کارگرانی که از حداقل‌ها محروم هستند/ بهره‌کشی کارفرمایان کانادایی از کارگران بنگلادشی
کارفرمایان کانادایی، کارگران صنعت پوشاک بنگلادش را مورد بهره‌کشی قرار داده‌اند.
به گزارش خبرنگار ایلنا به نقل از صندوق حمایت از بشر ""Steelworkers، این صندوق حمایتی در آخرین گزارش خود به بررسی وضعیت کارگران صنعت پوشاک در بنگلادش پرداخته است. بر اساس آمار و اطلاعات منشتر شده، کارگران صنعت پوشاک از حداقل سن قانونی کار و حداقل دستمزد محروم هستند. همچنین شرایط زندگی و معیشتی این گروه شغلی به هیچ وجه مناسب نیست. زنان بخش اعظمی از کارگران صنعت پوشاک بنگلادش را تشکیل می‌دهند، آن‌ها در کارخانه‌هایی مشغول به کار هستند که برای برندهای کانادایی لباس تولید می‌کنند.
اطلاعات در دسترس توسط یک تحقیق میدانی در داکا (پایتخت بنگلادش) به دست آمده است. این گزارش، کارخانه‌هایی را معرفی می‌کند که برای برندهای کانادایی و خرده‌فروشان، پوشاک تولید می‌کنند. این گزارش همچنین وضعیت معیشتی کارگران را بررسی و شرایط آن‌ها را اسفبار توصیف کرده است. همچنین بخشی از اطلاعات این گزارش حاصل مصاحبه با ۳۵ کارگر است که در ۹ کارخانه مختلف اشتغال داشته‌اند. این کارخانه‌ها در کمربندهای صنعتی اطراف پایتخت بنگلادش و شهر بندری چیتاگونگ اشتغال دارند.
بر اساس یافته‌های این تحقیق میدانی، عملکرد شرکت‌های پوشاک کانادایی مثل دیگر برندهای مطرح جهانی است. این شرکت‌ها تلاش می‌کنند تا با کاهش هزینه‌های تولید، درآمد و سود خود را افزایش دهند. یکی از راه‌های کاهش هزینه‌های تولید، بهره‌کشی از زنان و مردان کارگر شاغل در کارخانه‌ها است. کارفرمایان با تحت فشار قراردادن کارگرانی که در زنجیره تولید فعالیت می‌کنند، کاهش هزینه‌های تولید را به آن‌ها تحمیل می‌کنند و آن‌ها را تنگنای اقتصادی قرار می‌دهند.
هدف از نگارش این گزارش، آشنایی کارگران با حقوق مسلم و اساسی خود و فرصت‌سازی برای کارگران است. آن‌ها می‌توانند از شرایط کار پایدار آگاهی کسب کنند و برای دریافت شرایط کار بهتر مطالبه‌گری کنند.
این گزارش همچنین به راهکاری توسعه پایدار روابط کار مثل تضمین پرداخت دستمزد، ایجاد یک صندوق حمایتی و توسعه راهکارهای قانونی تاکید می‌کند. کارفرمایان کانادایی باید نسبت به پرداخت مطالبات و حقوق مسلم کارگران تعهد دهند که این موضوع به وسیله قراردادهای الزام‌آور قانونی میسر خواهد شد.
