کشف مبدأ با زبان زیبایی‌شناسانه در آثار محمدحسین عماد
نمایشگاه آخرین حجم‌های محمدحسین عماد با عنوان «شعاع» در گالری «آریانا پلاس» برگزار شده است. مریم مجد (مدیرگالری آریانا پلاس) به مناسبت این اتفاق، مطلبی را در قالب یادداشت منتشر کرده که در پی می‌آید.
به گزارش خبرنگار ایلنا، مریم مجد (مدیرگالری آریانا پلاس) به مناسبت برگزاری نمایشگاه آخرین حجم‌های محمدحسین عماد با عنوان «شعاع» توضیحاتی را در قالب یادداشت منتشر کرده است:
گالری «آریانا پلاس» به همراه گالری اثر در تاریخ ۱۴ آذر تا ۱۲ دی‌ماه (به مدت یک ماه) آخرین حجم‌های محمدحسین عماد را با عنوان «شعاع» در طبقه اول گالری «آریانا پلاس» نمایش داده‌اند.
در این نمایشگاه، ۹ اثر از جنس چوب و ترکیب چوب و فایبرگلاس که همگی در سه سال گذشته خلق شده‌اند، در معرض دید قرار گرفته‌اند.
محمدحسین عماد در ادامه روند خلاقانه‌اش که بسیار شهودی و در عین حال به طور غیر مستقیم مبتنی بر تفکرات و جهان‌بینی‌اش است، بار دیگر بر تضاد بین پر و خالی، برون و درون، خلاء و ماده، روشنایی و تاریکی و به طور کلی تضاد موجود در اشیاء می‌پردازد. او این بار اما جست‌و‌جوگرانه، در پی مبدأ است، که از دیده پنهان، و بر خلاف ماده، عاری از هر گونه تضاد است.
همانطور که از عنوان نمایش پیدا است، عماد در این مجموعه بر «شعاع» یا همان ردیوس که به لاتین به معنای شعاع نور نیز هست تاکید داشته و بر مفهوم فیزیکی و فلسفی آن و نه لزومن معنای هندسیش تکیه می‌کند. او می‌گوید: «در دایره، شعاع، مرکز را به محیط وصل می‌کند، مثل نوری که به همه جا می‌تابد. پس شعاع نور با شعاع دایره هماهنگ است.» از نظر او انسان همواره به دنبال منشأ است و با نگاه به مبدأ، معنا را جست‌و‌جو می‌کند.
محمدحسین عماد در پی کشف مبدأ، با زبان زیبایی شناسانه خود حجم‌هایش را می‌سازد که در همه جهان‌بینی‌اش مشهود است. آن چه میان آثار به نمایش درآمده مشترک است مفهوم فعال بودن «تهی» است که از پیش نیز در آثار او هویدا بود. تمرکز و کار بر معماری درون چوب به نحوی که بتواند نور را کنترل کند از اساس کار او بوده و زاویه دید انسان و مشخصات فیزیکی‌اش که در نهایت بیننده آنچه او خلق می‌کند است، نیز تاثیری بسزا در شکل و ارایه آثار او دارند.
محمدحسین عماد در سال ۱۳۳۶ در اراک متولد شد و نزدیک به سه دهه است که در تهران کار و زندگی می‌کند. در این مدت او نمایش‌های انفرادی و گروهی بیشماری در ایران و خارج از ایران داشته و جوایز بسیاری را از آن خود کرده است. همچنین برخی از آثار او در تهران و چند شهر دیگر ایران در فضای عمومی نصب شده‌اند. او همچنین در سال‌های فعالیت حرفه‌ای خود مدرس دانشگاه هنر تهران بوده و شاگردان بسیاری را در زمینه مجسمه‌سازی بطور خصوصی و دانشگاهی تربیت کرده است.
