دارند، سبب شده است تا ساخت بسیاری از چیزهایی که ما به طور روزمره با آن‌ها سر و کار داریم، بدون وجود فلز ممکن نباشد. حتی منزلی که در آن زندگی می‌کنیم هم بدون وجود فلز، احتمالا ساخته نمی‌شد. فلزات با همه‌ی خاصیت‌های مثبتی که دارند، اما اگر به طور خالص استفاده شوند، توجیه اقتصادی چندانی برای کارفرما نخواهند داشت. برای همین، معمولا فلزات را با عناصر دیگری ترکیب می‌کنند تا علاوه بر کاهش هزینه‌ی تمام‌شده، برخی از ویژگی‌های خاص فلز را نیز تقویت کنند.
در بین فلزات، شاید آهن محبوبترین نوع مورد استفاده باشد. تا حدی که بسیاری در ذهن خود، مفهوم آهن و فلز را مترادف می‌پندارند. دسترسی نسبتا آسان و فرآیند راحت‌تر استخراج نسبت به سایر فلزات مشابه، سبب شده است تا استفاده از آهن، در گستره‌ی وسیعی از صنایع، رواج زیادی داشته باشد. در این بین، آلیاژهایی نیز از این فلز توسعه یافته‌اند که استفاده‌ی بیشتری نسبت به نوع خام آهن دارند. معروفترین آلیاژی که از فلز آهن ساخته می‌شود، فولاد است. اما نکته‌ی جالب اینجاست که با وجود استفاده‌های گسترده‌ای که از این آلیاژ آهنی انجام می‌گیرد، باز هم در بسیاری موارد، مصرف فولاد، به صورت خالص نیست.
شاید مهمترین ویژگی که استفاده از فولاد را نسبت به سایر گزینه‌ها ارجحیت می‌دهد، سختی و مقاومت آن در برابر فشار و ضربه است. اما در کاربردهای صنعتی، نیاز به این دو ویژگی، در مقیاس‌های بالا وجود دارد و در صورتی که بخواهیم صرفا با استفاده از فولاد خام این نیازها را برطرف کنیم، توجیح اقتصادی چندانی نخواهد داشت. از این رو است که با یک گشت و گذار ساده در بازار محصولات فولادی، می‌توانید دریابید که خود فولاد هم دارای آلیاژهای متنوعی است که هر کدام برای شرایط خاص و کاربرد مختلفی ساخته شده‌اند.
اطلاعاتی درباره فولاد CK45
به طور کلی، فولاد را با ترکیب کربن و آهن تولید می‌کنند. افزودن این عنصر سبب می‌شود تا سختی آهن افزایش یافته و مقاومت مورد نیاز، در حجم کمتر به دست آید. اما از آن جایی که استفاده از این آلیاژ آهنی، در همه‌ی صنایع، شرایط یکسانی ندارد، باید تولیدکننده‌ها، نیازهای هر کدام از مشتریان را به صورت جداگانه در نظر گرفته و محصولی تولید کنند که پاسخگوی خواست آنان باشد.
افزایش سختی فولاد، اولین نیازی است که شاید در برخی صنایع و کاربردها، به آن نیاز باشد. برای این کار، اولین گزینه، افزایش میزان کربن به کاررفته در ساخت آلیاژ فولادی است. یکی از آلیاژهایی که با استفاده از این روش ساخته می‌شود، فولاد CK است. این آلیاژ فولادی که خود، در ساخت مقطع‌های فولادی گوناگونی مورد استفاده قرار می‌گیرد، به سختی و مقاومت بالایش در برابر فشار معروف است. البته فرمول واحدی برای ساخت این فولاد وجود ندارد و با کم وزیاد کردن عناصر به کاررفته در آن، می‌توان سختی آن را نیز کم و زیادی کرد. در بازار، می‌توانید محصولات مختلفی با نام فولاد CK45، CK60 و ... پیدا کنید. تفاوت این انواع، در میزان کربن و در نتیجه، سختی فلز است. البته استانداردهای مختفی برای نامگذاری محصولات فولاد وجود دارد. علاوه بر نام CK45، در صورتی که در جستجوهای خود با نام فولاد 1.1191 هم برخورد کردید، منظور همین محصول است.
به طور کلی استفاده از این فولاد در هر جایی که نیاز به سختی بالا در حجم کم داشته باشیم، توصیه می‌شود. اما اگر قصد داشته باشید به طور خاص کاربردهای آن را بررسی کنید، باید سری به صنایع خودروسازی بزنید. همچنین استفاده از مقاطع فولادی مختلفی که از این فولاد تولید شده‌اند، در ساخت ابزارآلات صنعتی سنگین نیز رواج زیادی دارد.
توضیحاتی در مورد فولاد ST52
دو نوع از پرطرفدار ترین آلیاژ های فولادی ST37 و فولاد ST52 می باشد که کاربرد بسیار وسیعی در صنایع ساختمان‌سازی دارد. با توجه به شرایط خاص محصول تولیدشده در این صنعت، علاوه بر این که نیاز به سختی مشخصی برای تولید محصول داریم، ویژگی‌های دیگری مانند قابلیت کشش‌پذیری نیز مورد نیاز است. برای همین، در تولید آلیاژهای فولادی، با استفاده از ترکیبات مختلف عناصر دیگر، علاوه بر کربن، سعی در ایجاد این ویژگی برای پاسخ به نیاز کاربرانی، مانند صنعت ساختمان دارند.
علاوه بر کربن که پای ثابت آلیاژهای فولادی است، استفاده از عناصری مانند سیلیسیم و منگنز سبب می‌شود تا آلیاژ فولادی خاصیتی ارتجاعی پیدا کند. این موضوع سبب می‌شود تا در صورت وارد شدن فشار به فولاد، سازه خم نشده و به حالت ابتدایی خود بازگردد. این ویژگی، نقش مهمی در جلوگیری از شکستن یا ترک خوردن فولاد دارد. دسته‌ی آلیاژهای ST، در این بخش از آلیاژهای فولادی قرار می‌گیرند. البته این آلیاژها نیز خود دارای انواع مختلفی در بازار هستند.
البته انتخاب از بین آلیاژهای فولادی کار چندان ساده‌ای نیست. برای همین بهتر است پیش از تصمیم به خرید، با متخصصان این حوزه، مشورتی داشته باشید. کارشناسان فروش شرکت آرسینکو، می‌توانند شما عزیزان را در این کار، همراهی کنند.
